konto usunięte

Temat: Pomniki

Charles Simic

Bogowie


Posągi greckich bogów
W składnicy szkoły plastycznej,
Dokąd zaprowadziłem za rękę Pamelę —
Czy może ona mnie? Skubała mi ucho zębami,
Gdy zadzierałem jej spódniczkę.

Rząd identycznych Apollinów wyciągał
Identyczne puste dłonie. Nędzne imitacje,
Myślałem. W sam raz dla witryny
Sklepu na progu bankructwa
Przy ciemnej, opustoszałej ulicy.

To dlatego, że oczy miałem zamknięte
Na długo zanim znowu się otwarły.
Była noc. Docierało jeszcze do nas światło,
Wystarczające, by nagość bogów odróżnić od naszej,
Ale nie mogłem się zorientować, skąd przybywało
I jak długo miało zamiar zostać.

przełożył Stanisław Barańczak

konto usunięte

Temat: Pomniki

Maksim Tank

Wenus z Milo


Tyle tutaj tego nagromadzili.
Gdy szukam, to wszędzie jakaś Medea.
Dobrze, żeś ty mi przypomniał, Wergili:
„Et vera incessu petuit dea...”

I patrzę, jak stąpa tak lekkim krokiem.
Bez rąk. Czy je błyskawica skruszyła,
Żeby przed nieba i przed ziemi okiem
Piersi swoich nimi nie zasłoniła?!

z języka białoruskiego przełożył Jan Huszcza

Obrazek

konto usunięte

Temat: Pomniki

Charles Simic

Departament pomników publicznych


Jeżeli Wolność i Sprawiedliwość
Można stawiać na piedestałach –
To czemu nie Historię?

Mogłaby nią być ta gruba kobieta
W spłowiałym kombinezonie
U wejścia do przyczepy mieszkalnej
Przy błotnistej drodze do miasta o nazwie Pittsfield lub Babylon.

Zakreśla magiczny krąg
Wokół kurcząt, żeby nie uciekły,
Potem człapie, utykając, do kuchni
Po nóż i wiadro.

Dzisiaj wróciła, niosąc
Worek żółtej kukurydzy.
Słychać gdakanie kur,
Brzęk psich łańcuchów.

przełożył Stanisław Barańczak

konto usunięte

Temat: Pomniki

Tadeusz Kubiak

Wielka Astronomia małego Kopernika


Czy znacie w Toruniu jego pomnik? Aż raz groza spadła na miasto,
Dumny i piękny. W biały dzień,
To temat do niejednego wiersza, Jak przed świata końcem,
Temat do niejednej piosenki. Nie wszyscy w mieście wiedzieli,
Ze to tylko -
Zaćmienie Słońca.
Po wiekach wrócił przed Ratusz,
Pełen pięknej chwały i sławy. Mikołaj biegał po murach
Ale gdy był taki jak Wy - Z przydymionym
To tu Nad świecą szkiełkiem.
Jak Wy się bawił. Patrzył w niebo
Przez szkiełko i widział
Słońce czarne i grosz maleńkie.
Biegał tu - po tych ulicach;
Jak to dzieci ze wszystkich miast, O wszystkich zabawach zapomniał.
Do pierwszego nad dachem księżyca, O całym świecie zapomniał.
Do pierwszych na niebie gwiazd. I tak się zaczęła małego
Mikołaja
Wielkiego Astronomia.


Obrazek
Krystyna B. edytował(a) ten post dnia 29.08.11 o godzinie 18:07

konto usunięte

Temat: Pomniki

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Posąg Hermesa


Rzeźbiarz Hermesa posąg wykuł marmurowy,
w dłoń dał mu opleciony wężem posoch biały,
zaś do stóp mu przywiązał skrzydlate sandały
i dał mu uśmiech boski. W alei mirtowej

postawiono go na tle groty porfirowej,
skąd się róże i laury ku niemu zwieszały;
i bóg, Argos pogromca, pełen świętej chwały,
zdał się śnić pod różami i laurem u głowy.

A co noc się mirtowe gałęzie rozchylą
z lekkim, cichym szelestem i pomiędzy róże
przegląda twarz - Olimpu bogom ukradziona..

Spośród gęstwiny stopą wybiega motylą
dziewczyna - i objąwszy pierś boga w ramiona,
wrzące pragnienie gasi na zimnym marmurze.

wiersz ten jest też w temacie "Antyczne korzenie cywilizacji"
http://www.goldenline.pl/forum/ludzie-wiersze-pisza/52...
Elwira Styczyńska edytował(a) ten post dnia 21.02.10 o godzinie 11:46

konto usunięte

Temat: Pomniki

Antoni Leszczyc

Ksiądz Józef grzebie księdza Jana


Śpieszmy się kochać ludzi. Pisałeś; wciąż jeszcze
możesz nam się odpłacić. To jest czysty układ:
my ci grób marmurowy, oleje i sukna,
a ty wnikaj w pomniki. Te trwalsze niż wiersze;
niech z tej śmierci dla przyszłych będzie jak najwięcej
ołtarzy, święc i świątyń. Niech prochy w mur wkrzepną,
pnij się, księże, w witraże, wejdź w kompanię świętą!
To przyciągnie sponsorów: tu trzeba się starać,
bo nigdy nie wiadomo, mówiąc o ofiarach,
czy pierwsza jest ostatnią, czy ostatnia pierwszą.

[II 2006]
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Pomniki

Reiner Kunze

rozmyślanie nad pewnym torsem

Późnoantyczny marmurowy posąg Wenus pielgrzymi
trewirscy zniekształcili nie do poznania, na znak
rozbratu z pogaństwem rzucając w niego kamienie,
co było ich obowiązkiem przez długie stulecia.

(katalog)


Mrok w zaciśniętej pięści
to okruch mroku w nas
Kto podnosi pięść, podnosi
hasło ciemności

A w chwili, kiedy kamienujemy,
mrok jest w nas
nieprzenikniony jak w kamieniu

Brâncuşi: pocałunek,
rzeźba nagrobna
na cmentarzu Montparnasse


Jakby tych dwoje zabłądziło
między warowne groby

a cmentarz ostatkiem murów
zatrzymał ich podczas ucieczki

żeby nareszcie mieć takich co
żyją

przeł. Jakub Ekier
(w tomie - "Remont poranka")
Michał M. edytował(a) ten post dnia 25.11.09 o godzinie 00:01

konto usunięte

Temat: Pomniki

W. H. Auden

Anonimowy obywatel


(Do JS/07/M/376
Ten Marmurowy Pomnik
Wzniosło Państwo na jego cześć)

Urząd Statystyczny wskazał go jako tego,
Na kogo nigdy nie złożono żadnego
Zażalenia, a wszystkie traktujące o nim dokumenty
Świadczą, że, w nowoczesnym znaczeniu tego staroświeckiego słowa, był
święty,
Gdyż wszystko czynił pro Publico Bono.
Wyjąwszy wojnę pracował w fabryce aż do dnia
Przejścia na emeryturę i nigdy go nie zwolniono
Lecz w pełni satysfakcjonował swoich pracodawców – Lipa Motors SA.
Bo nie był łamistrajkiem, a w jego poglądach nie było niezwykłości,
Jego związek zawodowy donosi, że płacił wszelkie należności
(Nasz raport ze związku potwierdza te wiadomości)
A nasz pracownik z działu psychologii społecznej poinformował,
Że był popularny wśród kolegów i lubił wypić szklaneczkę.
Prasa przekonuje, że co dzień kupował
Gazetę, a jego reakcje na reklamy nie wykraczały poza normy.
Dokumenty świadczą, że miał wszystkie polisy powykupywane
A z jego karty zdrowia wynika, że był raz w szpitalu,
ale szybko wrócił do formy.
Instytuty Badań Rynkowych I Dobrobytu są przekonane,
Że miał rozsądne podejście do udogodnień, jakie niesie Plan
Pożyczkowy

I posiadał wszystko, co jest niezbędne Nowoczesnemu Człowiekowi:
Gramofon, radio, samochód, maszynę do chłodzenia żywności.
Badacze Opinii Publicznej odkryli, ku swojej radości,
Że miał właściwe poglądy na każdą porę roku,
Kiedy był pokój, pragnął pokoju, gdy była wojna, poszedł do boju.
Był żonaty i dodał pięcioro dzieci do populacji,
Co, z punktu widzenia eugeniki, jest prawidłową liczbą dla rodziców
jego
generacji
A nasi nauczyciele mówią, że nigdy nie wtrącał się w sprawy edukacji.

Czy był wolny? Czy był szczęśliwy? Pytanie dowodzi głupoty:
Jeśliby było coś nie tak, z pewnością wiedziano by o tym.

przełożyła Maria Morawiecka

konto usunięte

Temat: Pomniki

Kazimierz Wierzyński

Sekwana


Sto lat temu zwołałaś ich na swym brzegu,
Przyszli, zasiedli nad wodą,
Zamknęli oczy kraju zmarłego,
Nocne rozmowy wiodą.

Przyszli, zsiedli na swoich tobołach,
W chmurę nad sobą spojrzeli tułaczą,
Muskałaś ich ciepłym wiatrem po czołach,
Rzeko niedoli i płaczu.

Przyszli z Warszawy, spod Nowogródka,
Od karabinów, od pióra,
Coraz to większa z rozpaczy i smutku
Rosła na niebie chmura.

Nadeszła późna godzina zimowa,
Z tobołów wyjęli wspomnienia:
Tadeusz przyjechał do Soplicowa
Na ulicy twojego imienia.

Dziś pielgrzym z brązu na placu stoi
I rękę wyciąga przed siebie,
Ta sama chmura znad wstęgi twojej
Za nami się wlecze po niebie.

Z cokołu anioł panieński wzlata,
Mieczem nad tobą w powietrzu wieje,
Rzeko wybrana z obcego świata,
Płynąca przez nasze dzieje.

Z cokołu pielgrzym, patron tułaczy,
Nad chmurę wchodzi w zimowej glorii,
Rzeko niewoli, rzeko rozpaczy,
Rzeko spod miecza Victorii!

z tomu „Ziemia-Wilczyca”, 1941


Obrazek

Pomnik Adama Mickiewicza w Paryżu - odsłonięty w 1929 r. na Placu Alma, w pobliżu dawnej siedziby Ambasady Polskiej. Po rozbudowie placu, przeniesiony bliżej Sekwany,
na teren parku w obrębie Cours Albert 1er. Autorem projektu pomnika z 1909 r. jest
znany francuski rzeźbiarz Antoine Bourdelle. Pomnik powstał z inicjatywy syna poety, Władysława Mickiewicza, staraniem polsko-francuskiego komitetu społecznego, w skład którego wchodzili m. in. Witold ks. Czartoryski, Ignacy Jan Paderewski, Auguste Rodin, Wacław Gąsiorowski, André Gide i Anatol France. Postać Mickiewicza ubrana jest w strój pielgrzyma, kolumnę zdobią płaskorzeźby, nawiązujące do jego dzieł oraz figura Nike.

Wiersz ten jest też w temacie Emigracja
.Krzysztof Adamczyk edytował(a) ten post dnia 16.11.09 o godzinie 10:52

konto usunięte

Temat: Pomniki

Janina Podlodowska

Pomnik Mickiewicza w Burgas (Bułgaria)


Nad Czarnym Morzem mewa
jej skrzydło
na roziskrzonej wodzie
wiosło

jak moje serce na wołanie skore
do rodzinnego piasku

tam są żurawie
i szum puszczy o mnie

tu głaz
wypolerowany wiatrami czarnymi
zgłoski zatarte
na miarę zwątpienia
w Biało-czerwoną przystań

bluszcz w głębi korzeni mokry
od patrzenia w oczy
gwiazdom Południa
gdzież Niedźwiedzicy mleczna doga

co miałem
rozdałem ludziom na sztandary
tobie niebieska mewo
co kochałem
pielgrzym
poszukujący
przylądka nadziei

z tomu „Żeby była miłość”, 1984
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Pomniki

Reiner Kunze

pomnik w Poznaniu*
1956/68/70/76/80/81


Dwa krzyże
połączone liną,
zacumowane na niebie:

Poznań i Gdańsk

Ale mnie się zdawało,
że robią ten znak krzyża wspólnie
Polska i Niemcy,

a polski orzeł
rozpościera skrzydło
nad nimi

przeł. Jakub Ekier
(w tomie - "Remont poranka")



Obrazek

*Pomnik Ofiar Czerwca 1956 (Poznańskie Krzyże) – pomnik na placu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, upamiętniający wydarzenia Poznańskiego Czerwca 56, w których 57 osób zginęło lub zmarło od poniesionych ran. Pomnik odwołuje się także do późniejszych wystąpień w PRL - tablice z datami, które wymienione są w tytule wiersza. Został ustawiony 19 czerwca, a został oficjalnie odsłonięty 28 czerwca 1981 roku, w 25. rocznicę wydarzeń czerwcowych.

Wiersz znajduje się również w temacie Wędrówki śladami historii - M.M.

konto usunięte

Temat: Pomniki

Ewa Najwer

Pomnik drzewa


Zbudowaliśmy żelbetonowy pomnik
ostatniemu drzewu
Jego złota korona
błyszczy optymistycznie
w sztucznej szczęce
cywilizacji

konto usunięte

Temat: Pomniki

Leopold Staff

Pomnik Mickiewicza


Stoisz spiżowy na ziemi,
Która nie jest ze spiżu.
Jest słabością i cieniem,
Ale ty blaskiem swych pieśni
Czynisz ją gwiazdą.

z tomu „Wiklina”, 1954
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Pomniki

Jarosław Iwaszkiewicz

Pomnik Chopina w Rio de Janeiro*


Widziałem pejzaż nadmorski. Ta skała
Zielona chmurna. Liliowe urwiska
I piach zatoki obłej - złota miska -
Oceanu faliste zakosy szarpała.

Morze ogromne a nad morzem chłopak
Co słucha dłoni jak muszli Neruda.
Góry w obłokach i tony w obłokach
Mgliste jak włosów krwista grzywa ruda.

To on. On takiego widział ja inaczej.
To ciało z brązu jakie mi jest bliskie.
Tej muszli szum, tej muszli płacze
Takie mi znane.
A cokół za niski.

z tomu "Mapa pogody", 1977
(cz.III - Gry i zabawy)



Obrazek
Pomnik Fryderyka Chopina, w Rio de Janeiro, nad zatoką Praia Vermelha

*Pomnik Fryderyka Chopina w Rio de Janeiro, dłuta Augusta Zamoyskiego, wzniesiony
1 września 1944 r. (jako upamiętnienie piątej rocznicy napaści Niemiec na Polskę w 1939 r.) Napis na cokole pomnika: Chopin 1944. Do posągu pozował Jurek Szablewski, przyjaciel Jarosława Iwaszkiewicza. [przyp. M. M.]

konto usunięte

Temat: Pomniki

Władysław Broniewski

Kolumna


Król Zygmunt Trzeci to był kiepski król,
ale ja kocham Kolumnę...
(Tu wierszopis się zastanawia: rym - król, ból,
ale inny rym na pewno: szumne, dumne...)

Szumiałaś ty mi, Kolumno, historią Polski
(czwórka z minusem),
wątpię, czy tam siadały żurawie z Polski czy do Polski,
ale ja muszę,
muszę powiedzieć, że kocham
ten kawałek zdruzgotanej ziemi,
każdym westchnieniem, każdym szlochem
kocham
ten kawałek zdruzgotanej ziemi.

O ptakach i tramwajach

W Warszawie bardzo wcześnie budzą się ptaki i tramwaje;
ja to przeważnie słyszę, ale bardzo rzadko wstaję.
No, bo po co? Ptaki wypędzać z gniazd?
Ja pójdę na Podwale,
na Nowy Zjazd
albo nie pójdę wcale.

Ale jeśli kiedyś wstanę tak bardzo wcześnie rano,
nie pójdę na Mokotów, nie pójdę na Muranów,
ja pójdę na plac Zamkowy
i na plecach
podniosę Zygmunta,
żeby był nowy.

z tomu „Nadzieja”, 1951

Obrazek
Kolumna Zygmunta w Warszawie zburzona w czasie wojny, styczeń 1945Krystyna Bielarczyk edytował(a) ten post dnia 22.01.10 o godzinie 09:02

konto usunięte

Temat: Pomniki

Włodzimierz Słobodnik*

Pomnik Musseta przed Comédie Française


Siedzi z nieco szopenowskim
smutkiem w oczach i na
pociągłej twarzy.
Wieńczy go rozpłakana
muza romantyczna.
Tłumy przeciągają pod pomnikiem.
Światła unoszą się
nad pomnikiem,
a wieczór jest pełen
wysmukłych dziewczyn,
nieba
i pocałunków.

z tomu „Listy z Paryża”, 1964

Obrazek
pomnik Alfreda de Musseta przed Comédie Française w Paryżu,
wg projektu Antonina Mercié, odsłonięty w 1906 roku


*notka o autorze w temacie ModlitwaKrzysztof Adamczyk edytował(a) ten post dnia 18.11.10 o godzinie 12:08

konto usunięte

Temat: Pomniki

Krzysztof Kamil Baczyński

Posąg


Piękno natchnęło swym geniuszem mistrza,
a on w kamieniu młotem żywe dzieło stworzył -
posąg boskiej piękności.
Gdyby posąg ożył,
gdyby usta w kamieniu zakrzepłe wykrzywił,
nie przeraziłby tłumu swym życia wskrzeszeniem,
nikt z ludzi by się życiu Posągu nie zdziwił,
tak był piękny.
A błyszczał jak gwiazdy geniuszów.
Usta - jak krwią nabiegłe, tętniące w kamieniu,
włosy - myślałbyś, że się w łunę złotą spuszą,
oczy od łez kamiennych błękitnie się mienią.
Posąg tak ducha pełny, że serca porywał
i niósł wysoko, pięknem olśnione w przestrzenie,
gdzie gorąca, tętniąca wrzała Prawda żywa,
spieniona w perłowate, tęczowe strumienie.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ludzie pijani pięknem tańczyli weseli.
Laur się w wieńcowy grynszpan wkoło mistrza plecie;
śpiew rakietowym blaskiem w powietrze wystrzelił:
że dzieło to jest chyba największe na świecie!...

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Zza tłumu wyszedł człowiek ogromny, szeroki,
wyszedł, zaśmiał się głośno i zęby wyszczerzył.
Wszystko wkoło umilkło. On stał zawalisty.
Nagle... chwycił maczugę... i w posąg...
uderzył!!!...

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Rozprysł się srebrnym dzwonem,
krople w niebo padły...
Tłum zachwytem rozgorzał, rzekłbyś: płomień wznieci,
i śpiewał znów wielbiący i wijący laury:
że sen ten czyn to rzecz chyba największa w świecie...Anna B. edytował(a) ten post dnia 25.01.10 o godzinie 20:47

konto usunięte

Temat: Pomniki

Julian Przyboś

Pomnik


Dachy – obłupione przez dozorców pasami na flagi,
ulice – wycelowane w pomnik,
waltornie wyryczały gromadę, capstrzyk stado wytupał,
chór –
i pode mną wzbił się dom – i stał nagły.

I tu, wysoko nad miastem, po kolumnach do mnie
wyspinają się, wyszumują na postument
(armaty – wylotami w pomnik) –

runą pierwszymi piętrami na pierwszego trupa.

Mur
podmyty tłumem:
pomnik.

z tomu „Równanie serca”, 1938
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Pomniki

Tadeusz Różewicz

Jest taki pomnik


jest taki pomnik
na Ostrowie Tumskim
smutny opuszczony
pomnik Dobrego Papieża

stoi nieporuszony
niewydarzony (niech
„twórcy” Bóg wybaczy
wypadek przy pracy...)

nikt tu nie składa wieńców
czasem wiatr przymiecie
jakieś gazety śmiecie

ktoś zostawił blaszaną puszkę
po piwie
puszka po kamieniach się toczy
to taka metalowa
muzyka techno

Dobremu Papieżowi
wiatr wieje w oczy
w kamienne uszy
gra na wielkim nosie

nikt nie pamięta
kto to postawił poświęcił
zostawił

kwiecień to miesiąc pamięci?

w rocznicę encykliki
Pacem in terris
zobaczyłem w butelce
suchy badyl
biedny Roncalli
biedny Jan XXIII
mój papież
wygląda jak baryła
jak słoń

zrobili Cię na szaro

czy ci nie jest smutno
Ojcze Święty
mój ojcze serdeczny

zbuntuj się
przerwij sen
rusz do Rzymu
do Soto il Monte

sen mara Bóg wiara
jest we Wrocławiu
kamienna poczwara

ale w moim sercu
masz
pomnik najpiękniejszy w świecie
mówię do Ciebie
jakieś wiersze Norwida
(według Buonarrotiego
Michała Anioła)

Słodko jest zasnąć, słodziej być z kamienia
Dziś, gdy tak wiele hańb i poplamienia


uśmiechasz się

widzisz Janie jesteś opuszczony
bo Twój pomnik „niesłuszny”
został wystawiony przez
jakiś Pax podejrzany czy
inny Caritas z Partią powiązany
takie to były u nas ciemne
sprawy i zabawy
w one lata

Ty pozostałeś sobą nie tracisz
dobrego humoru i kamienną
ręką z brzucha wystającą
jak z granitowej beczki
błogosławisz mi
Tadeuszowi Judzie z Radomska
o którym mówią że
jest „ateistą”

ale mój Dobry Papieżu
jaki tam ze mnie ateista

ciągle mnie pytają
co pan myśli o Bogu
a ja odpowiadam
nieważne jest co ja myślę o Bogu
ale co Bóg myśli o mnie

z tomiku „Szara strefa”, 2003

Obrazek
Pomnik Jana XXIII na Ostrowie Tumskim we WrocławiuRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 18.04.11 o godzinie 19:23

konto usunięte

Temat: Pomniki

Julian Tuwim

Ławka wyobraźni


Niby zwykły lecz niezwykły dzień słońca nie zapędzi w cień. W tym dniu musi być słonecznie, bo w takim dniu jest to konieczne. Siedzę na mojej ławeczce i przyglądam się ludziom, niektórych zajętych, a innych próżnych. Myślę sobie o tych osobach jako szlachetnych
w swych rodach. Ta pani na szpilkach z pierzastym wężem będzie królową Anną.
Kto jeszcze? A ten pan z miną srogą, będzie rycerzem wraz ze swą trwogą. A król, hmm..., kto by to był ? O, już chyba mam! Idzie pan z uśmiechem, idzie zamyślony, jakby królewskie plany obmyślał rozmarzony. Zaraz...ojej! Już ta godzina?! Już się rozmyślań koniec zaczyna. Wracam do domu z wyobraźni ławki I myślę sobie... Te domy - to moich przechodniów zamki.
Jutro przyjdę tu znów, aby w marzeniach snów ukoronować kilka głów.

Utwór ten jest też w temacie Przysiądź z poetą na ławce


Obrazek
Ławeczka Tuwima – pomnik Juliana Tuwima autorstwa Wojciecha Gryniewicza
w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej, odsłonięty 19 kwietnia 1999 roku
Anna B. edytował(a) ten post dnia 18.05.11 o godzinie 19:02

Następna dyskusja:

Piękne pomniki na świecie




Wyślij zaproszenie do