GoldenLine
Zaloguj się
Zofia H.

Zofia H. Życie jest poezją,
poezja-życiem.

Temat: Trochę o duszy

Federico Garcia Lorca

Są dusze, co mają...

Są dusze, co mają
modre gwiazdy z niebios,
w liściach czasu zorzę
poranną uwiędłą
i czyste zakątki,
co w swym wnętrzu strzegą
szmeru snów minionych
i tęsknot.

Inne dusze mają
widm ból i namiętność,
jabłka robaczywe
i dalekie echo
mknącego jak strumień
głosu spalonego.
Wspomnień pocałunków
pustą beznadziejność
i okruchy płaczu
dawno minionego.

Ma dusza od dawna
dojrzała. Dlatego
w gruz się sypie, siłą
zmąconą tajemną.
Młodzieńcze kamienie
urzeczone biegną,
aż spadną ku moich
myśli wodnym głębiom.
A każdy z nich mówi:
- Bóg jest tak daleko.

Przekład: Irena Kuran - Bogucka Zofia M. edytował(a) ten post dnia 28.11.09 o godzinie 21:57
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Trochę o duszy

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Wybiegła dusza...

Wybiegła dusza znowu tak, jak wprzód,
snuć się po lasach, nurzać w szumie wód,
na skał się wdzierać osępiały szczyt,
słuchać na stawach gry lodowych płyt,
pośród spróchniałych jaworowych kłód
kłaść się, i w otchłań wchodzić ciemnych grót,
błąkać się w halach, przełęczach i graniach,
zawisać w echu, w juhaskich hukaniach,
i uleciawszy na wichrowych skrzydłach
w chmur się kołysać falujących sidłach.

Wybiegła dusza... Tak z zwierzyńca wrót
jeleń puszczony, gdy go zawiał chłód
rozległej puszczy, z nieskoszonych łąk
woń doleciała, nozdrza rozdął ciąg
ostrego wiatru; gdy już żaden próg
orlich mu więcej nie tamował nóg:
wybiegł - i runął... Bujne jego siły
tam się, w zwierzyńcu starły i strawiły...
Wybiegła dusza...

Zamyślenia
(fragm.)

II

Melancholja, tęsknota, smutek, zniechęcenie
są treścią mojej duszy... Z skrzydły złamanemi
myśl ma, zamiast powietrzne przerzynać bezdenie,
włóczy się, jak zbarczone żórawie po ziemi.

Cóż, że zrywa się czasem i wzlatuje wgórę
z smutnym krzykiem tęsknoty do sfer, kędy słońce
nieśćmione wyziewami ziemi, jasno gore,
i gdzie szumią obłoki z wiatrami lecące?...

Złamane skrzydła lecieć nie zdołają długo,
myśl spada i pierś rani o głazów krawędzie,
i znów wlecze się, znacząc krwi czerwoną strugą
ślady swej ziemskiej drogi — — i tak zawsze będzie.

____________
pisownia zgodna z: Poezje, Wydanie Zbiorowe, Instytut Wydawniczy "Bibljoteka Polska", Warszawa, 1910 - M.M.
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Trochę o duszy

Rainer Maria Rilke*

Dusza w przestrzeni

Jej królewskiej Wysokości
Wielkiej Księżnej Hesji jako wyłączna
własność dedykowane

Tu jestem, tu jestem, jak, Wydobyta,
oszołomiona.
Ważę się na to? Rzucę się?
Zdatnych było już wielu
tam, dokąd ja dążyłam. Teraz więc gdzie
również? Najniżsi nawet, panują całkowicie,
milcząc w obliczu mistrzostwa –
Czy ośmielę się? Czy się rzucę?

Podołałam wprawdzie nocy;
onieśmielonym ciałem,
tak, zaprzyjaźniłam je nawet,
błądzące, z Nieskończonością;
łkając,
wykipiało, uniesione przeze mnie,
jego serce pozbawione ozdób.

Ale teraz, komu to pokażę,
że ja jestem duszą? Kogo
to zadziwi?
Nagle mam być Wieczną,
nie trzymać się więcej przeciwieństw, nie być więcej
pocieszycielką; z niczym nie współczując
tylko z niebem.

Ledwie tajna jeszcze;
bo wśród odkrytych
wszystkich tajemnic jedyna,
zalękniona.

O, jak przenikają się wielkie Objęcia. Które
obejmie mnie, które przekaże
mnie dalej, mnie, niezdarnie
Obejmującą?
A może zapomniałam i potrafię?
Zapomniałam to wyczerpujące wzburzenie
Ciężko miłujących? Podziwiaj,
rzucam się w górę, potrafię?

tłum. Bernard Antochewicz

*notka o autorze, inne jego wiersze i linki
w temacie A może w języku Goethego?Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 22.12.09 o godzinie 17:58
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Trochę o duszy

Tadeusz Chabrowski

Dusza do remontu

Proszę księdza przyniosłem swoją duszę
do generalnego remontu,
co noc przytulam się do ciepłej piersi grzechu,
zmysłami swoimi się cieszę, każdym włosem
na mojej skórze, całuję czule ręce żony
oplatające moją nieśmiałość, jej rozkwitające
nad mną ramiona.

Księżycowi za oknem
zazdroszczę granatowej, metafizycznej łąki,
gwiazdom symetrycznych twarzy; natręctwami swoich
niedoskonałości się męczę, krechami grzechu
na bielutkiej tabliczce mnożenia mojego sumienia.
Mówią, że rurka z tlenem wiary w moim sercu zardzewiała,
że na pełnym morzu życia okręt mój zatonie,
że niebo nie wymyśliło świętego, który by mógł mi pomóc.Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 04.01.10 o godzinie 17:53
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Trochę o duszy

Leopold Staff

Nie pragniesz, duszo, ostoi...

Nie pragniesz, duszo, ostoi
Po życia morskiej podróży?
Widzę, łódź twoja się boi
Bardziej przystani niż burzy.

- Ach, słodko śnić o przybyciu,
Lecz wolę płynąć bezdrożem.
Gdy nic nie wiemy o życiu,
O śmierci wiedzieć cóż możem?

z tomu "Sowim piórem", 1921
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Trochę o duszy

Zbigniew Herbert

Higiena duszy

Żyjemy w wąskim łóżku naszego ciała. Tylko niedoświadczeni
wiercą się w nim bez ustanku. Nie wolno obracać się wokół własnej osi,
bo wtedy ostre nici nawijają się na serce jak na szpulkę.
Trzeba zapleść ręce na karku, przymknąć oczy i płynąć tą leniwą rzeką,
od Źródła po pierwszą Kataraktę Wielkiego Paznokcia.

z tomu "Studium przedmiotu", 1961
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Trochę o duszy

Julia Hartwig

Obudź się

Obudź się, duszo, gdzie jesteś?
Może ukryłaś się w starym żelazku
i spokojnie prasujesz co ci podsuwają?
Wszak bywałaś rogata
dlaczego się z tym kryjesz?
co stoi na przeszkodzie?

Albo naucz się śpiewać
albo pisać wiersze
Tyle jest do zrobienia
tyle do zapisania

I trochę do lubienia
i wiele do gniewu i złości
Odezwij się
Czy masz mi coś do powiedzenia?

z tomu "Jasne niejasne",
Wydawnictwo a5, Kraków, 2009
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Trochę o duszy

James Joyce

* * *

Że jest ma dusza uwięziona,
Cieszę się całą duszą...
Każą mi ulec twe ramiona,
Do pozostania kuszą.
Ach, gdyby uścisk był wiecznością,
Więźniem pozostałbym z radością!

Najdroższa, splotła nam ramiona
Rozedrgane rozkoszą
Ta noc i wabi, wiedzie ona,
Gdzie troski nie zagoszczą,
Lecz senną z sennym zaślubiono
I dusze we śnie uwięziono.

1907

tłum. Maciej Słomczyński

w wersji oryginalnej pt. „XXII [Of that so sweet imprisonment …]”
w temacie Poezja anglojęzycznaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 04.03.10 o godzinie 17:58
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Trochę o duszy

Leopold Staff

Szeptem

Mrok kocha dusza... W tajń upowita,
Skarby swe skrywa przed blaskiem ranka...
Widziadła nocne nikną, gdy świta -
Nocą swą miłość zdradza kochanka...

W cień się osnuwa, bo cudem żyje,
A cuda dzieją się jedno w mroczy...
Noc ciemna wieńce z gwiazd złotych wije -
Piękniej niż zdrowe śnią ślepe oczy...

I milczy wiecznie, najcichsza pani,
Nawet gdy skryte odsłania lica.
Bowiem z bezdennych swoich otchłani
Żadna nie zwierza się tajemnica...

Wszechmocna - dumą ciszy oddycha...
Głos dany prośbom słabych, co giną...
Najgłębsza woda jest zawsze cicha,
Najcichsza woda - zawsze głębiną...

z tomu "Dzień duszy", 1903
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Trochę o duszy

François Mauriac

Bardziej, Boże, niż urok...

Bardziej, Boże, niż urok, co twarze upiększa,
Bardziej niż akt kobiecy, czar zielonych wzgórz,
Ty sprawiasz, że z dnia na dzień ważniejsza i większa
Staje się dla mnie ludzkich tajemnica dusz.
Dusze zaczarowane, zaciszne zatoki,
W waszych wodach zastygłych, gdzie żal pełni straż,
Własną, napiętnowaną rozpoznaję twarz...
Czemu gorączkujecie przed lotem wysokim?
Ochrońcie tajemnicę przed agresją strachu -
Chcę wierzyć waszym słowom, jak wierzę w obłoki
I w gołębie, co siadły na złocistym dachu.

tłum. Krzysztof Sieniawski
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Trochę o duszy

Krzysztof Mrowiec

Dusza

Mała pszczoła
usiadła na zroszonej szklance
Gasiła pragnienie
maleńkimi kropelkami wody
Jak Anioł Śmierci,
który poi się naszymi wspomnieniami
Pozostawia wysuszoną duszę,
czystą i bez pamięci...
Żyjemy setny raz to samo życie,
i nic o nim nie wiemy...
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Trochę o duszy

Juan Ramón Jiménez

Mojej duszy

Gałązkę zawsze masz przygotowaną
dla sprawiedliwej róży; u ciała drzwi uchem
ciepłym przylgnąwszy, czujnym zawsze uchem
łowisz uważna, strzałę niespodzianą.

Fala nie będzie nigdy falą żadną,
nim nie zabierze z twego rozwartego cienia
lepszego światła. Nocą trwasz bezsenna
wewnątrz swej gwiazdy, by żyć jawą własną.

Na rzeczach stawiasz znak swój nieomylny.
Później, gdy szczęście na nowo się ziści,
odżyjesz w tym, na czym twój znak zostanie.

Twoja róża miarą będzie różom innym,
twój słuch harmonii miarą, twoje myśli
miarą żaru, gwiazd miarą – twe czuwanie.

tłum. Zofia Szleyen

w wersji oryginalnej pt. „A mi alma”
w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańskaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 02.05.10 o godzinie 14:21
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Trochę o duszy

Julian Tuwim

Dusza
Apokalipsowego nosim w sobie zwierza

Słowacki
Objawia się. I nagłym, ukrytym odruchem
Przypomina o sobie. Zahuczy jak burza!
Chłośnie w twarz straszną prawdą – lub świetlistym duchem
Przepaja mnie i zwodzi: i zwodzi, mami, odurza...

Lub targnie się – i ostrym mnie kantem ubodzie
W najczulszy nerw – i wstrząśnie całą ma istotą!
Albo przychodzi do mnie, gdy jestem w ogrodzie,
Sycząc dalekim wzrokiem zachodowe złoto.

A jest wszędzie: i w bogach zapomnianych czasów,
I w mglistych napomknieniach o czymś, co być może,
I w gęstwie niewidomej dumnych, starych lasów,
I w widmach, co rzucają gwiezdne łkania w morze.

I w tych, co umierają w słoneczne południe,
I w tych, co przeklinają, w tych, co błogosławią,
W tych, co Chrystusów zwodzą, całując obłudnie,
I w tych, co się w rozpuście pod krzyżami pławią.

Wszędzie jest! Dręczy, cieszy, marę zwątpień ciska,
Zachodzi z tyłu skrycie, w proch rzuca, uśmierza,
Ukaja i przeraża, w wszechświętości błyska!
- Apokalipsowego nosim w sobie zwierza.

z tomu „Czyhanie na Boga”, 1918Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 01.05.10 o godzinie 06:49
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Trochę o duszy

Michel Deguy

* * *

Szukaj szukaj prawdy
Od tego jest dużo hałasu w duszy
Ach, jak urosła dziecinna zabawa!
Szukajmy Szukajcie prawdy

Dusza
Jest niczym wiejska kuchnia
W sierpniu po nieszporach
Z niskim sufitem ciepła czuć ją przypalonym tłuszczem
Gdzie trajkoczące muchy roztrząsają
Zagadki z czereśniowego miodu i z zimnej krwi
Dusza
Jest niczym kępa nieśmiertelnych wrzosów
Skąd psy płoszą nieruchawe bażanty
Dusza
To Don Kichot
Który przysięga poniewczasie że więcej nie da się nabrać
Zrzuca skórę w poście
W pokoju kładzie na widocznym miejscu
Papier pomalowany w wiatraki

tłum. Krystyna Rodowska

w wersji oryginalnej pt. „*** [Cherche cherche la vérité…]”
w temacie W języku Baudelaire’a

inny przekład, Macieja Niemca, w temacie Prawda i kłamstwoRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 26.06.10 o godzinie 14:48
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Trochę o duszy

Seamus Heaney*

Błystka

Więc dostajemy nową metaforę
I tak mówimy: Duszę można porównać

Do błystki, którą znajduje chłopiec
W piórniku z wysuwanym wieczkiem:

Raz mignie, a on będzie widział całe życie
Jak lekko się unosi, jak się odwija znikąd -

Gwiazda, co spada i znów wzlatuje w ciemność.
Wymyka mu się z rąk i jednocześnie parzy

Jak ta jedyna kropla, o którą wołał Bogacz
Zapadający się do końca w otchłań.

I znika. Hełm bohatera, wypolerowany,
Wystawia się na pokład nad pędzącą wodą.

Albo też znika świecidełko chłopca, które
Przez niego przeszło, pod prąd, nie zahaczając o nic.

przeł. Piotr Sommer

*notka o autorze, oraz inne jego wiersze i linki
w temacie Poezja anglojęzyczna, s.5, s.10
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Trochę o duszy

Anna Janko

Zmagam się z tobą upragniona duszo

Zmagam się z tobą upragniona duszo
Drugiego człowieka, błękitny płomyku,
Bez którego nie umiem siebie rozpoznać
Ani widzieć świata.

Z jakże głęboką wiarą w prawdziwe spotkanie,
Od którego obrót gwiazd zależy,
Mijałem cię bliską, a tak nieosiągalną,
Na wyciągnięcie ręki.

Wobec utraty żyjemy, jakby to ona była światłem,
Ciemnym świecidłem, rodzinnym klejnotem ludzkości,
O którym myślenie samo
Jest kuszeniem rozpaczy.

Ale o świcie, gdy pobożne śpiewy ptaków
Usypiają trwogę, znowu rodzi się nadzieja.
I pijesz ze strumienia wiary,
Jak drzewa, zwierzęta i wszystko co żyje.

Uprawiamy tę otchłań,
Zamieniając ją w ogrody,
Choć może nie wyrastają one dalej,
Niż rzęsy u naszych powiek.

Aby noc nocy niosła ulgę,
Aby dzień dla dnia głosił opowieść,
Aby to co kruche stawało się opoką,
Aby to co krótkie w głąb szło jak wieczność.Michał M. edytował(a) ten post dnia 08.10.10 o godzinie 21:36
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Trochę o duszy

Hans Magnus Enzensberger*

Żeby odwyknąć

Ona jest tak wrażliwa, biedactwo.
Jedno kose spojrzenie, jedna odmowa,
jakieś drobne nieprzyjemności – ja
nic sobie z tego nie robię, lecz ją
byle co może zrazić.

Już się czuje zraniona,
żali się, grozi migreną.
Potem znowu się boczy,
udaje głuchą, nie ma ochoty,
odgrywa nieodganioną.

Tak, ta wieczna zrzęda
działa mi często na nerwy.
Ale co mogę zrobić?
Nierozdzielni jesteśmy,
póki nas śmierć nie rozłączy,

moja psyche – i ja.

z tomu „Rebus”, 2009

tłum. Ryszard Krynicki

*notka o autorze, inne jego wiersze w wersji oryginalnej i linki
do polskich przekładów w temacie A może w języku Goethego?Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 07.12.10 o godzinie 10:57
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Trochę o duszy

Jurij Zawhorodnij

* * *

dusza oszalała
w wytwornym przebraniu
obcego ciała
nienawykła do udręki
szuka zawzięcie
własnej straty...
stulecia rozgorączkowane
błyskawicznie mijają
miasta i wioski
wznoszą się i znikają
nad dnieprowskimi skarpami...
wieczyste dusze
odwracają się udręczone
na szept jedwabistej ostnicy
na chichot grzmotów
chwytają się rozpaczliwie
popiołu ognisk rodzinnych
kropel pradawnych źródeł...
oszalała dusza
szuka ciała
pod pałającym obcym wzrokiem
nad stepem swoim
nie tchnącym obcością...

przeł. Olga Ristowska
Link do wypowiedziLink
Mar P.

Mar P.
www.mar-canela.blogs
pot.com

Temat: Trochę o duszy

Maryla Wolska

Dusza moja

Dusza moja na zawsze zostanie dziewczyną,
Co w las poszła o świcie, z dzbankiem, na jagody,
Krasą śmiała i ufna, że choć lata miną,
Ona przetrwa w urodzie lic swych wiecznie młodej...
Dusza moja na zawsze zostanie dziewczyną.

Dusza moja w zielonym na warkoczach wianku,
Ścieżką idzie samotna, wolna jak ptak w lesie,
W pas się słońcu jednemu kłania o poranku,
Niby wicher swobodna nad życiem się niesie,
Dusza moja w zielonym na warkoczach wianku...

Dusza moja nikomu wziąć się nie da w ręce,
Własna, swoja, niczyja, nieznana nikomu,
W zaświat boży swe serce poniesie dziewczęce,
Niby malin, wieczorem, pełny dzban do domu —
Dusza moja nikomu wziąć się nie da w ręce.
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Trochę o duszy

Miguel de Unamuno

Czymże twe życie?

Czymże twe życie, duszo? Twa nagroda?
Deszczem na wodach!
Czymże się rządzi, duszo, twoje życie?
Wichrem na szczycie!

Jakże twe życie, duszo, się odmienia?
Jaskinią cienia,
deszczem na wodach,
wichrem na szczycie,
jaskinią cienia!

Łzami są deszcze, w których nieba płaczą,
nieukojonym jękiem – wichru wycie,
niepocieszoną cienie są rozpaczą:
a deszcze, wichry i cień tworzą życie.

tłum. Janusz Strasburger

wersja oryginalna pt. „¿Qué es tu vida, alma mía?”
w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańskaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 10.01.11 o godzinie 22:30
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy


Następna dyskusja:

Widzę ich w duszy teatrze...




Wyślij zaproszenie do
Anuluj