Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Eeva-Liisa Manner
        
        
* * *


Gdyby smutek dymił,
Ziemia zniknęłaby wśród dymu.
Ale i pod tym smutkiem jest ogień,
Moje serce płonie, lecz się nie wypala.

z tomu „Niin vaihtuivat vuoden ajat”, 1964

tłum. z fińskiego Łukasz Sommer

wersja oryginalna pt. „***[Jos suru savuaisi ...]”
w temacie Poezja skandynawska


* * *

Gdyby smutek dymił, ziemia skryłaby się wśród dymu.
Może zresztą już się kryje
i wraca do swego pierwotnego kształtu, do serca nocy.

Wróciło średniowiecze zdobywców
ale już bez średniowiecznego światła;
już i niebo straciło czystość.

z tomu „Jos suru savuaisi”, 1968

tłum. z fińskiego Łukasz Sommer

wersja oryginalna pt. „***[Jos suru savuaisi, maa peittyisi
savuun...]” w temacie Poezja skandynawska
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 30.11.11 o godzinie 17:28
Zofia H.

Zofia H. Życie jest poezją,
poezja-życiem.

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

smutek ma smak puddingu

smutek
smakuje jak szary pudding
to znaczy:budyń

ale pudding brzmi mniej mdło
a smutek nie smakuje mdło
tylko metalicznie
zimno i twardo

gdyby smakował mdło
zrobiłoby mi się niedobrze
a mnie się nic nie robi

nic

nie ma też mowy o przeżuwaniu
przełykaniu
mamlaniu
wypluwaniu

tylko o trwaniu
bezwzględnym trwaniu

tak obcym i dalekim
jak pudding
który w gruncie rzeczy
cholera wie jak smakuje
ale na pewno nie jak

budyń
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Gunnar Björling

        
Śnieg pada


Śnieg pada
w grudniu, jesienny dzień
mokry i śnieżny
i zachmurzone niebo
- smyczek lub organy
hymny i pieśni
w długim pochodzie
kondukt żałobny
walka i czuwanie
samotne czuwanie
- organy lub smyczek.

Szczeliny
lub miejsca
w niedzielę wieczorem w tłumie ulicznym
daremne jest każde życie
i bez wzruszającej nagości
jeden dzień rozdarty
stęskniony

z tomu „Gunnar Björlings valda dikter i två band”, 1989

tłum. ze szwedzkiego Ryszard Mierzejewski


Wiersz jest też w temacie Kalendarz poetycki na cały rokRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 25.01.12 o godzinie 21:01
Ela Gruszfeld

Ela Gruszfeld Szukam pracy -
handel / marketing /
usługi

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

może nie

wyobraźnia
w siedmiu pastelach
przechodzi granice tego co stać się może
wyprzedza "możliwe" drwi ze "słuszne"

odchodzi

codzienne "trzeba"
płacze płacze
rwie szaty
z szarej materii

na mecie
pomięta wstęga

niebo zaciąga grafitowe chmury
a ja parasolem próbuję wydłubać
choćby skrawek różowej szarfy
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Pablo Neruda

        
* * *


Mogę pisać wiersze najsmutniejsze tej nocy.

Pisać na przykład: "Noc jest gwiaździsta
I drżą sine gwiazdy w oddali".

Nocny wiatr krąży w niebiosach i śpiewa.

Mogę pisać wiersze najsmutniejsze tej nocy.
Kochałem ją i czasami ona też mnie kochała.

W takie noce jak ta miałem ją w ramionach.
Całowałem ją tylekroć pod niebem nieskończonym.

Kochała mnie, czasami ja też ją kochałem.
Jakże nie kochać było uporczywych jej oczu?

Mogę pisać wiersze najsmutniejsze tej nocy.
Myśleć, że jej nie ma. Smucić się, że ją straciłem.

Słuchać nocy ogromnej, bez niej jeszcze ogromniejszej.
I wiersz na serce spada jak rosa na łąki.

Cóż, kiedy miłość moja nie mogła jej zatrzymać.
Noc jest gwiaździsta, a jej nie ma przy mnie.

To wszystko. Gdzieś daleko ktoś śpiewa. Gdzieś daleko.
Moja dusza nie chce się pogodzić z tym, że ją straciłem.

Jakby przybliżyć ją chciały, szukają jej moje oczy.
Moje serce jej szuka, a jej nie ma przy mnie.

Ta sama noc jak dawniej bieli te same drzewa.
My, tamci z dawna, nie jesteśmy ci sami.

Już jej nie kocham, z pewnością, lecz jakże ją kochałem.
Mój głos szukał wiatru, aby jej słuchu dotknąć.

Z innym. Będzie z innym. Jak przed moimi pocałunkami.
Jej głos, jej ciało pełne światła. Jej oczy bezgraniczne.

Już jej nie kocham, z pewnością, ale chyba ją kocham.
Tak krótka jest miłość, a tak rozległe zapominanie.

Ze w takie noce jak ta miałem ją w ramionach.
Moja dusza nie chce się pogodzić z tym, że ją straciłem.

Chociaż to byłby ostatni ból, jaki mi sprawia,
I ostatnie wiersze, jakie piszę dla niej.

z tomu „Veinte poemas de amor
y una canción desperada”, 1924

tłum. Jan Zych

wersja oryginalna pt. „Poema 20 [Puedo escribir los versos más tristes
esta noche....]” w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańska

Wiersz jest też w temacie Nobliści
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Tozan Alkan*
       
      
Smutek ziemi


W twoim głosie zebrało się deszczu tak wiele
ziemia o dwie ulice od ciebie
czas stamtąd wpłata się w życie
na twej zmęczonej piersi baraszkują
ptaki

serce drzewa w korze
niebo błękit niesiony przez chmurę
kto wie skąd nadchodzi wiatr
po połowie jeden dzień dzielimy
między niebo i ziemię

tyle jest drzew bez snu
las pozostał samotny w czas nocy
usiadł na nas czeka deszcz
jak wydobyty ze zjaw zamroczony
i niespokojny w sobie

z tomu „ve Rüzgâr”, 2007

tłum. z tureckiego Antoni Sarkady

*notka o autorze i linki do innych jego
wierszy w temacie Czym jest wiersz?
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 20.04.12 o godzinie 20:11

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

"Smutno mi Boże"

Smutno mi Boże
Samotność
W oczach łzy
a w sercu ból
Powiedz mi Boże
Po co ten smutek?
Po co ten ból?
Po co żal?
Po co rozczarowanie?
Smutno mi Boże
Pustka
Nie widzę tęczy
z moich marzeń
Idę przez życie
bez celu
bez sensu
Zgubiłam gdzieś mój świat
Błąkam się
w labiryncie cieni
Smutno mi Boże
Łzy...
Kacper Potocki

Kacper Potocki specjalista od psiej
dietetyki

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Smutek

Myśli me
Nie rodzą się przezroczyste
Iskry dwie
Nie gonią już innych iskier
Duszę się, znikam, pragnę też

Treści te
Mydlą mi oczy śliskie
Łezki dwie
Stoczyły się swym uściskiem
Kocham cię, lubię, tęsknię też

Słowa twe
Znaczenie mają wszystkie
Rany dwie
Otwarte pod ich uściskiem
Boję się, wołam, pomóż też

Powiesz że
Staję się gór urwiskiem
Flary dwie
Wpadają we mnie błyskiem
Zjadam je, tłumię, ciebie też
Filip B.

Filip B. dziennikarz,
nauczyciel

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Mathilde Wesendonck

W cieplarni

Baldachimy szmaragdowe
Liści wzrosłe pod sam dach,
Czemu, dzieci południowe,
Życie płynie wam we łzach?

Niemych łodyg poruszenia
Jakby znak kreśliła dłoń,
O bezgłośnych wie cierpieniach
Tylko wasza słodka woń.

W urojeniu tęskny uścisk
Waszych ramion objąć ma
Jak najszerzej grozę pustki,
Ten fatalny, marny strach.

Biedne kwiaty, znam was dobrze,
Sama żyję niby kwiat.
Tu, choć światło świeci szczodrze,
Nie jest nasz prawdziwy świat!

Jak radosne słońce minie
Razem z pustym blaskiem dzień.
Kto cierpiący, ten owinie
Zaraz się w milczenia cień.

Tak mrok z ciszą się splatają
W szeleszczący tkacki ścieg.
Widzę krople, co spadają
Na zielonych liści brzeg.

tłum. Filip BorowiakFilip Borowiak edytował(a) ten post dnia 20.01.13 o godzinie 01:28
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Filip Borowiak:
Mathilde Wesendonck

W cieplarni

Baldachimy szmaragdowe
Liści wzrosłe pod sam dach,
Czemu, dzieci południowe,
Życie płynie wam we łzach?
/.../

Gratuluję przekładu i zapraszam do tematu A może w języku Goethego? Chętnie poznalibyśmy więcej wierszy tej mało znanej w Polsce poetki. A może napisałbyś coś
o wielkiej, romantycznej miłości między Mathilde Wesendonck a Richardem Wagnerem
do tematu Kobiety ich życia i twórczości? Pozdrawiam serdecznie - RyszardRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 20.01.13 o godzinie 08:32
Filip B.

Filip B. dziennikarz,
nauczyciel

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Mathilde Wesendonck

Z serca ponurych głębin

Z serca ponurych głębin
Wśród westchnień płynie żal
Przepastny i bezdenny
Jak otchłań morskich fal.

Podobne zmiennym wiatrom
Westchnienia gładzą toń mórz,
Wspomnień miłe zwierciadło,
Lustro wieczornych zórz.

Zepchnął cię, łódko nadziei
Od plaży tęsknoty prąd.
Chwiejąc się w dzikiej kipieli,
nie zaznasz, co to ląd.

tłum. Filip Borowiak
Anna Rosa Surowaniec

Anna Rosa Surowaniec ciągle poznaję świat
i siebie...

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Muzyka cicho gra. Nie ma słów.
Nieme kino. Gdy nasze cienie wracają czasem
i tańczą wokół żarówki, to dym z papierosa,
kiedy wydycham powietrze
pod Twoim tytułem. A potem wracam znów
sama, do siebie.
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Robert Bly
       
      
Czym jest smutek?


Czym jest smutek? To jest magazyn
W którym przechowujemy pszenicę, jęczmień,
         kukurydzę, jakieś łzy.
Jesteśmy o krok od drzwi na okrągłym kamieniu,
A magazyn karmi wszystkie ptaki smutku.
I mówię do siebie: Jesteś
W końcu smutny? A może, bądź wesoły jesienią
Bądź stoikiem, bądź spokojny, bądź cichy;
Albo w dolinie smutku rozwiń swoje skrzydła.

z tomu „Turkish Pears in August”, 2007

tłum. z angielskiego Ryszard Mierzejewski

wersja oryginalna pt. „What is Sorrow for?”
w temacie Poezj anglojęzyczna
Ten post został edytowany przez Autora dnia 19.10.13 o godzinie 16:28

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

autor Jolanta Miśkiewicz
Czekanie

Paznokcie żyją własnym życiem
zabiegane zajęte wyskubywaniem
wszechobecnych nitek tęsknoty
nie odpoczywają.
Przerażone oczy zapominają widzieć
nasłuchują kroków zmierzchu
który przyjdzie po mnie lada chwila
i zabierze w lękosen.
Złoszary mrok wpełza wężowo
przez uchylone drzwi balkonu
owija czekanie coraz mocniej
i miażdży nienarodzony oddech.
Czas wyśliznął się za Tobą
nie ma go u mnie na pewno
minuta tydzień godzina
tak mocno wbija zęby w bezbronne ja.
Bożena Węgrzynek

Bożena Węgrzynek nie jestem poetką

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Czekając na…
Zniknął jeden uśmiech i oczu spojrzenie,
Zatonęły w głębokiej rzece powinności.
Gorzkim niespełnieniem karmione złudzenie
Zatruło marzenia, oddanie miłości.

Utkana pamięcią jedna krótka chwila,
Nie odwróci czasu cierpienia, czekania.
Nie wyda owocu, uśmierca motyla,
Co płomieniem nadziei sam siebie zapala.
Bożena Węgrzynek

Bożena Węgrzynek nie jestem poetką

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Mimo wszystko…
Mimo wszystko się boję… przejść na drugą stronę
Gwarnej życia ulicy, dniem mój czas dopiero.
Jednak kiedyś mi w końcu rozsuną zasłonę,
Zmierzę się z lodowato-gorącą barierą.
Mimo wszystko się boję… odległej przestrzeni,
Innej formy swobody, zatrzymania w czasie.
Gdy mnie w nowej postaci pozbawią korzeni
I nie doznam nic więcej zamknięta w nawiasie.
Mimo wszystko się boję…, że już nie dokonam
Przekazać wam tego, co w myśleniu noszę.
Ostateczną powinność najlepiej wykonam,
Kiedy was o ziarenko uczucia poproszę.
Jeśli mimo wszystko… jeszcze Bóg pozwolił
Mówić o miłości, tym połączył dusze.
Jeśli w formie rymów pisanie wyzwolił,
Pozostaną wam po mnie spisane arkusze.
Mimo wszystko poczekam… na nieznaną chwilę,
Kiedy mi otworzą w zaświatach pokoje.
Opuszczając lekko doczesną mogiłę,
Rozpłynę się we mgle...mimo wszystko się boję.Ten post został edytowany przez Autora dnia 23.01.14 o godzinie 21:09
Bożena Węgrzynek

Bożena Węgrzynek nie jestem poetką

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Podróż

W innym świecie się przebudzę, inny świat zobaczę wkrótce.
Już sumienia nie pobrudzę, moje miejsce w czasu łódce.

Bom ja człowiek i stworzenie, odejść trzeba w czas nieznany,
Jeśli wyrwę z dna korzenie, czy zapukam w nowe bramy?

Tą kotwicę, życia ciężar, Bóg podniesie i potarga,
Mych uczynków zważy bezmiar, wyrok wyda Jego warga.

Co zyskałam, co straciłam? Nie poprawię błędów więcej.
Gdy dawano, odrzuciłam? Czy kochałam najgoręcej?

A odpowiedź ostateczną jak wyroku tekst usłyszę.
W łódce siedząc, trasą wieczną, powiosłuję w martwą ciszę.
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Guillaume Apollinaire

Smutek gwiazdy


Piękna Minerwa urodziła się w mojej głowie
Gwiazda krwi na zawsze mnie ukoronowała
Rozum jest w głębi a niebo to moje wysokie
Czoło gdzieś ty Bogini od dawna wojowała

Dlatego najgorsze nie były moje cierpienia
Ta otchłań niemal śmiertelna i gwiaździsta
Ale ukryta choroba która żywiła majaczenia
W czyjejkolwiek duszy bardziej rozłożysta

I niosę z sobą te płonące cierpienia
Jak świetlik świętojański swój korpus świecący
Jak Francja w sercu żołnierza słodkie drgnienia
I jak w sercu lilii pyłek pachnący.

z tomu „Calligrammes”, 1918

tłum. z francuskiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt. „Tristesse d'une étoile”
w temacie W języku Baudelaire'a
Bożena Węgrzynek

Bożena Węgrzynek nie jestem poetką

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Złudzenia
Na niebie gwiazdy
jasny blask gaszą,
ich promienie w kałużach tańczą.

Płoną i w deszczu gasną
naiwne złudzenia,
jak papierowe zapałki.

Słyszę ich ostatnie trzaski,
łkania ciche w objęciach
kropel wody i łez.

Niech zapłoną w procesach syntez
gwiazdy
gdy marzenia deszczem zmoczone.

Wiesz, boli złudzeń umieranie
rani cisza
niespełnienia.

A kropla deszczu i łza
nie zagaszą pożaru
myśli niecierpliwych.

Będą jak rozbłysk supernowych
gwiazdy umierają i rodzą się
w wiecznych złudzeniach.

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Wojciech Świętobor Mytnik "Mrok"

gdyby wieczór dzisiejszy
był wyciszeniem w Twoich oczach
spałbym spokojnie
niknąc w medytacji
mrok byłby miękkością Twych włosów
a i ja byłbym wtedy
mniej niebieskim człowiekiem

nie znam siebie samego
mam setki imion
każde z nich ma
przypisaną do siebie gwiazdę
gdzieś tam
na twarzy nocy

smutku
opuść mój głos

23 lipca 2002 r.

http://facebook.com/mojpoganskisen

Następna dyskusja:

"Melancholia" A.Kępińskiego




Wyślij zaproszenie do