Jolanta
Chrostowska-Sufa
Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...
Ryszard
Mierzejewski
poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak
Robert
Węgrzyn
:-) Kurde ... nie
jestem i nie byłem
posłem ....
Ryszard
Mierzejewski
poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak
Jolanta Chrostowska-Sufa:
Witaj, Robercie. Ciekawy wiersz. Właśnie pomyślałam, że można by założyć nowy temat na forum – temat poświęcony aniołom. A wracając do wiersza, mam pytanie: zauważyłam kilka usterek (np. zemną – oddzielnie: ze mną). Może warto je poprawić, a wtedy wiersz olśni całym swym urokiem. :-) Pozdrawiam i czekam na kolejne wiersze.Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 05.08.08 o godzinie 11:31
Michał
M.
powoli zmierzam do
celu
Robert Węgrzyn:
Zostałem zaproszony ... Miło mi z tego powodu ... i może coś na początek ... :-)
Czereśniowy anioł ...
Idąc krawędzią swego życia
spotkałem anioła co pluł pestkami
I zamiast zemną się przywitać
Podał mi garniec z czereśniami
Unosząc dłoń wskazał drogę
Coś burknął cicho, beznamiętnie
Pokazał palec na przestrogę
Spluwając pestką niewybrednie
Chciałem go spytać o tak wiele
On tylko uniósł dłoń nad głowę
Wiedziałem że słowa są tu zbędne
Że czas mi ruszać w dalszą drogę
I chociaż ścieżka zryta i grząska
Poszedłem tam gdzie wskazał anioł
W końcu to trochę ręka Boska
Kierunek nadała mym staraniom
Nie wiem czy anioł mnie nie wypuścił
Na życia manowce pełne maligny
Bo niby nie był złotousty
Za to prawdziwy i solidny
Czasem po pachy grzęznąc w błocie
Żałuje innych wyborów tylu
Lecz nauczyłem się nie wracać
I nie oglądać się do tyłu
Może znów spotkam kiedyś anioła
I wskaże mi inne lepsze ścieżki
I może dam się mu przekonać
A może wsadzi mnie w pośpieszny
Dziś chcę się cieszyć każdą chwilą
Odpoczywając pod czereśnią
Zza rogu znowu ktoś wychynął
Pytając o nowe lepsze ścieżki
Znowu uniosłem dłoń nad głowę
Spluwając pestką niewybrednie
Wskazałem pierwszą z brzegu drogę
Nie mówiąc nic niepotrzebnie
I gość podeptał koleiną
Z wiarą, nadzieją, marzeniami
A ja zostałem z moją drogą
I z czerwonymi czereśniami
Miał być tekst piosenki ... ale jakos jeszcze muzyka nie powstała ... ;-)
Michał
M.
powoli zmierzam do
celu
Jolanta Chrostowska-Sufa:
Witaj, Robercie. Ciekawy wiersz. Właśnie pomyślałam, że można by założyć nowy temat na forum – temat poświęcony aniołom. A wracając do wiersza, mam pytanie: zauważyłam kilka usterek (np. zemną – oddzielnie: ze mną). Może warto je poprawić, a wtedy wiersz olśni całym swym urokiem. :-) Pozdrawiam i czekam na kolejne wiersze.Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 05.08.08 o godzinie 11:31
Robert
Węgrzyn
:-) Kurde ... nie
jestem i nie byłem
posłem ....
Robert
Węgrzyn
:-) Kurde ... nie
jestem i nie byłem
posłem ....
Zygmunt
B.
Specjalista, PGNiG
SA Dolnośląski
Oddział Obrotu Gazem
Jolanta
Chrostowska-Sufa
Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...
Jolanta
Chrostowska-Sufa
Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...
Zygmunt
B.
Specjalista, PGNiG
SA Dolnośląski
Oddział Obrotu Gazem
Anna Fidura:
Trudno się z Tobą nie zgodzić:-))))Zygmunt B.:
Rzadko mi się zdarza na GL żebym przeczytał wszystkie wpisy w wątku. Tym razem tak było.
Brak mi umiejętności do wydawania fachowych ocen - jestem jedynie miłośnikiem poezji (choć i ten tytuł chyba nieco na wyrost sobie przyznaję)- napiszę więc jedynie, że wieczorna, a właściwie już nocna, lektura tego wątku była ujmującym przeżyciem.
Warto było uszczknąć kilka godzin snu!
Jolanta
Chrostowska-Sufa
Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...
Anna Fidura:Aniu i Zygmuncie, dziękuję Wam bardzo. Bardzo mnie zaskoczyła, oczywiście mile, Wasza opinia. Pozdrawiam.
Jolu,
jak bliski jest mi Twój wiersz...
Jolanta Chrostowska-Sufa:
odnajduję Ciebie
odnajduję Ciebie
w melancholii kończącego się lata
w pejzażu za oknem namalowanym
przez okaleczone drzewo
ktoś bezmyślnie pozbawił je gałęzi
pozostawiając kilka samotnych konarów
stoi teraz bezradnie odarte z godności
wyciąga ocalałe ramiona w niemej modlitwie
groteskowe w swojej bezlistnej nagości
gdy niebo spogląda nań obojętnie
odnajduję Ciebie w szarości mroku skradającego się zza okna
właśnie rysuje na ścianie Twoją postać
niemal czuję dotyk naszych dłoni
przestaję oddychać by nie spłoszyć wrażenia
by jak najdłużej z tym dotykiem zostać
widzę Ciebie w popielatej smudze niepokoju
gdy noc gęstnieje sennie i powoli
cicho kończy się dzień metafizycznieje codzienność
i chociaż jesteś daleko obejmujesz mnie delikatnie
gdy zanurzam się w ciemność i wtulam z nadzieją
w zapowiedź jutra
21.08.2008Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 22.08.08 o godzinie 02:36
Michał
M.
powoli zmierzam do
celu
Jolanta Chrostowska-Sufa:
odnajduję Ciebie
odnajduję Ciebie
w melancholii kończącego się lata
w pejzażu za oknem namalowanym
przez okaleczone drzewo
ktoś bezmyślnie pozbawił je gałęzi
pozostawiając kilka samotnych konarów
stoi teraz bezradnie odarte z godności
wyciąga ocalałe ramiona w niemej modlitwie
groteskowe w swojej bezlistnej nagości
gdy niebo spogląda nań obojętnie
odnajduję Ciebie w szarości mroku skradającego się zza okna
właśnie rysuje na ścianie Twoją postać
niemal czuję dotyk naszych dłoni
przestaję oddychać by nie spłoszyć wrażenia
by jak najdłużej z tym dotykiem zostać
widzę Ciebie w popielatej smudze niepokoju
gdy noc gęstnieje sennie i powoli
cicho kończy się dzień metafizycznieje codzienność
i chociaż jesteś daleko obejmujesz mnie delikatnie
gdy zanurzam się w ciemność i wtulam z nadzieją
w obietnicę jutra
Jolanta
Chrostowska-Sufa
Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...
Michał M.:Michał, dziękuję. Mam nadzieję, że nie są tylko "okrągłe ciepłe słowa otuchy". ;-) Pozdrawiam.
Jolanta Chrostowska-Sufa:
odnajduję Ciebie
odnajduję Ciebie
w melancholii kończącego się lata
w pejzażu za oknem namalowanym
przez okaleczone drzewo
ktoś bezmyślnie pozbawił je gałęzi
pozostawiając kilka samotnych konarów
stoi teraz bezradnie odarte z godności
wyciąga ocalałe ramiona w niemej modlitwie
groteskowe w swojej bezlistnej nagości
gdy niebo spogląda nań obojętnie
odnajduję Ciebie w szarości mroku skradającego się zza okna
właśnie rysuje na ścianie Twoją postać
niemal czuję dotyk naszych dłoni
przestaję oddychać by nie spłoszyć wrażenia
by jak najdłużej z tym dotykiem zostać
widzę Ciebie w popielatej smudze niepokoju
gdy noc gęstnieje sennie i powoli
cicho kończy się dzień metafizycznieje codzienność
i chociaż jesteś daleko obejmujesz mnie delikatnie
gdy zanurzam się w ciemność i wtulam z nadzieją
w obietnicę jutra
Witaj Jolu, piękny i subtelny wiersz nam przedstawiłaś.
Metafizyka otwarcia poranka, poszukiwanie sensu życia, coś co się zbliża, a nie jest dotykalne. Gratuluję. Dobrego dnia -
Michał
Zygmunt
B.
Specjalista, PGNiG
SA Dolnośląski
Oddział Obrotu Gazem
Beata Aleksandra Gutocka Życie jest piękne
Zygmunt
B.
Specjalista, PGNiG
SA Dolnośląski
Oddział Obrotu Gazem
Beata Aleksandra Gutocka:
moim zdaniem, obie wersje są optymistyczne w zakończeniu i równie interesujące, szkoda Zygmuncie(S), że porzuciłeś pisanie...
no chyba, że piszesz dalej, tylko się ukrywasz
pozdrawiam _ Beata
Beata Aleksandra Gutocka Życie jest piękne
Zygmunt
B.
Specjalista, PGNiG
SA Dolnośląski
Oddział Obrotu Gazem
Beata Aleksandra Gutocka:
Trzymam Cię za słowo Zygmuncie(S) i czekam...
Następna dyskusja:
пропозиції роботи
