Temat: O Kobiecie Małpie...

Skomplikowane mechanizmy zależności

“Kobieta-małpa” to jedna z pierwszych produkcji Marco Ferreriego, którego retrospektywa znalazła się w programie tegorocznej Cinergii. Ten kontrowersyjny reżyser, kojarzony przede wszystkim ze skandalizującą produkcją “Wielkie żarcie”, w „Kobiecie…” sięgnął po prawdziwą historię. Fabuła filmu nawiązuje do losów Meksykanki – Julii Pastrany, która z powodu bujnego owłosienia pokrywającego jej ciało, stała się jarmarczną atrakcją w wielu krajach XIX-wiecznej Europy.

Filmowa bohaterka filmu Ferreriego zwraca uwagę swoim osobliwym wyglądem. Przypadkowo zostaje zauważona przez Antonia, który proponuje jej współpracę, a później także i małżeństwo. Chce on jednak by kobieta występowała w jego przedstawieniu jako żywa atrakcja - wybryk natury. Układ łączący głównych bohaterów od początku wydaje się dość skomplikowany. Z jednej strony Antonio bez skrupułów wykorzystuje swoją „podopieczną“, traktując ją przedmiotowo, niejednokrotnie również poniża, każąc udawać dzikie zwierzę. Ona z kolei pomimo początkowych sprzeciwów poddaje się temu całkowicie, z absolutną uległością. Antonio doskonale potrafi wykorzystać jej słabości. Jest władczy, bezwzględny, żąda posłuchu Jest w nim coś ewidentnie odpychającego. Z drugiej strony jednak - pokazane zostały także przebłyski czułości, drobne gesty i przeszywający ból po ogromnej stracie. Czy Antonio dba o nią, gdyż stanowi ona jego jedyne źródło dochodów, czy rzeczywiście mu na niej zależy? Ocenę Ferreri pozostawia widzom.

Film jest nie tylko chłodny, postawa twórcy jest wyjątkowo zdystansowana. To właśnie dzięki temu widz może skupić się na czymś innym, niż tylko emocje głównych bohaterów. “Kobieta-małpa” jest doskonałym studium mechanizmów zależności. W tym układzie nie ma konkretnie określonej strony wykorzystującej i wykorzystywanej. Obie czerpią z kooperacji pewne korzyści. Obie są sobie nawzajem potrzebne i obie nie dają się jednoznacznie ocenić.