Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Obraz Madonny w poezji

Miron Białoszewski

Karuzela z madonnami


Wsiadajcie, madonny
madonny
Do bryk sześciokonnych
...ściokonnych!
Konie wiszą kopytami
nad ziemią
One w brykach na postoju
już drzemią.
Każda bryka malowana
w trzy ogniste farbki
I trzy są końskie maści:
od sufitu
od dębu
od marchwi.
Drgnęły madonny
I orszak konny
Ruszył z kopyta.
Lata dokoła
Gramofonowa
Płyta,
Taka
płyta:

Migają w krąg anglezy grzyw
I lambrekiny siodeł
I gorejące wzory bryk
Kwiecisto-laurkowe.
A w każdej bryce vis à vis
Madonna i madonna
W nieodmienionej pozie tkwi
Od dziecka odchylona
- białe konie
- bryka
- czarne konie
- bryka
- rude konie
- bryka
Magnifikat!

A one w Leonardach min,
W obrotach Rafaela,
W okrągłych ogniach, w klatkach z lin,
W przedmieściach i niedzielach.
I w każdej bryce vis à vis
Madonna i madonna.
I nie wiadomo, która śpi,
A która jest natchniona
- szóstka koni
- one
- szóstka koni
- one
- szóstka koni
- one
Zakręcone!

I coraz wolniej karuzela
Puszcza refren
I peryfe
rafa
elickie
madonny
przed
mieścia
wymieniają
konne piętro
-------------------------
Wsiadajcie
w sześcio...!

z tomu "Obroty rzeczy", 1956

Karuzela z madonnami - muzyka Zygmunt Konieczny,
śpiewa Ewa Demarczyk


utwór ten jest też w temacie Powozy, bryczki, dorożki...Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 07.12.11 o godzinie 15:12
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Obraz Madonny w poezji

Zbigniew Herbert

Wit Stwosz: Uśnięcie NMP


Jak namioty przed burzą marszczą się złote opończe
przybór gorącej purpury odsłania piersi i stopy
cedrowi apostołowie unoszą ogromne głowy
nad wysokością zawisa broda ciemna jak topór

Kwitną snycerskie palce. Cud się dłoniom wymyka
więc kładą je na powietrzu - powietrze się burzy jak struny
Gwiazdy się mącą na niebie z gwiazd jest także muzyka
lecz nie dosięga ziemi i trwa wysoko jak luna.

A Panna Maria usypia. Idzie na dno zdziwienia
trzymają ją w wątłej siatce umiłowane oczy
upada coraz wyżej jak strumień przez palce przenika
a oni schylają się z trudem nad wstępującym obłokiem

z tomu "Elegia na odejście", 1990
Zofia H.

Zofia H. Życie jest poezją,
poezja-życiem.

Temat: Obraz Madonny w poezji

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Czarny portret


Madonno hebanowa o dwóch pręgach na twarzy!
nazbyt piękny był owal twój święty.
Za nas, wszystkie piękności, policzek twój się żarzy,
nienawistnie pocięty.

I żadne serca złote, srebrne, platynowe,
żywe, czy z drogich kamieni,
nie ukoją, nie uciszą zdumienia,
które się w oczach twych mieni...

z tomu: "Surowy jedwab",1932


Obrazek
Zofia H. edytował(a) ten post dnia 08.03.10 o godzinie 16:24
Zofia H.

Zofia H. Życie jest poezją,
poezja-życiem.

Temat: Obraz Madonny w poezji

Zbigniew Herbert

Madonna z lwem


Przez ziemię można na osiołku
ale naprawdę jedzie Maria
na księżycu tłustym jak karp
i błyszczącym jak talerz golibrody
Drzewa Rodzaju podnoszą głowy
inicjałowe kwiaty wzdychają cudnie
bądź pochwalona - wołają ptacy
- dzień dobry - odpowiada królowa proroków
żona cieśli
Maria

ale najbardziej lubi podróżować
na płowym i wygimnastykowanym lwie
który idzie łagodnie i lekko
a kiedy grzywą potrząsa
strzelają oswojone pioruny
Ten lew jest nieludzko dobry
wszystko bierze poważnie
pod każdym drzewem węszy symbole

za Marię kroczy Angiel obosieczny
pełen słów ostatecznych
a trochę za nim ulubieniec Marii - Janioł
niesie za nią płaszcz i cień jej złożony we czworo
Janioł jest pulchny i dobroduszny
nie ma tylko słuchu

Już dojeżdżają
lew porykuje czując oborę pełną marchwi
na końcu bukszpanowego szpaleru
kolorowa bariera raju

w:"Hermes,pies i gwiazda",1957r.

Wiersz znajduje się także w wątku: "Między sacrum i profanum"Zofia H. edytował(a) ten post dnia 08.03.10 o godzinie 19:11
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Obraz Madonny w poezji

Rafael Alberti*

Najświętsza Panna Cudowna


(Procesja)

Najświętsza Panna Cudowna,
jest świętą patronką Puerto.
Ósmego września wychodzi
na Swój balkon ponad rzeką.

Wody rzeki Guadalete,
marzące, na odpust biegną,
a ma moście Aleksandra
barwne latarenki świecą.

Najświętsza Panna Cudowna
jest Wojowniczką Najświętszą.
Gdy schodzi z nieba, Jej czoło
mur i baszty zamku wieńczą.

Brzeg Atlantyku się staje
goździków lodową czernią,
promieniem latarni morskiej
z Kadyksu w pasy pociętą.

Najświętsza Panna Cudowna
nie schodzi nigdy ku brzegom.
Święty Ferdynand wysyła
swą kanonierkę do Puerto.

1924

wiersz jest też w temacie Defilady i procesje


Matka Boska Morska

Hej, wy dzieci z Aqua-dulce!
Niech brzmi wasza morska pieśń!

Tamtędy od wschodu wiatr
z Cabo de Gata się zerwał.
Przyniósł Matkę Boską Mórz,
ciemną i ze srebra.

Za wschodu przyniósł Ją wiatr,
złożył na piaski nadbrzeżne,
wiatr co powrócił na morze
ze srebra i ciemne.

1927

tłum. Irena Kuran-Bogucka

*notka o autorze, inne jego wiersze i linki
w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańska
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 17.03.10 o godzinie 12:16

konto usunięte

Temat: Obraz Madonny w poezji

Jerzy Harasymowicz

Madonna Szczyrzyc


Urodzinowa Madonna się pochyla
i z Jej głową pochyla się cherub
Jeździec Madonnę porywa
uwozi w daleki poemat

Jest płaszczy Madonny kwitnienie
i kwitnie Jej włosów lenek
Jeździec nie śmie Madonny dotykać
rozmawia z Nią przez słowika

Cheruby pilnie śpiewają
palcami tekst wytykają
Do ramion cherubów do świtu
stoją litery gotyku

Sławna Maryja Dziewica
na ręku trzyma Dziedzica
Jeździec głowę Jej mai
zielonymi pieśniami

Ramiona Madonny skrzydlate
i wątły jaskółki tułów
I stale goni za światem
wokół gołębnik cherubów

Cheruby pilnie czytają
palcami tekst wytykają
Na wstęg latającym dywanie
grzegorzowe słowa pisane

z tomu "Madonny polskie", 1969

konto usunięte

Temat: Obraz Madonny w poezji

Konstanty Ildefons Gałczyński

Matka Boska Stalagów


Była już prawie zima, lecz wiatr południowy dmuchał
i pachniał wstążkami dziewcząt. A był bliski drutom
bukowy las, a buki były podobne nutom.
Stamtąd wyszła do jeńca i powiedziała: - Posłuchaj!

Kładę ci dłonie na włosach, by miłosierdzie z odwagą
spleść w sercu twoim, ażebyś - czuły i mocny wytrwał.
Ja jestem spokój twych nocy i walka dnia, i modlitwa,
i długi obłok złocisty - Matka Boska Stalagów.

Znam wasze troski wszystkie i wszystko, co was zasmuca,
listy i noce samotne, i dni beznadziejnie długie,
ja troski wasze jak kwiatki splatam w szumiący bukiet
i składam na stopniach tronu mojego Pana - Jezusa.

Wtedy Pan Jezus powstaje, odkłada na chwilę berło
i każdej trosce najmniejszej nadaje tak śpiewne imię,
że jedna się staje rubinem, szmaragdem inna lub perłą,
a ta najcięższa, najkrwawsza wyrasta w drzewo olbrzymie.

Ja wiem, jak to wszystko boli, więc jestem do końca z wami
blaskiem nad waszą rozpaczą i śladem na śnieżnej bieli,
a jeszcze palmą i wieńcem dla tych, co zęby zacięli
jak deszczem słodkim na kwiaty, spadam na włosy rękami.

Do widzenia. Już idę. Do uwięzionych kobiet.
Ześlę im sny szeleszczące o dzieciach w różowych sukienkach,
o mężach dobrych, o życiu, co dźwięczy jak piękna piosenka.
A tym, co od ran pomarli, jarzębiną zakwitnę na grobie.

Stalag Altengrabow, listopad 1944

konto usunięte

Temat: Obraz Madonny w poezji

Kamila Janiak

madona


pani madono, wąskie masz usta, złośliwe
ząbki gryzą języki,
poliglotki są bliższe miłości, bliższe
brzuchatym chmurom. niebo turkusowe
dla ciebie, pani madono, dla piękna
wtopionego w ruch brwi, grymas
ust mrs. monkey chce banana, słodkie
zabaweczki, kiszeczki, kapustki.
pani madono, włosy z karuzeli, splątane
grube jak len, warkocz-kłos. na konika,
na koniku: przebiera pani nóżkami w białych
pończoszkach mr. big-monkey
daj mi pan banana. pani
madono, zaciągasz nogawką, bliską
rozkładowi nóg, figi, thongi, zabójcze fagi z koronką,
kokardą różową w aromaty.
pani madono, rzadkie masz włosy, złośliwe
ząbki grzebienią się: zapachy, pani madono,
zmysł brzuchatych piękności, turkusowych
ciąż. pani madono, zabierze pani usta.

"Akcent" nr 3-4 (97-98) 2004
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Obraz Madonny w poezji

Rafael Alberti*

* * *


Procesje.
Idzie Madonna
z placu do górnych przedmieści.
Innego znowu wieczora,
w rytm bębnów i orkiestry,
schodzi w dolinę.
Wkrótce czas na Święta Rocha,
be zejść
z górnych przedmieści
na plac.
Huczą petardy, brzmią psalmy
i dźwięki
orkiestry.
Wnet znów na dół z kolei
zejdzie Madonna.
Potem Chrystusa obraz,
następnie Jan Święty,
następnie zaś, następnie...
Tu tylko proboszcz rządzi
pomiędzy młotem i sierpem,
i krzyżem wzniesionym.
Święty Jan, Madonna, Roch Święty,
Chrystus, psalmy, petardy
i dźwięki
orkiestry.

1973

tłum. Irena Kuran-Bogucka

*notka o autorze, inne jego wiersze i linki
w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańska

wiersz jest też w temacie Defilady i pochody
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 17.03.10 o godzinie 12:23

konto usunięte

Temat: Obraz Madonny w poezji

Jerzy Harasymowicz

Madonna Prowincji


Spod słomkowego pogody ronda
Madonna prowincji spogląda
Cała w chmurek papilotach
Cała w słojach kompotach

Sypią się pod Jej nogi płatki zdarzeń
Proboszcz po rosole zajmuje pół rynku
Stanik żonie burmistrza zdejmuje kochanek
Jak wielką wystawę warzywną

Burmistrzowa ma jeszcze z kankana uda
I łóżko się jak szarża huzarów załamie
Kiedy mąż rogami w werandę tłucze
Madonna zasłania kochanków swym ciałem

Piętrzy się prowincja czereśniowych dachówek
U głowy Madonny cherub śpiewa jak Caruso
Madonna się ubiera w chmurki z koronek
I wielkie stroszy rajery złudzeń

Spod słomkowego pogody ronda
Madonna konfitur na drogę spogląda
Bóg ma jeszcze Valentina profile
Zauważy Madonnę w tym przydrożnym pyle

Poda jej wytwornie ramię zejdzie z forda
O roztoczy pawi ogon Madonna
I powie księżyc starszy w tużurku pan
Dziś nie jesteś Madonną pastewną Madame

z tomu "Madonny polskie", 1969
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Obraz Madonny w poezji

Aleksander Puszkin

Madonna


Nie mnóstwem malowideł starej szkoły włoskiej
Chciałbym dom swój ozdobić, nie dla mistrzów sławnych,
Nie dla czci i podziwu tych znawców wytrawnych,
Co z oględzin uczone wyprowadzają wnioski.

W zacisznym moim kącie, śród zajęć niesprawnych,
Jeden obraz niech widzi trudy me i troski,
Ten jeden: oto z płótna jak z obłoków jawnych
Patrzy Przeczysta Panna i Zbawiciel Boski.

Ona – w całej swej krasie, On – mądrością wzroku.
We dwoje, bez aniołów, w świetlistym otoku,
Pod palmami Syjonu w chwale i pokorze.

I oto prośby mojej wysłuchano w niebie:
Madonno moja! Ciebie Bóg mi zesłał! Ciebie,
Przenajczystszego wdzięku przenajczystszy wzorze.

1930

tłum. Julian Tuwim

w wersji oryginalnej pt. „Мадонна”
w temacie Стихи – czyli w języku Puszkina

konto usunięte

Temat: Obraz Madonny w poezji

Leopold Staff

Matka Jagodna


Matka Jagodna, Panienka Maryja,
Która owocnym, rodnym drzewom sprzyja,
Chodzi po sadzie kwitnącym i śpiewa,
Pocałunkami budząc w wiosnę drzewa.

Gdzie gałąź ruszy ustami miłośnie,
Już pąk kwiatami patrzy w serce wiośnie,
Czerwienią wargi zapłodniony młodej młodej,
Co wróży płody, osłody, jagody.

Nocą wieśniaczki jej śpiew słyszą we śnie,
Wieść, aby jagód nie jadły przedwcześnie:
Każdą jagodę z ust matce odjętą
Da zmarłym dziatkom Panna w jagód święto...

Święto Jagodne!... W grze słońca rozpylnej
Nieboskłon, ziemi błękitem przychylny,
Patrzy, jak Panna biel szat swych rozwiewa...
Chodzi po sadzie kwitnącym i śpiewa...

z tomu "Ptakom niebieskim" 1905
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Obraz Madonny w poezji

Stefan Zarębski

W Katyniu


Matka Boska Katyńska, najsmutniejsza z Maryj,
po sosnowym Ogrójcu chodzi w chustce szarej
mgieł wieczornych. Krzyżową drogą, która kaci
wiedli synów, podąża od stacji do stacji.
Procesja cieni znaczy męczeńską marszrutę:
ze złożonymi dłońmi spętanymi drutem,
w kneble dławiące gardła chrypiąc ojczenasze,
idą i skorupami przestrzelonych czaszek
chylą się przed Nią, wnoszą ku Niepokalanej
truchła twarzy. Noc śpiewa, brzmią leśne organy.
Trwa misterium cmentarne, aż słoneczny pożar
spłoszy cienie i wrócą do podziemnych koszar,
owiną się w zbutwiałe płaszcze. Strzeże miejsca
Matka Boska Katyńska, z Maryj najsmutniejsza.

z tomu: Katyń w literaturze. Międzynarodowa antologia poezji,
dramatu i prozy. Oprac. Jerzy R. Krzyżanowski. Lublin 2002

wiersz jest też w temacie Wiersz na taki dzień, jak dzisiaj
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 13.04.10 o godzinie 13:39

konto usunięte

Temat: Obraz Madonny w poezji

Kazimiera Iłłakowiczówna

Matka Boska Katyńska


Nad Katyńskim lasem - miesiąc, nad Katyńskim piaskiem szelest,
zeszła tam Pani Niebios, ściele się ku niej ziele.
Piołuny gną liście srebrne całe,
żeby po nich stąpała.

Pzystanęła cała w świetle, rozpostarła płaszcza połę,
nabiera do niej piasku z Katyńskiego krwawego dołu,
nabiera go płynnego jak srebro,
żeby go zabrać do Nieba.

Pyta się Jej księżyc biały, na co Jej ten piasek krwawy?
Mowi mu Pani Niebios: "Uleczę nim świat cały
Miłość poległa w bitwach:
Potrzebna wielka Relikwia".

z tomu: Matka Boska Kozielska. Zebrał i opracował
Antoni Podsiad, Instytut Wydawniczy "Pax", Warszawa 1990
Elwira Styczyńska edytował(a) ten post dnia 13.04.10 o godzinie 15:50

konto usunięte

Temat: Obraz Madonny w poezji

Jerzy Bazarewski

Matka Boska Kozielska


Zapłakana Matka Boska przyszła do Bagdadu.
Stopy miała pokrwawione, głowę zawiązaną.
Biedna polska Matka Boska aż spod Leningradu.
Przyszła tutaj, żeby z nami do wymarszu stanąć,
Aniołowie zarządzili na pustyni zbiórkę,
Wszystkich żywych i umarłych, wszystkich rozstrzelanych.
Matka Boska skromniuteńko stała na pagórku,
Mgły opadły i pod niebo wzbił się słońcem ranek.
Przyszli święci z Panem Bogiem, policzyli wojsko,
Matka Boska zdała raport o swoich z Kozielska.
Rozpłakała się ciuchutko Rzecz-Cierpliwa Polska,
Płacz był muzyką zamiast orkiestr i chórów anielskich.
Poszly pułki poprzez Bagdad ku dojrzałym zbożom,
Kozielszczanie szli na czele, byli niewidoczni.
Między nimi w aureoli była Matka Boża,
Czekająca na komendę: rozstrzelani - spocznij!

z tomu: Matka Boska Kozielska. Zebrał i opracował
Antoni Podsiad, Instytut Wydawniczy "Pax", Warszawa 1990
Elwira Styczyńska edytował(a) ten post dnia 13.04.10 o godzinie 16:02

konto usunięte

Temat: Obraz Madonny w poezji

Jalu Kurek

M A D O N N O

Madonno z kościeliskiej figurki,
dziewko pucołowata
z śliwkami litościwych oczu,
w jamie pod śniegiem,
z rumieńcem mrozu,
w pelerynce z gontów,
pasterko osieroconych zajęcy,
sarenko kościeliska,
czuwaj nad nami,
ziarenko z podhalańskiej litanii.

konto usunięte

Temat: Obraz Madonny w poezji

Teresa Ferenc*

Matka Boska Leśna


Matka Boska
w drzewie się ugina
zielonych liści pękiem
poczęła w buczynach

Swoim ramieniem się szerzy
Jezus w jej ramionach
w jeden liść w jedno drzewo
matka z synem zmówiona

Bezpieczny matczynym wnętrzu
jeszcze nie narodzony
sękatym płotem jej palców
od świata odgrodzony

Na wierzchołku kukułka
czarny los mu kukała
daremnie uszy syna
matka sękiem zatkała

Na gałęzi przy sercu
ptaki włókno skubią
zanim go urodzi
bok mu wydłubią

Zanim gwoździe urosną
zanim skują z krzyżem
będzie miał swoje rany
będzie ludziom bliżej

z tomu „Pieta”, 1981

*notka o autorce i linki do innych jej wierszy
w temacie „Okrutną zagadką jest życie”...
Anna B. edytował(a) ten post dnia 03.04.13 o godzinie 04:59

konto usunięte

Temat: Obraz Madonny w poezji

Aleksander Błok

Madonna da Settignano


Gdy cię na górskiej przełęczy ujrzałem,
O twarły się oczy me
I zrozumiałem wreszcie mgliste dale
I góry toskańskie te.
Żółta twa suknia zdobiona kwiatami,
Makowy, senny to kwiat.
Patrzysz wielkimi jak niebo oczami
Za mną, cudzoziemcem w ślad.
Na wszystkie dawne zakazy nie zważać
Maryjo, zezwolić chciej,
Bo pragnę czule twe imię powtarzać,
Na obcej mi ziemi tej.

3 czerwca 1909

przełożył Andrzej Lewandowski

konto usunięte

Temat: Obraz Madonny w poezji

Jerzy Harasymowicz

Madonna pod Barcicami


Niespodziana
u tej śliwy
nie piszą nic
przewodniki

Tu piramidy
kamienica
tu mnie nikt
nie zna

Niebieska
i biała
z gór Popradem
przyjechałaś

Wśród pijaków
jam niepewna

Błogosław nam

Da placka
da rydżyky
da mieda
tu wielika bieda

Tobie
królowej nieba
której skronie
wachlują śnieżne
czereśnie

Jam umęczona
Srodze
rany wielkie
na nodze

Sypnij
rudym prosem
łaski

Do podołka
sypnij kaszy
w ten podołek j
jak w łąkę
tutaj

Przecież siedzisz
na Barcie skrzyni
przecieżeś
niebios władczyni

Władczyni kurzu
trąb autobusu
pustych słoików

Przecieżeś
tak pyzata
tak dorodna
Madonna

Taka już
nasza uroda
taka podkarpacka
moda
na nas nigdy
nie znać biedy

A niebios
wielki Panosza

Ma nas
tysiąc frajirek
angioły latają
ale nie tutaj
tu wrony

I tak
na ulewie
w pchłachcie się
Panna chwieje
Przeczysta

Piszi skargę
do Synaczka
że tu w kurzu
mdleje Matka
tu żadne wiesiele

Idę
załatwię Ci

z tomu „Madonny polskie”, 1969Marek F. edytował(a) ten post dnia 04.05.10 o godzinie 16:03
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Obraz Madonny w poezji

Józef Baran

Z nie wysłanego listu


wiem
przyjdzie taki dzień
kiedy chyłkiem
śladami pierwszych modlitw
powrócę do ciebie matko boska borzęcińska
królowo mojego dzieciństwa

pani na dwu kościołach
i trzydziestu przydrożnych kaplicach
która od sześciuset lat
stróżujesz nad rzeką uszwicą
i nad szachownicą pól

która stoisz teraz pewnie
w koronie księżyca
na podwórzu rodzinnego domu
i patrzysz na moją matkę
jak uwija się z miotłą
między jesiennymi liśćmi

powrócę do ciebie chyłkiem
jak syn marnotrawny spuszczę na progu głowę

a ty podejdziesz
i bez słowa
wyjmiesz mi z kieszeni procę
i siedem kamiennych grzechów głównych
którymi strzelałem w okna nieba

z tomu "Dopóki jeszcze", 1976Michał M. edytował(a) ten post dnia 09.05.10 o godzinie 21:49

Następna dyskusja:

Gwiazdy, planety, kosmos w ...




Wyślij zaproszenie do