Temat: Pieśni patriotyczne

http://www.youtube.com/watch?v=PaYxdkQoHkg

Temat: Pieśni patriotyczne

świetny utwór, pełen werwy i buntu, nie można być spolegliwym, zawsze trzeba być walecznym i mężnym:)

http://www.youtube.com/watch?v=SMwaMTP8HSQ&feature=rel...

Temat: Pieśni patriotyczne

http://www.youtube.com/watch?v=-YGS9vhmFS0

Temat: Pieśni patriotyczne

Leszek Czajkowski "Bronić krzyża" śpiewa o współczesnych wydarzeniach i przypomina jak dawniej Sienkiewicz, co w życiu jest najważniejsze:)
http://www.youtube.com/watch?v=z6XEDV_ENVc&feature=rel...

Temat: Pieśni patriotyczne

http://www.youtube.com/watch?v=7ks_bycQtgU&feature=rel...

"Żołnierzom wyklętym"

Temat: Pieśni patriotyczne

http://www.youtube.com/watch?v=I5i5t2J7w1s

Temat: Pieśni patriotyczne

Pewnie świadomie wszyscy pomijają...

http://www.youtube.com/watch?v=TYq9fNLwzkI

Temat: Pieśni patriotyczne

Niedawno dużo wzruszeń budziła zakazana pieśń:

http://www.youtube.com/watch?v=1_G6AZXO5uI

Temat: Pieśni patriotyczne

A nadal jest śpiewana:

http://www.youtube.com/watch?v=Jsoj_8Fp1qA

Temat: Pieśni patriotyczne

a tu jest pieśń do melodii poloneza, wzywająca do obrony honoru:)
http://www.youtube.com/watch?v=uaaMtc3eRKc&feature=rel...

Temat: Pieśni patriotyczne

http://www.youtube.com/watch?v=OCrUckUEdEc&feature=rel...

Temat: Pieśni patriotyczne

Podczas uroczystości sprowadzenia zwłok Adama Mickiewicza do Krakowa zabroniono wykonania pieśni patriotycznych - "Straż nad Wisłą" i "Cześć polskiej ziemi". W uroczystościach tych brał udział Henryk Sienkiewicz.

Teksty za:
http://www.bibliotekapiosenki.pl/Straz_nad_Wisla
http://teksty.org/Patriotyczne,Cze%C5%9B%C4%87_polskie...

"Straż nad Wisłą"

wariant I
O święty kraju nasz,

Nie damy cię na łup.

Nad Wisłą czuwa straż,

Zwycięstwo albo grób.

Wrogu wszak męki, łzy

I polskie boje znasz.

Choć tak potężnyś ty,

Nad Wisłą czuwa straż.

O Boże z tronu gwiazd

Dzień wolny dać nam każ!

W obronie naszych gniazd

Nad Wisłą czuwa straż.

wariant II
O święty kraju nasz,

Nie damy cię na łup,

Nad Wisłą czuwa straż,

Zwycięstwo albo grób!

Świecie, ty męki, łzy

I polskie boje znasz!

Choć tak potężnyś ty,

Nad Wisłą czuwa straż!

O Boże z tronu gwiazd,

Dzień wolny dać nam każ!

W obronie naszych gniazd,

Nad Wisłą czuwa straż!

"Cześć polskiej ziemi"

Cześć polskiej ziemi, cześć,
Ojczyźnie naszej cześć,
Cześć Polsce, cześć !
Kto się jej synem zwie,
W kim Polska dusza wre,
Niech stanie w grono te
Pieśń chwały wznieść.
Nie zawsze obcy lód,
Bój z naszą hańbą wiódł,
Wśród naszych ścian.
I Polak w Moskwie był,
I on był groźnym z sił,
I przed nim czołem bił
Dzisiejszy pan.
Nie chełp się wrogu nasz,
Że nas w swym ręku masz
Jak jeńców swych.
Do bram Za

Z nutami na stronie:
http://a-pesni.golosa.info/polsk/czescpolsk.htm

"Cześć polskiej ziemi, cześć!"
(Честь польской земле, честь!)

Muzyka Stefana Surzyńskiego
Słowa Feliksa Frankowskiego

Cześć polskiej ziemi, cześć!
Ojczyźnie naszej cześć!
Cześć polskiej ziemi, cześć!
Cześć Polsce, cześć!
Kto się jej synem zwie,
W kim polska dusza wre,
Niech stanie w grono te,
Pieśń chwały wznieść!

Odzyskać trzeba cześć,
Kościuszki szablę wznieść,
Odzyskać trzeba cześć
Na wrogów zgon.
Bracia, przysiężmy raz,
Że wolim zginąć wraz,
Niż znosić wpośród nas
Ten obcy tron.





"Pieśń ta, w swojej pierwszej wersji, powstała w 1830 roku, w okresie powstania listopadowego. Tekst, liczący wówczas 26 strof, napisał Feliks Frankowski do melodii z hymnu angielskiego. W drugiej połowie XIX wieku nową, fanfarowo-hymniczną melodię skomponował Stefan Surzyński, organista katedry w Tarnowie, dyrygent, pedagog i kompozytor (brat dwóch kompozytorów: Józefa i Mieczysława). Hymn Surzyńskiego z pierwszą i ostatnią strofą tekstu Frankowskiego - zachował swoją popularność do dnia dzisiejszego.

***

Stefan SURZYŃSKI (1833-1919), organista, dyrygent, pedagog i kompozytor, twórca muzyki choralnej, autor Śpiewnika kościelnego (1891). Napisał melodię pieśni Cześć polskiej ziemi, cześć (sł. F. Frankowski).

Wacław Panek. Hymny polskie. Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1997."

Cześć polskiej ziemi, cześć!

Słowa: Feliks Frankowski

Cześć polskiej ziemi, cześć -
Ojczyźnie naszej cześć,
Cześć Polsce, cześć,
Kto się jej synem zwie,
W kim polska dusza wre,
Niech stanie w grono te
Pieśń chwałу wznieść.

Nie zawsze jarzma srom
Uciskał Chrobrych dom -
Był jepszy wiek,
Nje zawsze lew ten spał,
Trzy berła w ręku miał,
Tysiączne klęski siał,
Nim w boju legł.

Nie zawsze obcy lud,
Bój z naszą hańbą wiódł
Wśród naszych ścian.
I Polak в Moskwie był,
I on był groźnym z sił,
I przed nim czołem bił,
Dzisiejszy pan.

Nie chełp się wrogu nasz,
Że nas w swym ręku masz
Jak jeńców swych.
Do bram Zamościa bież
Gostyńskich spytaj wież,
Niech rzekną, jeśli chcesz:
Kto siedział w nich. *

Złyś carze obrał dach,
Gdzie tron miał stary Lach,
Zły dom tu wasz -
Tu nigdy nie był Rus.
Lecz gdzie zwalony w stós.
Dominikański gruz,
Tam tron jest wasz. **

Dwugłowy у Carów znak,
I nasz wolności ptak,
Żle z sobą współ -
Naszego noc ta ćmi.
Wasz zaś przed światłem drży,
Kto spoił związek zły,
Sam wpadnie w dół.

Chcesz Niemcze zniemczyć nas,
Chcesz, by z innemi wraz
Duch Polski zgasł.
Wszakżeś to winien nam,
Żе nie sturczałeś sam,
Żе byt wiedeńskich bram
Trwa dotychczas.

Urągasz się dziś nam,
Żе lud upadł sаm,
Nędzniku stój!
Spojrzyj na Pole psie,
Tam nie urąga się,
Lecz kark przed nami gnie
Poprzednik Twój!

Zebrany z naszych skib
Rozdajesz nam dziś chleb,
Mniej łaski, mniej!
Dzisiejsze dary weź,
А to nam raczej wskrześ,
Co padło w Pragską rzeź
Теż z łaski twej.

Zły płodzie obcych zdrad.
Соś pierwszy skłonił świat
Rozszarpać nas -
Nie długo będziesz rósł,
Wiesz jaki zdraiców los,
I w ciebie zemsty cios
Paść musi raz.

Nad nas sję wznosisz dziś,
Chociaż powinienbyś
Hołd оddаć nam:
Bezpiecznie sobie drwij;
Polak nie zajrzy ci
Niewieikiej chwały twej;
Ni twoich plam.

Wprzód Polski sługą był,
Z jej chleba nabrał sił,
A dziś ją lży;
Niech to w pamięci ma,
Żе los dziwacznie trwa.
Gdy minie dola zła,
Niech nędzny drży.

Ojcjec na własna krew,
Wrodzonym czuciom wbrew
Nie zbroi rąk.
Nie jesteś ojciec nasz,
Żle głaszcze ręka taż,
Coś nią wprzód naród nasz
W kibitki wprzągł.

Urąga harda dzicz,
Że na swej zemsty bicz
Bóg wybrał ją,
Może przebaczy Вóg,
Tak jak i skarać mógł,
А wtenczas niech drży wróg
Za hardość swą.

Ślad dziejów zatrzeć chce,
Zaprzecza hardy Rus
Ohydy swe:
Zatrzyjże ziemię tę,
Przez którą cary twe
Emilski ciągnąc wóz,
W kajdanach szły.

O zgrozo! ruski car
W роlskie się berło wparł;
Precz z obcym, precz,
Dla Polski póki świat,
Nie będzie w obcym brat;
Kto przez miecz na tron siadł,
Zsiądzje przez miecz.

Uderzmy w trwogi dzwon,
Przez łaski te, nam zgon
Sposobi wróg!
Łaskami wiąże nas,
Ву duch zawiści zgasł,
Ву złagodzonych raz,
Wiek dzierżyć mógł.

Chcesz nas oswoić z tem,
Żeśmy lud bratni z nim;
Przecz obcy! precz!
Dla Polski póki świat,
W najezdcy nie iest brat;
Kto przez miecz na tron siadł,
Zsiądzje przez miecz!

Sieroty wpadły w błąd,
Macoszyn wielbią rząd,
W jarzmo się gną.
Zahuczał groźny grom,
Z podziwem przodków dom
Zatrzasł się na ten srom
Szląc wróżbę złą.

Odwróćmyż ciężki raz,
Cień Matki przeklnie nas.
Na zemsty miecz.
Przez ohydny z wrogiem ślub
Krzywdzim ojczyzny grób,
Powstania wznieśmy słup.
Precz z obcym! przec!

Dopókiż obcy lud,
Rej u nas będzie wiódł,
Na Polski srom?
O ziomku! wstyd mój znaj,
Wszak to nie Moskwy kraj,
А pełen obcych zgraj,
Jak próżny dom.

Odzyskać trzeba cześć,
Kościuszki szablę wznieść
Na wrogów zgon.
Bracia, przysiężmy raz,
Żе wolim zginąć wraz,
Niż znosić w pośród nas
Ten obcy tron.

Odzyskać trzeba cześć, ***
Kościuszki szablę wznieść
Na wrogów zgon.
Wykonaj bratni ślub,
Burszowski obrzęd zrób,
Tem wtrącim wroga w grób,
Gdy zabrzmi dzwon.

Broń tę dо ręki weź.
Wolności czapkę wznieś
I przebij ją.
Burszu, przysięgnij nam.
Wprzód życia zrzec się sam,
Niżbyś dopuścił plam,
Na wierność twą.

JEDEN:

Dla mego kraju żуć,
Niezłomnym burszem być,
Przysięgam wam:
Dotrzymać tego chcę.
Przebijam czapkę tę.
Gdy przeniewierze się,
Niech przepaść mam.

WSZYSCY:

Już nasze serca ma,
Niech bratnią rękę dа.
Wypijmy z nim.
Weź bracie, weź i pij,
Dla dobra kraju żyj,
Trwaj w niezłomności tej,
Wraz z bratem twym.

* W Zamościu siedział początkowo Arcyksiążę Maksymilian wzięty w bitwie pod Byczyną przez Jana Zamojskiego; - w Gostyniu siedzieli Carowie Moskiewscy Szujscy – oprowadzani w tryumfie przez Stanisława Żółkiewskiego w murach Warchawy.

** Kościoł Dominikanów zwalony, gdzie dom Towarzystwa Warszawskiego Przyjacół nauk; tu mieli grobowiec Carowie Szujscy.

*** Zwrotki śpiewane podczas ślubowania burszów polskich w r. 1831.





"Jeszcze Polska nie zginęła! Pieśni patryotyczne i narodowe. Zebrał Francisek Barański. New York, N.Y., The Polish Book Importing Co., Inc., 1944. "

Biblioteka Polskiej Piosenki podaje na stronie:
http://www.bibliotekapiosenki.pl/Czesc_polskiej_ziemi_...

"Pierwotna melodia została zapożyczona z hymnu angielskiego. Utwór był niezwykle popularny, zarówno w wojsku, jak i wśród ludności cywilnej. Jej żywotność nie zmalała w okresie popowstaniowym. W późniejszych latach nową melodię o charakterze fanfarowym do tych samych słów napisał Stefan Surzyński."Adrianna Adamek edytował(a) ten post dnia 02.01.11 o godzinie 09:33

Temat: Pieśni patriotyczne

Z dymem pożarów - jak piszą w WIKI - "była jedną z pieśni, które u schyłku XIX wieku pełniły rolę hymnu narodowego. Powstała pod wpływem tragicznych wydarzeń, jakie miały miejsce w czasie rzezi galicyjskiej w 1846 roku."

To znamienne, że właśnie w roku rzezi galicyjskiej, bo w tym roku urodził się Henryk Sienkiewicz.
A pieśń te śpiewano w czasie jego uroczystego pogrzebu...

W 1884 roku została wydana w oprawie malarskiej Józefa Styki.
CHORAŁ
1. Z dymem pożarów, z kurzem krwi bratniej,
Do Ciebie, Panie, bije ten głos,
Skarga to straszna, jęk to ostatni,
Od takich modłów bieleje włos.
My już bez skargi nie znamy śpiewu,
Wieniec cierniowy wrósł w naszą skroń,
Wiecznie, jak pomnik Twojego gniewu,
Sterczy ku Tobie błagalna dłoń.

2. Ileż to razy Tyś nas nie smagali
A my, nie zmyci ze świeżych ran,
Znowu wołamy: "On się przebłagał,
Bo On nasz Ojciec, bo On nasz Pan!"
I znów powstajem w ufności szczersi,
A za Twą wolą zgniata nas wróg,
I śmiech nam rzuca, jak głaz na piersi:
"A gdzież ten Ojciec, a gdzież ten Bóg?"

3. I patrzym w niebo, czy z jego szczytu
Sto słońc nie spadnie wrogom na znak -
Cicho i cicho, pośród błękitu
Jak dawniej buja swobodny ptak.
Owoż w zwątpienia strasznej rozterce,
Nim naszą wiarę ocucim znów,
Bluźnią Ci usta, choć płacze serce;
Sądź nas po sercu, nie według słów!

4. O! Panie, Panie! ze zgrozą świata
Okropne dzieje przyniósł nam czas,
Syn zabił matkę, brat zabił brata,
Mnóstwo Kainów jest pośród nas.
Ależ, o Panie! oni niewinni,
Choć naszą przyszłość cofnęli wstecz,
Inni szatani byli tam czynni;
O! rękę karaj, nie ślepy miecz!

5. Patrz! my w nieszczęściu zawsze jednacy,
Na Twoje łono, do Twoich gwiazd,
Modlitwą płyniem jak senni ptacy,
Co lecą spocząć wśród własnych gniazd.
Osłoń nas, osłoń ojcowską dłonią,
Daj nam widzenie przyszłych Twych łask,
Niech kwiat męczeństwa uśpi nas wonią,
Niech nas męczeństwa otoczy blask.

6. I z archaniołem Twoim na czele
Pójdziemy potem na wielki bój,
I na drgającym szatana ciele
Zatkniemy sztandar zwycięski Twój!
Dla błędnych braci otworzym serca,
Winę ich zmyje wolności chrzest;
Wtenczas usłyszy podły bluźnierca
Naszą odpowiedź: "BÓG BYŁ I JEST!"

Temat: Pieśni patriotyczne

Jak śledzę poszczególne wpisy, to widzę, że wiele pieśni odeszło w zapomnienie...

Temat: Pieśni patriotyczne

BALLADA ZESŁAŃCÓW SYBIRU
(Słowa i muzyka anonimowe, powstały w roku 1940 podczas deportacji. Balladę można śpiewać jak: „Boże coś Polskę”)

Ojczyzno nasza, ziemio ukochana,
W trzydziestym dziewiątym cała krwią zalana.
Nie dość, że Polskę na pół rozebrali,
To jeszcze Polaków na Sybir wygnali.

Dziesiąty luty będziem pamiętali,
Gdy przyszli Sowieci, myśmy jeszcze spali,
I nasze dzieci na sanie wsadzili,
na główną stację wszystkich wywozili.

O, straszna chwila, o, straszna godzina,
Rodząca swoich bólów zapomina,
Ale Wam powiem, nie zapomnę chwili,
Gdy nas w ciemny wagon jak w trumnę wsadzili.

O, żegnaj Polsko, żegnaj chato miła,
O, zegnaj ziemio, któraś nas karmiła,
Żegnaj słoneczko i gwiazdy złociste,
My odjeżdżamy z tej ziemi ojczystej.

Cztery dni polska ziemią my jechali,
Lecz żeśmy ją tylko przez szpary żegnali.
W piąty dzień sowiecka maszyna ryknęła,
Jakby każdego sztyletem przeszyła.

Mijają doby, tygodnie mijają,
Raz na dzień chleba i wody nam dają,
Mijamy Rosję i góry Uralu,
I tak jedziemy wciąż dalej i dalej.

Czwartego marca stanęła maszyna
I tak już transport z nami się zatrzymał,
Jedziemy autem, a potem saniami,
Przez śnieżną tajgę, rzekami, lasami.
Oj, smutna była nasza karawana,
„Kipiatku” z chlebem dali nam co rana,
Dzieci zmarznięte z sani wypadają,
A na noclegach umarli zostają.

O, Polsko piękna, ziemio nasza święta,
Gdzie Twoje syny, gdzie Twoje orlęta?
Dzisiaj w sybirską tajgę przyjechali.
Czy będziem Ciebie kiedyś oglądali?

Słoneczko złote smutno nas witało,
Gdy do baraku rano zaglądało.
Dwie białe trumny sosnami ubrane,
Nad nimi matki klęczą zapłakane.

Jesteśmy sami, straż nas zostawiła,
Bo cóż tu będzie koło nas robiła?
Świat nam zamknęli, wszędzie lasy, drzewa,
Nawet ptaszyna nam tu nie zaśpiewa.

Zima, śniegi straszne, w lesie ciężka praca,
Głód i tęsknota bardzo nas przygniata,
Tyfus okrutny wśród ludzi się szerzy,
Co dzień to więcej pod sosnami leży.

I przyszła wiosna, słońce zajaśniało,
Lecz u nas wcale nie poweselało,
Tylko po lesie słychać głos płaczący:
„O, Jezu Chryste, w Ogrójcu mdlejący!”

Polska Królowo, zmiłuj się nad nami,
Nad polską ziemią i nad Polakami,
Powróć nas, powróć do ziemi ojczystej,
Królowo Polski! Panienko Przeczysta!

Jesteśmy niby swobodni

Temat: Pieśni patriotyczne

Dnia 20 stycznia 2011 roku.

HYMN SYBIRAKÓW

słowa: Marian Jonkajtys
muzyka: Czesław Majewski
aranżacja: W. Nycz

Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi,
Z rezydencji, białych dworków i chat,
Myśmy wciąż do Niepodległej szli,
Szli z uporem, ponad dwieście lat!

Wydłużyli drogę carscy kaci,
Przez Syberię wiódł najkrótszy szlak
I w kajdanach szli Konfederaci
Mogiłami znacząc polski trakt…

Z Insurekcji Kościuszkowskiej, z powstań dwóch,
Szkół, barykad Warszawy i Łodzi;
Konradowski unosił się duch
i Nam w marszu do Polski przewodził.

A myśmy szli i szli – dziesiątkowani!
Przez tajgę, stepy – plątaniną dróg!
A myśmy szli i szli – niepokonani!
Aż „Cud nad Wisłą” darował nam Bóg!

Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi,
Szkół, urzędów i kamienic i chat:
Myśmy znów do Niepodległej szli,
Jak z zaboru, sprzed dwudziestu lat.

Bo od września, od siedemnastego,
Dłuższą drogą znów szedł każdy z nas:
Przez lód spod bieguna północnego,
Przez Łubiankę, przez Katyński Las!

Na nieludzkiej ziemi znowu polski trakt
Wyznaczyły bezimienne krzyże…
Nie zatrzymał nas czerwony kat.
Bo przed nami Polska – coraz bliżej!

I myśmy szli i szli – dziesiątkowani!
Choć zdradą pragnął nas podzielić wróg…
I przez ludową przeszliśmy – niepokonani
Aż Wolną Polskę raczył wrócić Bóg!!!

dr Józef Wysoczański

Temat: Pieśni patriotyczne

Robi na mnie ogromne wrażenie to, że pieśni patriotyczne mają ogromny wpływ na ducha. W pamięci mam opowiadanie "Wiza" Nałkowskiej, w którym Greczynki intonują hymn. Bez pieśni patriotycznych rzeczywistość byłaby nie do wytrzymania.

Temat: Pieśni patriotyczne

Tak. Pieśni patriotyczne wzmacniają morale. Ważne są słowa, ale ważna jest też melodia. Kombinacja tych dwóch elementów wpływa na popularność pieśni.
Uważam, że najlepiej ta kombinacja jest widoczna w "Rocie". Zgodzicie się ze mną?