Temat: Czynności i zajęcia, poza pisaniem wierszy

Craig Raine*

Rozbiórka z okruchem tytoniu
             Mężczyzna w brązowym prochowcu kocha damę, która nie żyje.

                                                                       James Joyce: Ulisses
Hic, hacc, hoc – martwy język
cegieł spadających z taczek,

Powietrze utrwalone nad otwartą bańką nafty.
Dwa spychacze chodzą na podeszwach z krepy.
Koparka chwyta ciężar w niewłaściwym

miejscu, jak dziecko, i waha się
zanim na wpół go rzuci, na wpół
położy.

Jak Rembrandta „Świder korbowy
ze Świętą Rodziną i aniołami”, smętne
szczegóły tkwią na obrzeżu każdego przeżycia.

Ogień napina mięśnie odarte ze skóry,
oszalały od zapomnienia...

Umysł wyobraża sobie, jak ten dom upadnie -
Cała fasada jak mdlejący most zwodzony,
a potem złamany akord
co ginie, jak obroty
rzuconego pensa.

Prosto w dół
cztery piętra walą się jak jedno.
Krótkie odsłonięcie posągu
z pyłu, który chwieje się cokole gruzu...

Delikatnie
majster przesuwa językiem
po dolnej wardze,
znajduje okruch tytoniu.

z tomu „The Onion, Memory”, 1978

tłum. Jarosław Anders

*notka o autorze, inne jego wiersze w oryginale i linki
do polskich przekładów w temacie Poezja anglojęzycznaTen post został edytowany przez Autora dnia 08.08.13 o godzinie 06:37

Temat: Czynności i zajęcia, poza pisaniem wierszy

Emily Dickinson

617

Nie odkładaj mojej Nici i Igły -
Będę Szyć
Kiedy Ptaki zaczną śpiewać -
Lepsze Szwy - w ten sposób -
Te zostały wykrzywione – wzrok mi się popsuł -
Gdy mój umysł – jest jasny
Zrobię szwy – Królowej godne
Nie zawstydziłaby się być właścicielką
Obszycia – zbyt delikatne dla konturu Damy
Do niewidocznego Supła -
Fałd – wykwintnego przeplecenia -
Jak centkowanej Łaty -
Pozostaw moją Igłę w bruździe -
Gdzie ją zatknę -
Mogę zrobić zygzakowate szwy
Prosto – kiedy jestem silna -
Do następnego śnienia, że szyję
Przywróć ścieg, który ominęłam -
Zakończ – jak ja – we śnie
Wciąż domyślając się szwu.

z tomu “Collected Poems Complete and Unabridged”, 1991

tłum. z angielskiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt.”617 [Don’t put up my Thread and Needle ...]”
w temacie Poezja anglojęzycznaTen post został edytowany przez Autora dnia 05.03.15 o godzinie 06:15

Temat: Czynności i zajęcia, poza pisaniem wierszy

François Coppée

Zrywanie wiśni

Figlarko! Dobrze widziałem wszystko, co robiłaś,
Dzisiaj rano na plantacji wiśni, które zrywałaś,
Gdzie tylko ty byłaś, z gołą głową, w białej sukni.
A ja, ukryty w zagajniku, obserwowałem. Na gałęzi
Pod ciężkimi dojrzałymi owocami szukałaś drogi
I znajdowałaś ją szybko na wysokości swojej dłoni.
W ten sposób właśnie czerwone wiśnie zrywałaś,
Kokietko! I na uszach je sobie figlarnie wieszałaś,
A lekki wiatr dmuchał w twoje kolczyki wiśniowe.
A więc usiądź, aby wybrać te dojrzałe, granatowe,
Leżące w trawie, jedną i drugą, i następną jeszcze,
Będziesz mieć spinkę do swoich włosów o świcie.
A na zgiętych ramionach i czole wiśniami zakwitłaś,
I siedziałaś na zielonej trawie, i głośno się śmiałaś.
A twoje białe zęby błyskały radośnie,
Ale, moja piękna panno, w tym samym czasie
Jeden ze świadków zatrzymał to w tajemnicy
Całą twoją radość, którą widział szczęśliwy,
Na pięknych, ożywianych przez wiatr, policzkach,
Jagodach w twoich oczach i wiśniach na ustach.

z tomu „Promenades et Intérieurs”, 1857

tłum z francuskiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt. „La Cueillette des Cerises”
w temacie W języku Baudelaire'aTen post został edytowany przez Autora dnia 05.08.15 o godzinie 14:52