Temat: Kino cyfrowe a Imax
Imax jest jeden, kin cyfrowych jest kilka. Z stąd dużo łatwiej jest o bilety w tych drugich niż w IMAXie
IMAX ma zdecydowanie większy ekran. To daje dodatkowe efekty, które można dostrzec na zwykłych filmach. Tło które jest zamazane w IMAXie może być bardzo dobrze widoczne, co czasami pozwala poznać szczegóły niewidoczne na zwykłym seansie. Tak więc różnica jest widoczna
Co do różnic technicznych to za wikipedią:
IMAX (ang. Image Maximum) to jeden z alternatywnych systemów kinowych używany w przemyśle filmowym. Taśma filmowa IMAX ma znacznie większą rozdzielczość niż tradycyjna - powierzchnia użytkowa ma szerokość 58,5 mm i wysokość 70 mm. Kadr jest ustawiony poziomo, a nie pionowo jak na taśmie 35 mm. Stąd obraz ma proporcje 1,44:1.
Dzięki wielkości klatki obraz może być wyświetlany na ogromnym ekranie. Typowy ekran w kinie Imax ma wymiary 24×16 metrów.[1] Jednak największe ekrany na świecie mają ponad 30 metrów wysokości oraz 43 metry długości.
Kina IMAX wyposażone są w kilka typów projektorów. Najpopularniejszy jest projektor z dwoma obiektywami, z którego jednocześnie wyświetlane są dwa obrazy przesunięte względem siebie. Istnieją również tańsze systemy, w których obraz jest wyświetlany z dwóch mniejszych projektorów. Moc lamp ksenonowych w systemie Imax waha się między 15 kW (jeden projektor - dwa obiektywy) a 7 kW (dwa projektory). Imax w 2000 roku wprowadził także pomniejszoną wersję projektora z dwoma obiektywami, w pełni zautomatyzowany projektor umożliwiający projekcje filmu 3D na zwykłej wielkości ekranach. Na jednym ekranie wyświetlane są na raz dwa filmy. Światło z każdego z projektorów jest spolaryzowane prostopadle względem drugiego. Jeżeli widzowie założą specjalne okulary z filtrami polaryzacyjnymi to pojawia się wrażenie widzenia stereoskopowego. Wrażenie jest jeszcze pogłębione dzięki ogromnym ekranom, które obejmują całe pole widzenia. Projekcji towarzyszy wysokiej jakości dźwięk przestrzenny. Od roku 2008 Imax wprowadza także projektory cyfrowe.
Jednak wytworzenie filmu mogącego wywołać efekt widzenia stereoskopowego jest bardzo kosztowne. Kamery IMAX są bardzo ciężkie i hałaśliwe. Ogromna grubość taśmy powoduje, że nie można kręcić dłużej niż kilkanaście minut, bo kończy się film. W efekcie powstało niewiele filmów trójwymiarowych (ostatnio jest ich coraz więcej). Za to obrazy te mają duże walory edukacyjne. Kamera IMAX była na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej oraz promu kosmicznego (w wyniku czego powstał film "IMAX Space Station", 2005), w głębinach oceanów oraz w podmorskim lesie.
Przez wiele lat przemysł filmowy nie zaakceptował tego standardu i większość filmów fabularnych powstawało na starej taśmie filmowej. Pierwszym ponad 2,5-godzinnym filmem fabularnym, który przeznaczony jest m.in. do wyświetlania w kinach IMAX jest powstały w wytwórni 20th Century Fox Avatar (jego twórcą, scenarzystą i reżyserem jest James Cameron). Światowa premiera filmu odbyła się 18 grudnia 2009, w Polsce film trafił do kin 25 grudnia 2009.
Kino IMAX stanowi techniczną nowinkę, jednak wykorzystanie tradycyjnych nośników analogowych zamiast techniki cyfrowej znacznie ogranicza jego możliwości.
Jednak kino Imax to nie tylko filmy 3D, to także kina typu Dome - kopuła, podobna do ekranu planetarium na której wyświetla się filmy 2D, często z dwóch projektorów prezentujących inne partie obrazu. Projektor w takim kinie jest umieszczony na specjalnej windzie i po założeniu filmu jest transportowany do środka sali kinowej.
пропозиції роботи
