GoldenLine
Zaloguj się
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

Poeci o magii kina, wybitnych filmach, wielkich reżyserach i aktorach...

Ludwik Starski

W małym kinie

Mieliśmy pójść do kina
wybacz, nie pójdę dziś.
W mroku zasiądę do pianina,
w przeszłość pobiegnie myśl.

Małe kino,
czy pamiętasz małe, nieme kino?
Na ekranie Rudolf Valentino,
a w zacisznej loży ty i ja...

Na ekranie
on ją kocha i umiera dla niej.
My wierzymy, bośmy zakochani,
dla nas to jest prawda, a nie gra.

To jakby o nas był film,
więc my wpatrzeni,
ach, jak wzruszeni miłością swą.

W małym kinie
nikt już nie gra dzisiaj na pianinie.
Nie ma już seansów w małym kinie.
W małym niemym kinie "Ptit Tria-non".

Nic tak nie przypomina
dawnych odległych chwil
jak muzyczka z niemego kina
rzewna jak stary film.

W małym kinie –
słowa Ludwik Starski, muzyka Władysław Szpilman, śpiewa Mieczysław Fogg

W małym kinie –
słowa Ludwik Starski, muzyka Władysław Szpilman, śpiewają Czarno-Czarni

Alicja Maciejowska

Kinematografia serc

Jak w starym kinie
Czarno-białe zdjęcia
W mojej głowie smutny pianista
Za oknem ciągnie się dzień
Który najlepiej przespać
Jak w starym kinie
Patrzymy na siebie
Gwiazdy srebrnego ekranu
Już wiemy że zerwał się film
I nie będzie dalszego ciągu programu
Kinematografia serc
W listopadowej mgle
Jak w starym kinie
Brakuje dialogów
Zapadła niechciana cisza
Przed nami leży zaczęty scenariusz
Końca nikt nie dopisał
Za oknem szaro
Nasi aktorzy
Zamarli w ostatnim tańcu
Ja przesiedziałam cały film
Ty wyszedłeś przed końcem seansu
Kinematografia serc
W listopadowej mgle

Kinematografia serc –
słowa Alicja Maciejowska
muzyka Krzysztof Maciejowski
śpiewa Iwona Loranc Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 18.01.09 o godzinie 00:56
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

Stanisława Zawiszanka

Tren dla Felliniego

- hotel dalla mora
opodal ponte scalci
przygarnął amerykańskiego syna
i polską matkę –
spotkanie w wenecji –
- gdy piszę te słowa
dopada mnie wieść:
„umarł mózg felliniego
federico żyje
zwoje nie pracują”
- ludzie!
przywdziejmy żałobę!
kolorową –
bajecznie zdobioną –
wypuśćmy ptaki z klatek –
otwórzmy pojemniki motylom –
zapalmy wszystkie światła -
rozżarzmy neony –
zawieśmy barwne flagi –
uruchomijmy alfabet chorągiewek na statkach –
chóry śpiewajcie –
muzycy tchnijcie życie w instrumenty –
dzwońcie wszystkie dzwony świata –
niech leje się szampan –
teatry wybiegnijce na ulice –
niepełnosprawni na wózki!
nocą palcie pochodnie –
dzieci na hulajnogi –
wrotki
niech wyją syreny –
klaksony samochodów –
konie przeskakujcie najwyższe przeszkody –
alpiniści na szczyty –
sztucznymi ogniami rozjaśniajcie niebo –
samolotami rysujcie imię „federico” w chmurach –
strzelajcie z armat –
ludzie!
ubierajcie oszalałe kostiumy –
malujcie twarze –
nałóżcie wesołe maski –
gondolierzy nućcie pieśni –
chodźcie na szczudłach –
szalejcie na parkietach
na boiskach i bieżniach –
hejnały z wież niech przebiją niebo –
róbmy wszystko na co nas stać
do ostatniego tchu
na cześć tego który uruchomił wyobraźnię świata –
spełnił najwyszukańsze marzenia –
nie płakać!
la strada którą idzie w nieśmiertelność
jest przybrana lampionami
żywych
serc!


Obrazek


Federico Fellini 1920–1993

Federico Fellini – włoski reżyser filmowy i scenarzysta. Zdobył cztery Oscary w kategorii "Najlepszy film zagraniczny". W 1993 roku otrzymał nagrodę specjalną Akademii Filmowej za całokształt twórczości. Uznawany za jednego z największych artystów w historii kina jako autorskiej sztuki filmowej. Fascynowała go sztuka kreacyjna i wizjonerska: barok, ekspresjonizm, surrealizm, w tym współczesny malarz nadrealista Balthus (o którym po latach napisał esej). Cenił psychologię głębi Junga i jego pochwałę sztuki wizyjnej jako metafizycznie prawdziwej. Bliska mu była, z baroku i romantyzmu wysnuta, idea syntezy sztuk. Wymagało to kształtowania od podstaw własnego języka artystycznego. Mając (garstkę) ulubionych aktorów zawodowych (to głównie żona Giulietta Masina oraz przyjaciel Marcello Mastroianni) z chęcią zatrudniał amatorów, którzy wiernie wypełniali polecenia (w Satyriconie poza występującą w epizodzie słynną Lucią Bose grają wyłącznie ludzie "z ulicy", w tym rzymski restaurator jako Trymalchion i amerykańscy hipisi jako główni bohaterowie). Wiele czerpał z wieloletniej współpracy z kompozytorem Nino Rotą, ilustrującym muzycznie wszystkie dzieła Felliniego aż do swej śmierci. Na planie filmowym lubił improwizację, bardzo swobodnie traktując scenariusz. Fefe (jak nazywali go przyjaciele) miał hipnotyczną, bujną osobowość. Takiego Felliniego przedstawiają liczne publikowane wspomnienia oraz naukowe monografie jego twórczości. Jako artysta prawie od razu ujawnił dojrzałość. Najgłośniejsze filmy Felliniego: [i]La Strada, Miasto kobiet, Casanova, Amarcord, Rzym, Klowni, Osiem i pół, Słodkie życie, Noce Cabirii.Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 19.01.09 o godzinie 12:09
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

To prawda, Fellini to niedościgniony "Mistrz iluzji i kreacji", a moje ukochane filmy Mistrza to Amarcord i La Strada. :-) Ja także pozdrawiam. Jola

Ścieżka dźwiękowa z filmu Amarcord Felliniego – Nino Rota.

Ścieżka dźwiękowa z filmu Amarcord Felliniego – Nino RotaJolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 18.01.09 o godzinie 23:35
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Magia kina

Jolu! Dziękuję za przypomnienie Felliniego.
Wiersz piękny - oddaje głębię Poety i Filozofa kina.
Aż chce się wracać do Rzymu.
Pozdrawiam, Michał.
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

Julia Hartwig

Prośba

Daj odpoczynek
naszym zawiściom
naszej pogardzie pretensjom
że nie dosyć wyniósł nas los
daj nam widzenie czyste
niepodejrzliwe
przypomnij słodycz dzieciństwa
żyjącego przygodą dnia
ulżyj winom których nie śmiemy
wypowiedzieć głośno
spraw aby to co nas przekracza
nie upokarzało nas
lecz budziło wdzięczność i zachwyt
wynagródź tych którzy dali
nam radość
i oczyszczający ból swoją sztuką
Spraw byśmy oglądać mogli
jak Federico Fellini
wjeżdża do otwartego nieba
przy gromkich oklaskach tłumu
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Magia kina


Obrazek
Pier Paolo Pasolini (1922-1975) – jeden z najwybitniejszych twórców filmowych, reżyser, scenarzysta, aktor i kompozytor muzyki filmowej. Wyreżyserował 26 filmów, z których wiele weszło na trwałe do historii kina światowego, m. in. „Włóczykij” (1961), „Ewangelia według Mateusza” (1964), „Król Edyp” (1967), „ Dekameron” (1970), „Opowieści kanterberyjskie”, (1971), „Kwiat tysiąca i jednej nocy” (1974), „Salo, czyli 120 dni Sodomy” (1975). W swoich filmach łamał wszelkie kanony estetyczne, etyczne, obyczajowe i religijne, szokował, prowokował, bulwersował opinię publiczną. Jego filmy były wielokrotnie cenzurowane
i zabraniane do rozpowszechnia, a on sam 36 razy stawał przed sądem za obrazę moralności. Oprócz filmu zajmował się też teatrem, malarstwem, eseistyką, filozofią i poezją. Wydał siedem tomów swojej poezji, a o jego wierszach znana dziennikarka Oriana Fallaci napisała: „Przy tobie Rimbaud wydaje się pensjonarką”. Pasolini został zamordowany
w wieku 53 lat. W nocy z 1 na 2 listopada 1975 r. na plaży w Ostii znaleziono jego zmasakrowane zwłoki. Kilka godzin później zatrzymano 17-letniego chłopaka, trudniącego się męską prostytucją (Pasolini był gejem), który przyznał się do zabójstwa i kradzieży samochodu reżysera. Potem wydało się też, że chłopak miał wspólnika, z którym wspólnie zabili reżysera i zmasakrowali jego ciało za pomocą deski i żelaznego łańcucha.
Trzy tygodnie po śmierci Pasoliniego odbyła się światowa premiera jego ostatniego filmu „Salo, czyli 120 dni Sodomy”, opartego na wątkach z twórczości markiza de Sade.

Pier Paolo Pasolini

Tajemnica

Ośmielam się podnieść wzrok
ponad suche wierzchołki drzew,
nie widzę Boga, ale jego światłość
olśniewa wszystko.

Ze wszystkich rzeczy wiem jedno,
co moje serce czuje:
jestem młody, żywy, samotny,
a moje ciało zużywa się.

Wkrótce zasnę w wysokich trawach
na brzegu rzeki, pod nagimi
drzewami, wtedy wzniosę się w chmury
aby żyć bez młodości.

Casarsa, sierpień 1945

Niestety, nie znam autora przekładu tego pięknego wiersza,
będę więc wdzięczny za podpowiedź – R. M.

http://www.youtube.com/watch?v=aZhwLk95t9g
Pier Paolo Pasolini na planie filmu "Salo, czyli 120 dni Sodomy", maj 1975

Notka biograficzna o Pasolinim, jego wiersze w oryginale i linki do polskich
przekładów w temacie W języku DantegoRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 14.03.11 o godzinie 10:37
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Magia kina

Jolanta Chrostowska-Sufa:
To prawda, Fellini to niedościgniony "Mistrz iluzji i kreacji", a moje ukochane filmy Mistrza to Amarcord i La Strada. :-) Ja także pozdrawiam. Jola

Ścieżka dźwiękowa z filmu Amarcord Felliniego – Nino Rota


Jolu, muzyka Nino Roty przepiękna, wysłuchałem z prawdziwym wzruszeniem,
bo i ja byłem i jestem fanem Felliniego. Więc niech i ja coś dorzucę do tego ciekawego wątku:

Nino Rota - muzyka do filmu "La strada", 1954, reż. Federico Fellini

Nino Rota - muzyka do filmu "Ojciec Chrzestny", 1972, reż. Francis Ford CoppolaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 19.01.09 o godzinie 12:15
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

Dziękuję za linki muzyczne – wysłuchałam z ogromną przyjemnością. Ja z kolei rewanżuję się wierszem poświęconym przywołanemu przez Ciebie Pasoliniemu. Ciepło pozdrawiam. Jola

Tadeusz Różewicz

Zakatrupiony

Zakatrupiony
deską
na śmietniku Pier Paolo
próbuje z martwych wstać

w stulonych dłoniach niesie
ludzkie krwawe
przyrodzenie jak pisklę
w gnieździe
przed tron Pana

i ziemia ta niebieska
nieziemsko piękna
we wszechświecie rana
karbunkuł w łonie
drogi mlecznej
pluje krwią i spermą

to ty Pier Paolo
powiedziałeś
"Człowiek widzi z daleka człowieka,
który zabija innego człowieka.
Jest świadkiem działania,
dystansuje się odeń"

jakiś człowiek
widział z daleka
innego człowieka
który zabijał ciebie
La Terra vista dalla Luna
il porcile
ledwie opierzony
żółtodziób
giovane di primo pelo
piekarczyk z palącymi oczami
Fornariny
zwarł pośladki
odbytnicę raju

niedorosły jeszcze do powroza
do wyroku śmierci amorino
spożywający gówno świata
jeden z bohaterów
Salo czyli 120 dni Sodomy

Stworzony na obraz
i podobieństwo Boga
Pier Paolo czeka
na sąd ostatecznyJolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 20.01.09 o godzinie 11:08
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Magia kina

A tego wiersza Różewicza nie znałem, dzięki serdeczne, Jolu.
Ja też jeszcze coś wyszperałem:

do filmu "8 i 1/2", reż. Federico Fellini, muz. Nino Rota, 1963

Clip do filmu "8 i 1/2", reż. Federico Fellini, muz. Nino Rota, 1963Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 19.01.09 o godzinie 12:47
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

Marta, niesamowity wiersz. Pamiętam, jakie wrażenie zrobił na mnie film Pancernik Potiomkin Sergiusza Eisensteina – jedna z najbardziej elektryzujących scen, przedstawiająca szeregi żołnierzy carskich rozstrzeliwujących tłum manifestantów na schodach w Odessie, na stałe weszła do historii kina. Najbardziej podobało mi się wcielenie tej słynnej sceny w Nietykalnych Briana De Palmy.Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 19.01.09 o godzinie 17:49
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Magia kina

Bergman – moja młodość

Poznałem go przed laty
wieczorem
na małym czarno-białym ekranie
opowiadał fascynującą mroczną historię
o pewnym rycerzu
w średniowieczu który grał w szachy
ze śmiercią o własne życie
rozpalił wyobraźnię
zacząłem dążyć do następnych spotkań
jedno szczególnie utkwiło mi w pamięci
wędrowałem
ze starszym mężczyzną profesorem
do źródeł młodości
weszliśmy
miękko jak w śnie na leśną polanę
zalaną jaskrawym światłem
tam rosły poziomki pachnące
miłością
świeciło poziomkowe słońce
odtąd w moim w sercu
jego światła i cienie
cierpienie obłąkanej persony
w tle
szepty i krzyki sceny z życia
zaczarowane
przez czarodziejski flet

Obrazek
Ingmar Bergman (1918 – 2007) – szwedzki reżyser i scenarzysta filmowy, jeden
z najwybitniejszych twórców kina światowego, autor m. in. takich arcydzieł sztuki filmowej, jak: „Wieczór kuglarzy” (1953), „Siódma pieczęć” (1957), „Tam, gdzie rosną poziomki” (1957), „Milczenie” (1963), „Persona” (1966), „Dotyk” (1971), „Szepty i krzyki” (1972), „Sceny z życia małżeńskiego” (1973), „Czarodziejski flet” (1975), „Fanny i Aleksander” (1982).

http://www.youtube.com/watch?v=OUgNA-RZBoI
"Tam, gdzie rosną poziomki" (fragm.) - reż. Ingmar Bergman, 1957Ten post został edytowany przez Autora dnia 08.10.13 o godzinie 00:56
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

Adam Ziemianin

Kino objazdowe w Złockiem

Ten obraz jest już ledwie ruchomy
choć kino było w pełni objazdowe
i nie pamiętam prawie wcale
czy na ekranie był napis: 'koniec'

Przypominam sobie jak przez mgłę
że przywieźli piękną Angelikę
a murarze wchodzili na salę
przez zeszłoroczną kronikę

Operator - człowiek z charakterem
prężył tatuaż - "Cyganka wśród palm"
ktoś zbytnio filmowi zawierzył
wtedy to ktoś bliski pozostał sam

Ten pierwszy - trochę bledszy
prześcieradło niósł po filmie
i z piękną na chwilę Angeliką
tańczył w filmowej gęstej mgle

Kino opustoszało i odjechało
a tamta została wciąż sama
i stanęła nad brzegiem rzeki
na krawędzi wiecznego odkochania

Ten obraz jest już odjazdowy
bo kino było w pełni ruchome
i nie pamiętam prawie wcale
czy na prześcieradle był napis
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

Marcin Świetlicki

M - Morderstwo

A ona leży z nożem w plecach
troszeczkę na podłodze, troszkę na dywanie
Skromnie skulona. O, tak.
Jest wrzask, świadkowie są jak ryby,
które przed chwila nauczona mówić.
A ona leży z nożem w plecach.

A ona leży z nożem w plecach jak widzisz, poeta to powtarza
Morderca idzie wolno korytarzem.
Otwiera drzwi wyjściowe i wychodzi w ogród.
Mija klomby. Wychodzi przez furtkę
na ulicę. Wsiada do tramwaju.
Jedzie tramwajem, jedzie, czyta gazetę, dojeżdża do pętli.
Wraca do domu. Przekręca klucz w zamku.
A ona leży z nożem w plecach.

A ona leży z nożem w plecach.
Troszeczkę na dywanie, troszkę na podłodze.
Skromnie skulona. O, tak.
Jest wrzask. Świadkowie są jak ryby,
które przed chwilą nauczona mówić.
A ona leży z nożem w plecach.

A ona leży z nożem w plecach.
A ona wstaje, otrzepuje się.
Wkłada panterkę, przewiesza przez ramię karabin.
Wychodzi na ulicę, wytacza hałubicę.
Wsiada do tramwaju.
Jedzie tramwajem, jedzie , czyta gazetę, dojeżdża do pętli.
Puka do drzwi.

Wiersz Świetlickiego przywołuje nastrój głośnego kryminału Fritza Langa z 1930 roku. "Akcja" wiersza rozgrywa się współcześnie, zmieniony też został nieco tytuł (niemiecki film zatytułowany jest "M - Morderca").

M-morderca reż. Fritz Lang[/b]

M - Morderca reż. Fritz Lang

Fritz Lang (1890 – 1976) – niemiecki scenarzysta, reżyser, aktor i producent pochodzenia austriackiego, czołowy twórca niemieckiego ekspresjonizmu w filmie okresu międzywojennego. Lang uważany jest za klasyka niemieckiego filmu niemego, do historii kina przeszedł przede wszystkim dzięki Metropolis z 1926 r. Lang otrzymał propozycję pracy w kinematografii Trzeciej Rzeszy od samego Josepha Goebbelsa i to
z pominięciem faktu, że (zgodnie z terminologią nazistowską) był pół-Żydem.
Z propozycji nie skorzystał i wkrótce opuścił Niemcy, wyjeżdżając przez Francję do Hollywoodu, gdzie już w 1934 r. założył własną wytwórnię filmową i zaczął kręcić filmy.Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 25.03.09 o godzinie 10:10
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

Seweryn Krzysztof Topczewski

Katakumby Metropolis

Pomiędzy rękoma i rozumem pośredniczy serce
(Der Mittler zwischen Hand und Hirn sei das Herz)
- hasło reklamowe filmu Metropolis Langa Fritza

Oko tyrana bezlitosne
Z cygarem i kieliszkiem
W dłoni
Spogląda w niebo
I słońcem cieszy
Swoją twarz

W mrok
Nie spogląda
Obcasem depcze
Wszystkich pod swymi
Drapaczami
W tym
Synów Zagubionych
Mieście

Choć jest nadzieja
Duch jej drzemie
Gdzieś w katakumbach
Metropolis
W blond włosach
Marii zapisany
Ciepłym głosem

Z rzędów numerów
Ludzkie twarze
Wypełnia
Swojej wiary
Mocą
W to że nadejdzie
Lepszy czas

Że zjawi się
Posłaniec wkrótce
Który połączy
Umysł z dłonią
I znajdzie serce
Tam gdzie jest go
Teraz brak

Lecz gniew tyrana
Który twarz
Cybernetycznej
Famme fatale
Podstępnie
Twarzą jej uczyni

Nienawiść swą
Przeniesie w głąb
I w gniewie
Ogień buntu wznieci
Tak wielki
Że aż runie
Jego dom

Metropolis reż. Fritz Lang

Metropolis reż. Fritz Lang

Na przełomie 1926 i 1927 roku Fritz Lang zdumiał widownię kinową na całym świecie, prezentując swój kontrowersyjny film Metropolis. Ten film, będący symbolem świetności, a zarazem schyłku niemieckiego ekspresjonizmu, stworzył niezwykłą wizję świata przyszłości. W tym świecie XXI wieku, w mieście zwanym Metropolis, pełnym drapaczy chmur i oszołamiających wynalazków, żyje w luksusie, wśród wiszących ogrodów, niezbyt liczna klasa bogaczy. Ale świetność miasta i dobrobyt warstwy uprzywilejowanej to owoc katorżniczej pracy armii pariasów utrzymywanych
w podziemiach miasta w haniebnym poddaństwie...Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 21.01.09 o godzinie 10:52
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Magia kina

Tam, gdzie kwitły poziomki

(pamięci Ingmara Bergmana)

Wieczór okryty chmurami księżyca
Wyrastał gorącym szeptem
W czas lata
Echem melodii stulecia

W nim zakwitły oczy dziewczyny
Promień wiosenny w potoku
Muśnięty w przestrzeni człowieka
Wspartego na pniu swego życia

Mówiła swój sen
A życie rosło namiętnie
I choćby strachem toczona tęsknota
Nikt nie chciał oddać zapachu poziomek
W ustach miłości
Spotkanych na ścieżce pożądania

Woń długich dni słońca
Mchem porośnięte ślady księżyca
Paprocią tulą wspomnienie krótkiego lata

Kiedy sen pachniał smakiem młodości
Chwilą spełnienia leśnego runa
Nimfa znikła nad ranem
We mgle gęstej soczystej

Znów byłem sam
Duktem biegł ślad nocy
Krajobraz nucił pierwsze słowa
Gdy w oczach kwitły poziomki

Na fotografii
Zapach jałowca i ognia z domostwa
Ze starych dawno minionych krain

W kwiatach młoda dziewczyna
Na łące wiankiem miłosnych spojrzeń

W lustrze nocy
Zgasło natchnienie
Na wieki zamknął się laurem
Najczulszy smak poziomek

A postać widoczna w studni
Marzeniem rzuconym w czas lata
Zawsze odwiedza krainę szczęścia
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Magia kina

Eisenstein

W maleńkim pokoiku
na poddaszu
mróz w nocy pomalował szyby
ożywił srebrzystymi
kwiatami ponure ciasne wnętrze
porozrzucane wokół papiery
sterty zakurzonych książek
poskręcane zwoje
kinematograficznej kliszy
na łóżku żelaznym
pod stertą brudnych łachmanów
człowiek
a raczej to co z niego zostało
wielkiego artysty wizjonera sztuki
bożyszcza mas i partyjnej władzy.

Spazmatyczny kaszel
rozdziera ciszę
drżąca dłoń wysuwa się spod szmat
błądzi chwilę znajduje kawałek
sztywnego pręta
wali nim głucho w rurę wodociągu
cioteczko w gardle zaschło
przynieś czaju
myśli szybsze niż filmowe kadry
malują obrazy car złoto
białogwardziści
strzelają ludzie tłum ludzi
biegną uciekają
spadają
po schodach
tamci tratują butami bagnetami
dobijają
dziecko płacze w rozpędzonym
wózku ciało zakrwawione
matki osuwa się
wolno na
bruk.

Obrazy majaki wymieszane
z goryczą porażki i
fizycznym bólem
niedokończone dzieła
porzucone pomysły
oplotły wychudzone ciało
i tylko one
towarzyszą mistrzowi w jego
ostatnim klapsie na planie.


Obrazek
Siergiej Eisenstein (1898-1948) – jeden z najwybitniejszych twórców kina światowego, reżyser, scenarzysta, scenograf, teoretyk sztuki. Jego dorobek, filmowy i teoretyczny, wiąże się z poszukiwaniem odrębnego, specyficznego języka przekazu, filmowych środków stylistycznych, zwłaszcza montażu. Filmy Eisensteina, powstałe w Związku Radzieckim w bardzo niesprzyjających nie tylko dla sztuki, latach 30-tych i 40-tych, wpisały się na trwałe do historii kinematografii, niezależnie od ich interpretacji ideologicznej. Najgłośniejsze z nich to: „Strajk” (1924), „Pancernik Patiomkin” (1925), „Październik” (1928), „Aleksander Newski” (1938), „Iwan Groźny” (1944), „Spisek Bojarów” (1946). Dwa ostatnie filmy spotkały się z ostrą krytyką samego Józefa Stalina, reżyser został oskarżony o wypaczenia prawdy historycznej i odejście od wzorców sztuki socrealistycznej, a filmy skonfiskowane i zakazane przez cenzurę. Odsunięty od pracy twórczej Eisenstein, przepłacił to dodatkowo zawałem serca. Ostatnie lata życia spędził w osamotnieniu i nędzy, poświęcając się głównie teoretycznym studiom nad sztuką (wydany pośmiertnie tom „Неравнодушная природа”, 1956; wyd. polskie; „Nieobojetna przyroda”, 1975).

http://www.youtube.com/watch?v=Ps-v-kZzfec "Pancernik Patiomkin" - reż. Siergiej Eisenstein, 1925 (fragm.)Ten post został edytowany przez Autora dnia 06.10.13 o godzinie 04:09
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

Michale i Ryszardzie. Jestem pod wrażeniem Waszych wierszy poświęconych geniuszom kina. Dzięki Wam mogę na nowo przeżywać niegdyś obejrzane w ogromnych emocjach obrazy filmowe, wzbogacając swój odbiór tych dzieł o Wasze twórcze spojrzenie i o Wasze emocje. Pozdrawiam serdecznie. Jola
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

Halina Poświatowska

Asocjacje z motywem śmierci

I
chcę pisać o zmarłej aktorce
została po niej nietrwała pamięć
i pusta fiolka po proszkach na sen

proces płowienia zaczęty
opadły list
listopad
opadły zdjęcia
grudzień
obojętny wiatr styczniowy
poniósł strzęp afisza

jest różnica
pomiędzy powodzeniem i szczęściem
powodzenie jest zawsze dla innych
szczęście jest bardzo ciche

II

ciało - miękkie fosforyzujące wnętrze
o przewodach najczulszych najcieńszych

włókna nerwy spięcia błyski
biegnące od rzęsy do rzęsy
doskonała obłość
odkrywająca światu
jego własną konstrukcję
ignorowana przez świat
nawzajem ignorująca

ubierała się w słońce
a czasem była naga

pusta fiolka po proszkach nasennych
i wspaniały pogrzeb

proces płowienia zaczęty...


Obrazek


Marilyn Monroe ("MM") (1926–1962) – wł. Norma Jeane Mortensen, Norma Jeane Baker, amerykańska aktorka filmowa, legenda kina, seksbomba lat 50. i 60. XX w. Bogini. Legenda kina. Symbol seksu i urody. Aktorka, która podbiła miliony serc na całym świecie. Choć w karierze osiągnęła niemal wszystko, w życiu osobistym nie miała szczęścia. Była delikatną, nieśmiałą, spragnioną miłości piekną dziewczyną.
W tragiczny sposób odeszła w nocy z 4 na 5 sierpnia 1962 roku,
w wieku zaledwie 36 lat. Zagrała m.in. w takich filmach, jak: Pół żartem, pół serio, Przystanek autobusowy, Rzeka bez powrotu, Jak poślubić milionera, Mężczyźni wolą blondynki, Niagara, Błyskawica, Wszystko o Ewie, Na krawędzi .Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 22.01.09 o godzinie 11:21
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Magia kina

Zbyszek

Sylwetka niezbyt smukła
lekko przygarbiona
ociężały chód
skórzana obcisła kurtka
ciemne okulary
niby przeciętny młody mężczyzna
ani brzydki ani piękny
średnio przystojny
a jednak
co tak poruszało i nadal porusza
miliony ludzkich serc
dlaczego zatrzymany w kadrach
uśmiech lekko drwiący
jest tak urzekający czym czaruje nas
od z górą czterdziestu lat ten jak go nazywano
polski James Dean

Pamiętam ten mroźny styczniowy wieczór
i ten suchy komunikat w radiu

Dzisiaj na dworcu kolejowym we Wrocławiu
zginął śmiercią tragiczną Zbigniew Cybulski
aktor miał czterdzieści lat

Tyle ról płomiennych gorących postaci
buntu gniewu miłości i rozstań
w ciągłym ruchu pośpiechu i biegu
i tylko jeden skok
ostatni
do pociągu który cię zawiózł bardzo szybko
wprost do nieba

Tyle ról niezagranych
nienapisanych już nigdy dla ciebie
Zbyszku scenariuszy


Obrazek

Zbigniew Cybulski (1927 – 1967) – jeden z najwybitniejszych polskich aktorów filmowych i teatralnych, stworzył szereg niezapomnianych ról, zwłaszcza w filmie. Najważniejsze z nich to: Maciek Chełmicki („Popiół i diament”, 1958, reż. Andrzej Wajda), Staszek („Pociąg”, 1959, reż. Jerzy Kawalerowicz), Jacek („Do widzenia do jutra”, 1960, reż. Janusz Morgenstern), Edmund („Niewinni czarodzieje, 1960, reż. Andrzej Wajda), Wiktor Rawicz („Jak być kochaną”, 1963, reż. Wojciech Hass), Staszek (Giueseppe w Warszawie, 1964, reż. Stanisław Lenartowicz), Alfons van Worden (Rękopis znaleziony w Saragossie, 1964, reż. Wojciech Hass), Kowalski/Malinowski („Salto”, 1965, reż. Tadeusz Konwicki), Edward Księżak („Jowita”, 1967, reż. Janusz Morgenstern), Rodecki – rola niedokończona („Morderca zostawia ślad” 1967, reż. Aleksander Ścibor–Rylski).

http://www.youtube.com/watch?v=_SVLVBWbEbU
"Popiół i diament" (fragm.) - reż. Andrzej Wajda, 1958
(końcowa sekwencja: śmierć Maćka Chełmickiego)Ten post został edytowany przez Autora dnia 04.10.17 o godzinie 00:55
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Magia kina

Julia Fiedorczuk

Arizona Dream*

The fish doesn't think
Because the fish knows
Everything.

Nie ma innego wejścia:
trzynaście tysięcy kilometrów, Las Vegas,
Death Valley, czerwień Arizony,
żeby znaleźć się w polu rażenia jednej świecy
na metrach kwadratowych pustej podłogi.
Cel eksploduje ci w rękach jak neon
kasyna Lady Luck lub łoże ropy naftowej
na oceanie pokoju.

Precyzja pojedynczego strzału
wpleciona w przypadkowość burzy,
burgundowa estetyka samobójstwa
w elegii ku pamięci O'Hary.

Za plecami mam pionowy tor lotu.
Innymi słowy: siedzę na parapecie
naszego nowego mieszkania. Wybieramy
białe szaleństwo ścian, proste kąty,
oniryczne supermarkety, kilogramy,
bieżące i sześcienne.

Pod pretekstem listopadowej niedzieli
wiatr jeździ ulicami rozdmuchując śmieci.
Reklamówka costcutter nie doleci do Nowego Jorku
"chociaż przypomina rybi pęcherz".

* Listopadowe niedziele w małym miasteczku, w którym mam szczęście i niedolę mieszkać, są niezwykle ponure. Nikt tu wtedy nie przyjeżdża, a że pogoda do spacerów nie zachęca, miejscowi wolą dzień święty przepędzić przed telewizorem. Wśród opustoszałych ulic łażą zabiedzone psy, a wiatr podrywa do lotu stare plastikowe torby. Przy odrobinie wyobraźni (która niezwykle jest przydatna w listopadzie) daje się zauważyć podobieństwo tych toreb do rybiego pęcherza, który w filmie "Arizona Dream" przemierza ocean i budzi Johnego Deppa śpiącego w nowojorskiej przystani. Johny Depp jedzie potem do Arizony. Byłam jakiś czas temu w Arizonie i bardzo mi się tam podobało. Po powrocie remontowaliśmy z Jackiem nasze mieszkanie.

Arizona Dream (1993) - reż. Emir Kusturica

Arizona Dream (1993) reż. Emir Kusturica


Obrazek


Emir Kusturica (1954) – serbski reżyser filmowy, scenarzysta, epizodycznie aktor, muzyk. Dwukrotnie nagrodzony Złotą Palmą na Festiwalu Filmowym w Cannes (1985, 1995). Jeden z najbardziej utalentowanych i oryginalnych europejskich twórców filmowych dwóch ostatnich dekad XX wieku. Sławę przyniósł mu Czas Cyganów, film, którego akcja rozgrywa się w środowisku bałkańskich Romów. Był to pierwszy film Kusturicy, do którego muzykę skomponował Goran Bregović. Kolejny film Kusturicy, Arizona Dream, jest jego pierwszym filmem anglojęzycznym. W tej tragikomicznej baśni o poszukiwaniu szczęścia i spełnianiu marzeń w rolach głównych wystąpili Faye Dunaway i Johnny Depp.
W 1995 r. powstaje najgłośniejszy i wzbudzający największe kontrowersje film Kusturicy – Underground, niemal trzygodzinny fresk będący gorzkim rozliczeniem reżysera z Jugosławią i jej historią, uhonorowany Złotą Palmą na Festiwalu Filmowym w Cannes. Pozostałe filmy: Czarny kot, biały kot (1998), Życie jest cudem (2004), Wszystkie niewidzialne dzieci (2005, dzieło zbiorowe), Obiecaj mi! (2007).Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 23.01.09 o godzinie 10:00
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy


Następna dyskusja:

Magia Kina - co to jest?




Wyślij zaproszenie do
Anuluj