Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Stefan Jurkowski*

* * *


są takie miejsca gdzie słowo zamarza
nazwy się kruszą niby martwa kora
łuna w powiekach – piękne jest milczenie
- ciszę zachwycić tylko bóg potrafi

zgłoskę powiedzieć znaczy grzech powiedzieć
-obnażyć mowy nóż przy majestacie -

są takie miejsca – ciszą naznaczone
że słychać nawet krecią śmierć pod skibą
że ludzka -
jakby chwilę się wahała

- staję i milczę o zmilczenie duszy

z tomu „Koło niedomknięte”, 2004

*notka o autorze i linki do innych jego wierszy
w temacie Autoportret w lustrze wiersza
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Monika Taubitz*

Wyciszenie


Kamień,
który rzuciłam,
opadł
na dno -
bezgłośnie
znikają kręgi fal.
Cisza
nastała tu.

tłum. Urszula Karwosiecka

*notka o autorce, inne jej wiersze w oryginale i linki
do polskich przekładów w temacie A może w języku Goethego?
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Oddvar Rakeng*

Cisza


Na corocznej wystawie
impresji natury
w gaju oliwnym
nad Morzem Jońskim
demonstrował
motyl
ciszę
jednego ospałego przedpołudnia
szukając promieni słońca
prześwitujących poprzez
zielone gałązki orchidei
jak publiczność
w skrawku cienia
kiedy górski strumyk
przemyka się szemrając
między wypolerowanymi kamieniami
aby powtórnie pozbierać się
na następnej półce skalnej
dla utrwalenia
odbicia w tafli wody

Z tomu „Paparazzi. Dikt”, 2009

tłum. z norweskiego Ewa Jarvoll Nilsen

*notka o autorze, inne jego wiersze w oryginale i linki
do polskich przekładów w temacie Poezja skandynawska
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

José Emilio Pacheco

Cisza


Noc bezszelestna. W lesie
nic nie słychać, żadnych odgłosów.
Robactwo pracuje.
Ptaki drapieżne pełnią swą powinność
z pewnością,
lecz ja nic nie słyszę.
Boję się tylko ciszy. Przedziwnej,
prawie niespotykanej na tym świecie,
gdzie nikt nie wie, jak dźwięczy jego własny głos,
nikt nie pragnie
zostać przez chwilę sam na sam ze sobą.
Jutro,
znów odłóżmy na jutro autentyczne życie.
Nie dręczy mnie fakt, że istnieję,
lecz niezwykłość
tego tutaj i teraz o tak niemej porze.

Cisza w tym domu,
pod bandażem lasu.
Czyżby nastał koniec świata?

Z tomu „Los trabajos del mar (1979-1983)”, 1983

tłum. Krystyna Rodowska

wersja oryginalna pt. „El silencio” w temacie
Poezja iberyjska i iberoamerykańska
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 11.10.11 o godzinie 06:35
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Tomas Tranströmer

Cisza


Idźże dalej, oni są pochowani...
Chmura przepływa przez tarczę słońca.

Głód jest wysoką budowlą
która przesuwa się nocą

w sypialni otwiera się ciemny rdzeń
szybu windowego wskazującego wnętrza.

Kwiaty w rowie. Fanfara i cisza.
Idźże dalej, oni są pochowani...

Srebro stołowe uchodzi z życiem w dużych ławicach
na dużej głębokości gdzie Atlantyk jest czarny.

z tomu „Sorgegondolen”, 1996

tłum. ze szwedzkiego Leonard Neuger

wersja oryginalna pt. „Tystnad” w temacie
Poezja skandynawska
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 05.04.12 o godzinie 19:07
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Renate Schoof

Bezszelestnie


Żadne nieszczęście
mnie nie dotknęło
lecz
nic już mnie nie dotyka

Gwiazdy spadają do studni
bezszelestnie

Smutek i codzienność
rozpleniają się jak grzyb
jasnozielono i cichutko

tłum. Jarosław Jankowski

wersja oryginalna pt. „Ohne Laut”
w temacie A może w języku Goethego?


Cicho przechadza się nicość

Apatycznie zwisają flagi
łabędzie śpią głęboko
w podmiejskich autobusach

W parku zdrojowym przemarzły róże
a króliki wpatrują się
wielkimi oczami
w nocną trawę

Niczym obietnica
zapada ciemność
Księżyc nie zakłóca ciszy

Cicho przechadza się nicość

tłum. Aldona Stelmach

wersja oryginalna pt. „Ein Nichts geht leise spazieren”
w temacie A może w języku Goethego?

Z tomu „Verrückte Wolke”, 2001
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 09.11.11 o godzinie 16:38
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Tylko cisza

noc taka cicha a ty jeszcze
cichsza matko
bardziej cicha niż twój sen
i mój lęk
w tej najcichszej z cisz trwam
przebudzony
śmiertelnie przerażony
o śmierci wiem że
bywa
iż przychodzi też w ciszy
choć sama tylko ciszą jest

modlę się o
dźwiękRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 09.01.12 o godzinie 07:23
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Karol Maliszewski*

W ciszy


Może przed deszczem, a może przed
śmiercią zaczynają cykać

w środku dnia, gdy chmura na niebie
nabiera wojennych barw

i długie łodygi wiatru sięgają dna bagien,
poruszają do głębi,

a my nie wiemy, co z nami,
kto nas przyjmie pod jeszcze większy dach;

oto idzie z kosą i rzuca długi cień
(na szczęście to tylko sąsiad).

*notka o autorze, inne jego wiersze i linki w temacie
Współczesna poezja polska – najmłodsze pokolenie
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Chcę ciszy

O tak, teraz jest mi
dobrze, spokojnie, bezpiecznie,
kiedy szary późnosierpniowy świt
panuje nad światem, kiedy
cisza wyleguje się na ulicy przed domem
i w łóżku, obok postękującej przez sen
staruszki, mojej matki.
Cywilizacja nieśmiało informuje przez
otwarte okno, że jeszcze istnieje i
bynajmniej nie góruje nad przyrodą.
Słyszę miotłę ciecia głaszczącą
delikatnie chodniki, nie za mocno,
aby nie wymieść wszystkich śmieci,
bo muszą też pozostać na jutro.
Czasami jakiś samochód przemknie
chyłkiem przez zaspaną ulicę.
A najgłośniejsze teraz są ptaki, które
wyśpiewują swoje trele morele.

Tak, w takim świecie chcę
pozostać. Niczego więcej nie pragnę.
Żadnych patetycznych i koniunkturalnych
wzniesień i uniesień, i
żadnych więcej bolesnych upadków.
Nie zawojuję świata, nikogo nie rzucę
na kolana przed sobą. I wcale tego nie pragnę.
Chcę tylko ciszy błogosławionej
nad ranem i ciszy w środku. Posiedzieć jeszcze
niezauważony przez nikogo na progu i
pójść nie-
pogodzony dalej, dalej...

Wiersz jest też w temacie
Kalendarz poetycki na cały rok
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 31.08.12 o godzinie 07:56
Basia Rzepczyk

Basia Rzepczyk Uniwersytet
Technologiczno-Przyr
odniczy w Bydgoszczy

Temat: Cisza w poezji

Aleksander Stacherski
SZEPTY W CISZY...

Obudziłam się w ciszy
Takiej w której wszystko się słyszy
W takiej w której każda myśl szeptem mówiona
Jest taką która jest niemal spełniona

Leżałam nasłuchując
Czy gdzieś w tej mojej ciszy
Inny niż mój szept nie wisi

Bo nie ma nic piękniejszego
Niż inny szept schować do serca własnego
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Karin Boye

Cisza wieczoru


Poczuj Rzeczywistość, ona mieszka tak blisko.
Oddycha tuż obok
wieczorami, kiedy nie ma wiatru.
Być może pokazuje się, gdy nikt nie wierzy w to.

Słońce ślizga się po trawie i kamieniu.
W jego cichej zabawie
ukryty jest duch życia.
Nigdy nie był tak blisko jak tego wieczoru.

Spotkałam nieznajomego, który milczał.
Gdybym wyciągnęła rękę,
mogłabym dotknąć jego duszy,
kiedy nieśmiałym krokiem mnie mijał.

z tomu „Gömda land”, 1924

tłum. ze szwedzkiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt. „Kvällstilla” w temacie
Poezja skandynawska
Ten post został edytowany przez Autora dnia 23.12.14 o godzinie 04:38
Bożena Węgrzynek

Bożena Węgrzynek nie jestem poetką

Temat: Cisza w poezji

W ciszy
Przeczeszę burzliwe wspomnienia,
Jak włosy wiatrami stargane.
Tasuję zbyt śmiałe złudzenia,
Jak szczęścia gdzieś w karty wygrane.

Zanucę znajome refreny,
Bo hity nie tracą na czasie.
Przebrzmiałych zamiarów areny
Nie błyszczą w cyrkowym hałasie.

I wiersz mój ostatni napiszę,
Słów potok bez rymu, bez treści.
I prześlę go w kosmos, w tę ciszę,
On ogrom nadziei pomieści.
Bożena Węgrzynek

Bożena Węgrzynek nie jestem poetką

Temat: Cisza w poezji

Posłuchaj
Wszystkie sonety świata tobie ofiaruję
Chcę wyszeptać, wyśpiewać najciszej, jak zdołam.
Cisza tutaj ogromna, po morzu dryfuję,
Pieśni z głębi serca teraz w pustkę wołam.

Słucham, nie wracają do mnie słowa twoje,
Mapy uczuć wyblakły w pamięci i rychło
Zapiszę je na piasku, a morza przyboje
Rozmyją je niestrudzenie, chociaż morze ścichło.

Ptaki ze mną, odpłynąć trzeba nam najdalej,
Mewy drzemią senne na burcie, cisza głucha
Gdy wrócimy tu z wierszem, strofą zaczaruję
Choć na chwilę twe serce się w ciszę zasłucha.
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Cisza letniego poranka

początek sierpnia środek lata
dzień śpi już dłużej
nie budzi się wcześnie
amarantową poświatą na niebie
okryty grubym pledem
z wodą śpi w ciszy bo i ptaków
jeszcze nie słychać
dookoła panuje cisza

cisza

w niej musisz szukać zbłąkanych
myśli niepokoju
odpowiedzi na dręczące
pytania
zrozumienia i nadziei
z niej musisz wydobyć i
odrzucić precz
troski i melancholię
które zatruwają
zapychają żyły prowadzące
wprost do serca

ciszo letniego poranka
ty moje rachityczne
połatane serce

06. 08. 2014

Wiersz jest też w temacie Szukanie lata
Ten post został edytowany przez Autora dnia 06.08.16 o godzinie 04:18

Temat: Cisza w poezji

Wojciech Świętobor Mytnik "Zmierzchanie"

Półmrok i cisza. Zapalone świece -
Nikłe pochodnie na mym fortepianie.
Nigdzie już dzisiaj duchem nie odlecę.
Tego wieczoru nic się już nie stanie.

Zegar na ścianie przetkanej błyskami
Odmierza godzin niewymowną trwogę.
Zapach kadzidła siłuje się z drzwiami
I mgłą zawisa między mną a Bogiem.

Bóg dumnie milczy. Swoje cztery twarze
Zaklina w popiół nadchodzącej nocy.
Nic się już dzisiaj tutaj nie wydarzy.
Znikąd zbawienia i znikąd pomocy.

18 listopada 2014 r.

http://facebook.com/mojpoganskisen

Temat: Cisza w poezji

Wojciech Świętobor Mytnik "Hypnos"

Ogrom księżyca milczał ponad lasem,
Gdy biały rumak po niebie cwałował.
Duch mój, uśpiony szałem zapomnienia,
Nagie Twe piersi pieścił i całował.

Chciałaś mnie oblec w czernie i szkarłaty,
Kiedy w galaktyk głąb się zapadałem.
Chciałaś przede mną odsłonić bezwstydność.
Ja nie wzgardziłem Twym spragnionym ciałem.

Potem już tylko cisza i obrazy,
Szeroka droga i nieznane czasy...
W Twoim spojrzeniu milczący niepokój
Odbijał księżyc i cichnące lasy.

Nikt do nikogo nie powiedział słowa.
Wpatrzeni w gwiazdy, skaleczeni ciszą,
Śniliśmy razem, nie poznawszy siebie...
I nikt nikogo wtedy nie usłyszał.

30 grudnia 2002 r.

Temat: Cisza w poezji

Wojciech Świętobor Mytnik "Pejzaż"

Latem to było, latem, czerwcowym wieczorem!
Słońce w niebach szerokich rozpaliło łunę
I gasnącą czerwienią zawisło nad borem.
Łąka pachnieć zaczęła nocą i piołunem...

Z wschodnich stron nieproszony Strzybóg wnet się zjawił,
Niosąc z sobą skłębioną czarnych chmur powałę.
Wietrzny szaman-czarodziej! Deszczem świat załzawił -
Ciepłym światom na zgubę, a na swoją chwałę.

W deszczu tym dąb wiekowy święte swe konary
Splótł z jasnością pioruna, co weń z góry raził,
Jeszcze świętszym go czyniąc w ostatniej godzinie.

Zamarł świat przerażony mocą tej ofiary!
I w tej chwili śmiertelnej żaden dźwięk nie skaził
Ciszy, która zapadła w podgórskiej dolinie.

29 grudnia 2010 r.

Temat: Cisza w poezji

Wojciech Świętobor Mytnik "Bezdech"

Drewniany sen, białe mgły, czarna rzeka.
Smutek wędruje od chaty do chaty.
Jak makiem zasiał. I pies nie ujada.
Milczący wiatr - jak ten duch rosochaty.

Wierzba nad rzeką płynącą ospale
Ciężar pochyla swojego żywota.
Kolejny bóg tam odchodzi w niepamięć.
Kolejny wszechświat wystaje zza płota.

Jasno i zwiewnie, ciężko i ponuro.
Grom - ten, co nie ma dźwięku ani mocy,
Rozświetla wsi zamazane obrzeża.
Pęd. Jedwabistość. Miękki dotyk nocy.

I - pośród ułud dzikiego półmroku -
Głos nagle słyszę, jakichś jęków splot.
Nie. To nie jęki. To odległe gwiazdy
Sączą się w sioło przez zmurszały płot.

9 czerwca 2013 r.
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Helen Hunt Jackson

Ponownie cisza


Ponownie cisza. Wielka symfonia w chwale,
Która potrzebę pauzy oraz interwału pokoju posiada.
Subtelny sygnał, co wszystkie miłe dźwięki przerywa,
Od bezlitosnych fabryk oszczędza owadów brzęczenie.
Patetyczne lato poszukiwane przez paletę
Kolorów i barw, aby jego szybką ucieczkę ukrywać.
Słaby fortel. Każdy kpiący dzień pozwala usychać
Kwiatom i leży nagi swoim własnym ubóstwem.
Biedne lato w średnim wieku. Bezsensowny pokaz!
Całe pola Golden-Rod nie dają równowagi
Dla samotnego fiołka z jednej jedynej łąki;
I dobrze śpiewa drozd i lilia mówi do nas,
Że jej żal wypływa ze złośliwości całej tej sztuczki,
Aby wystroić we wspaniałe ubiory ich odejścia czas!

tłum. z angielskiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt. „Silence again”
w temacie Poezja anglojęzyczna
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Karin Boye

Cisza wieczoru


Poczuj Rzeczywistość, która mieszka tak blisko.
Ona oddycha tuż obok
wieczorami, kiedy nie ma wiatru.
Być może pokazuje się, gdy nikt nie wierzy w to.

Słońce ślizga się po trawie i kamieniu.
W jego cichej zabawie
ukryty jest duch życia.
Nigdy nie był tak blisko jak tego wieczoru.

Spotkałam nieznajomego, który milczał.
Gdybym wyciągnęła rękę,
mogłabym dotknąć jego duszy,
kiedy nieśmiałym krokiem mnie mijał.

z tomu “Gömda Land”, 1924

tłum. ze szwedzkiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt. “Kvällstilla” w temacie
Poezja skandynawska
Ten post został edytowany przez Autora dnia 07.03.16 o godzinie 18:10

Następna dyskusja:

Gwiazdy, planety, kosmos w ...




Wyślij zaproszenie do