пропозиції роботи
Barbara Chęcińska Wydawca, upadli.pl
Temat: Recenzje
A tu recenzja Baśniarza - którego pokochałam:http://upadli.pl/recenzja-basniarz-michaelis-antonia/
http://upadli.pl/recenzja-basniarz-michaelis-antonia/
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Książka przeczytana jednych tchem. Mało tego! Czytając ostatnią stronę, byłam autentycznie zła na autorkę, że chociaż odrobinę dalej nie pociągnęła akcji, nie chciałam się tak szybko rozstawać z „Domem na krawędzi”… Książka przybliża nam dalsze losy Darii Tarnowskiej. Pisarka, po odbyciu kary za zabójstwo męża, wychodzi z więzienia i… No właśnie, i co dalej? W wolnym świecie, człowiekowi na którym ciąży piętno zabójstwa, wcale nie żyje się prościej niż za murami więzienia. Daria całe swoje życie musi ułożyć od nowa, odnaleźć się w rzeczywistości, która wygląda już inaczej niż ta, istniejąca w jej pamięci. Chcąc zapomnieć o przeszłości, wyjeżdża w góry i tam rozpoczyna odbudowę swojego życia. Ukochane przez pisarkę góry ze swoją specyfiką, ciszą i spokojem są nie tylko idealnym miejscem na mieszkanie i prowadzenie pensjonatu, lecz także sprzyjają regeneracji duchowej, pozwalają na spokojne poukładanie myśli i wewnętrzne wyciszenie. Daria zmienia imię na Marta, jednak szybko dowiaduje się, że sama nazwa nie zmieni istoty, nie może odrzucić tego, co tworzy jej historię tylko poprzez ukrycie swojej tożsamości. Na jej drodze pojawiają się duchy przeszłości, które przypominają o tym, kim jest i kim była. Dużo rozmyślań, dużo emocji, smutku, przygnębienia, ale również tych pozytywnych chwil, głębokich uczuć, nowych doświadczeń, miłości… Bardzo polecam!
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Miłośnicy dobrej, ambitnej literatury na pewno ucieszą się z powrotu „Trylogii nowojorskiej”. Do takich książek powinno się wracać, aby ciągle odkrywać je na nowo. Paul Auster perfekcyjnie operuje językiem, stylem, żongluje konwencją i nastrojem, prowadząc z czytelnikiem nieustanną grę. Dzięki doskonałemu opanowaniu kunsztu pisarskiego zachwyca odbiorcę z każdą stroną powieści bardziej. Akcja powieści przypomina labirynt, ciężko odnaleźć rozwiązanie zagadki, zrozumieć niektóre decyzje, odnaleźć drogę do psychiki głównego bohatera. Lektura wymaga od nas niewątpliwie głębokich przemyśleń i skupienia.Na „Trylogię nowojorską” składają się trzy opowieści: „Szklane miasto”, „Duchy” i „Zamknięty pokój”. Części te łączy nie tylko wspólne miejsce akcji – Nowy Jork, lecz także specyficzne sylwetki głównych bohaterów-szpiegów. Chęć rozwiązania tajemnicy staje się dla postaci z „Trylogii…” obsesją, pochłania ich bez reszty, są gotowi zrezygnować z własnego życia, aby rozwiązać zagadkę dotyczącą (obcych przecież!) ludzi. Nowy Jork dzięki Austerowi przestaje być postrzegany jako jednolita bezimienna masa, mamy tu do czynienia z indywidualnymi przypadkami, z pojedynczym człowiekiem, który patrzy i jednocześnie sam jest obserwowany. Serdecznie polecam!
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
„Savages: ponad bezprawiem” Dona Winslowa, lub w polskim tłumaczeniu „Dzikusy” to powieść, która przeraża swoją bezpośredniością i brakiem jakiejkolwiek cenzury moralnej i językowej. Winslow opowiada historię dwóch młodych mężczyzn, którzy dorobili się ogromnych pieniędzy handlując ciekawą odmianą marihuany, uwielbianą przez miłośników tej używki. O ile jeden z nich to filantrop, udzielający się charytatywnie i stroniący od przemocy, o tyle drugi preferuje rozwiązania siłowe i bierze od życia ile się da. Ich dwójkę zasila młoda dziewczyna z bardzo bogatej rodziny, która będąc na utrzymaniu matki, nie zajmuje się niczym poza trwonieniem pieniędzy i korzystaniem z uciech. Trójkę tę łączą bardzo nietypowe relacje, dziewczyna sypia z każdym z mężczyzn, czasem nawet z dwojgiem jednocześnie, przy czy żadne z nich nie czuje skrępowania ani zazdrości… Ale balansowanie na granicy moralności przewija się w tej książce nie tylko w sferze seksualnej. Problemy przyjaciół rozpoczynają się wraz z pojawieniem się Eleny, królowej narkotykowego kartelu z Meksyku. Kobieta chce skorzystać na biznesie prowadzoną przez mężczyzn. Ile będą w stanie zrobić, aby chronić to, co kochają? Warto sięgnąć po książkę przed wizytą w kinie.
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Każdy rozdział „Sunset Parku” Paula Austera zatytułowany jest imieniem i nazwiskiem któregoś z bohaterów. Powieść rozpoczyna Miles Heller, główny bohater, którego losy w pewnych momentach przeplatają się z losami pozostałych postaci. Ten ciekawy sposób ujęcia treści sprawia, że możemy obserwować rzeczywistość przedstawioną w książce z różnych perspektyw, mamy okazję doświadczyć świata patrząc oczami skrajnie różnych ludzi, z których większość, nota bene, jest dość ekscentryczna. Za to właśnie uwielbiam Austra, za jego niezwykle indywidualne podejście do człowieka, przy jednoczesnym pokazaniu jak bardzo uwikłany jest on w sieć relacji z innymi ludźmi, za wnikliwą analizę i mądre przemyślenia. „Sunset Park” jest, w ogromnym skrócie, historią młodego mężczyzny, który nękany wyrzutami sumienia z powodu tragicznej śmierci przyrodniego brata, w ramach ukarania samego siebie, rzuca studia, opuszcza rodzinę i bliskich i, nie dając nikomu znaku życia, rozpoczyna wędrówkę po kraju. Poznajemy go na Florydzie, gdy jest szaleńczo zakochany w młodziutkiej Kubance. Z obawy przed odkryciem przez władze związku z nieletnią, postanawia zamieszkać daleko od niej do momentu, kiedy dziewczyna skończy osiemnaście lat. W tym momencie pojawia się niezwykła propozycja od jego znajomego ze studiów, jedynej osoby, z którą nie stracił kontaktu, przyjaciel proponuje Milesowi zamieszkanie w opuszczonym domu, oczywiście bez czynszu i dodatkowych opłat, nielegalnie. Nie widząc innej możliwości mężczyzna przyjmuje propozycję i wraca do Nowego Jorku… Co go tam czeka? Na pewno wiele ekscytujących sytuacji. Zachęcam do czytania!
Henryk Longin
Rogowski
pisarz poeta
scenarzysta
Temat: Recenzje
A jedna z recenzji mojej powieści brzmi tak...W obecnie niezwyklej, bo trzytomowej powiesci p.t. Kręte drogi – mozna znalezc wiele prawd historycznych, a równiez sledzic losy Michala, chlopca znalezionego w stepie, ktorego wychowal szlachcic polski, a ktory poprzez gorliwosc w sluzbie dla Rzeczpospolitej, zdobywal zaszczyty i uznanie u wielu wielmozow, a szczegolnie u krola Jana Kazimierza. W ksiazce przeplataja sie losy Rzeczpospolitej z miloscia i walecznoscia, bo niewatpliwie, byl to przelomowy okres polskiej historii, gdzie takie sploty czesto sie zdarzaly.
*****
Po przygotowana do druku powiesc historyczna Henryka Longina Rogowskiego siegnałem ze szczególnym zainteresowaniem, dzieki uprzejmosci autora i rozmowach z autorem za pomoca internetu. Ksiazka tyczy trudnych czasow w dziejach narodu, a autor rzeczywiscie nadzwyczaj ciekawie i niezwykle obrazowo opisuje zmagania wojow polskich z Tatarami, kozakami Chmielnickiego i wreszcie Szwedami. Autor swiadomie zmierzyl sie z trylogia sienkiewiczowska i smiem twierdzic, z sukcesem. Niestety z punktu widzenia wydawniczego dzis inne czasy, niz gdy powstawala Trylogia. Henryk Sienkiewicz wpadl w odpowiedni moment historyczny, no istniala potezna grupa potencjalnych czytelnikow.
Książka Henryka Longina Rogowskiego to nie tylko powieść, którą „swietnie sie czyta”. To przede wszystkim bardzo dobra i ciekawa relacja o tamtych czasach, czasach szczegolnych, o przywarach Polakow i wasniach, wreszcie o milosci bohatera powiesci do Anny, dziewczyny pochodzacej z rodu szlacheckiego. Lekkosc piora autora w opisywaniu zdarzen zadziwia, niezwykle obrazowo opisuje bitwy, jak rowniez mozna zachwycic sie opisami pieknej ziemi polskiej, najezdzanej i grabionej w tamtych czasach. Oslabiony narod, nekany chorobami i wieloletnimi zmaganiami z ordami tatarskimi, a potem z kozakami, staje do walki z nawala szwedzka. I tu znow zadziwiaja opisy autora, opisy zmagan, ktore trwały wiele lat. Autor swiadomie obrazuje kwestie patriotyzmu i swiadomosci narodowej, szczegolnie widoczne w czasach panowania króla Jana Kazimierza.
Szczegolne okrucienstwo i napascie na bezbronna ludnosc przyczynily sie do ostatecznego zjednoczenia się wiekszosci Polakow przeciwko najezdzcom. To był właśnie czas, w ktorym rodzil sie typ patriotyzmu, ktory dawal szanse na przetrwanie i zwyciestwa. Bardzo zywe i barwne opisy w ksiazce, oraz ciekawe watki, chocby milosne, stanowia o jej wartosci.
Polecam Państwu ta ksiazke, a wydawcow zachecam do pochylenia się nad nia, bo jest to powiesc pisana z wielkim rozmachem i talentem, a jednocześnie z olbrzymia swiadomoscia przekazania wartosci, szczegolnie mlodym czytelnikom. Choc wlasnie ten punkt jest bardzo dyskusyjny. Czy wartosci sienkierwiczowskie a jednoczesnie Rogowskiego okazaly sie obiektywnie pozytywne? Musze tu zrobic dygresje.
Czy chodzaca gilotyna zwana Longinusem Podbipieta jest czyms do nasladowania.
Czy mdlawy romans Skrzetuskiego jest interesujacy? Czy prawda historyczna zostala rzeczywiscie uchwycona, jesli to w ogole mozliwe? Czy nie istnialy inne rozwiazania procz wyczerpujacych bojow ? Czy nie lepiej bylo zaakceptowac szwedzkiego najezdzce, czy uznac szlachte kozacka za rowna polskiej?
Czy polskie okrucienstwa nie rownaly sie okrucienstwom naszych wrogow?
I czy nasze sukcesy nie zakonczyly sie ostatecznie straszliwa kleska rozbiorow? Powinien sie nad tym zastanowic kazdy czytelnik mimo fascynacji obrazem stworzonym przez Rogowskiego, ktory sila swej wyobrazni narzuca nam swoje spojrzenie na przeszlosc?
Wszelkie zestawienia z mistrzem prozy polskiej Henrykiem Sienkiewizem moga wypasc negatywnie, a pozytywy moga zostac niedocenione. Nie kazdy lubi Sienkiewicza, ktory popelnil mnostwo omylek i ktorego trylogia bywa mocno naiwna i niescisla historycznie.
Osoby, ktorym pisarstwo Sienkiewicza nie odpowiada, moga z gory odrzucic prace Rogowskiego bez wzgledu na jej zalety.
Milosnicy Sienkiewicza moga zauwazyc usterki wybaczane mistrzowi. Moga tez docenic i zalety.
Dla milosnikow Sienkiewicza „Krete drogi” moga byc delicja.
Mozna Rogowskiemu tez zarzucic, ze jest epigonem. Zarzut jednak dosc dwuznaczny, gdyby mnie ktos zarzucil, ze jestem epigonem Boleslawa Prusa, przyjalbym to za komplement.
A komplement nalezy sie Rogowskiemu. Moze wiecej niz komplement!
Leszek Szymanski, Doktor Nauk Historycznych, USA.
Marek
Dryjer
autor "Drogi
ślepców"
Temat: Recenzje
Recenzje: "Droga ślepców", "Szklane miasto" i "Pentagram. Antologia grozy"http://marekdryjer.blogspot.com/
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Książka Jerzego Holzera "Europa zimnej wojny" skupiona jest na czasach, które dzisiaj są wciąż żywe w pamięci wielu ludzi, na okresie w dziejach Europy, od zakończenia wojny do rozpadu Związku Radzieckiego. Opracowanie Holzera to bardzo obszerny, szczegółowy i rzetelny materiał, jest pierwszą tak dobrą publikacją na ten temat w Polsce. Autor w swojej książce analizuje okres „zimnej wojny” pod względem politycznym, gospodarczym, społecznym i kulturowym. Dzięki książce mamy wgląd w sytuację, jaka miała miejsce w państwach bloku wschodniego, lecz również ujawnia ona przed nami, to, co działo się po drugiej stronie muru berlińskiego. Warto sięgnąć po „Europę zimnej wojny”, aby lepiej poznać bliskie nam realia PRL-u i innych państw okupowanych przez Związek Radziecki, spojrzeć na tę rzeczywistość okiem historyka, z perspektywy czasu, ale również, aby zaspokoić ciekawość tego, co działo się w tym czasie po drugiej stronie żelaznej kurtyny, np. dyktatury w Hiszpanii i Portugalii. J. Holzer potrafi zainteresować tematem, jego książka jest dynamiczna i ciekawa, ale przede wszystkim jest bardzo ważną, znaczącą pozycją dla każdego, kto interesuje się historią współczesną.
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
„Krok do szczęścia” to kontynuacja pierwszej powieści Anny Ficner-Ogonowskiej „Alibi na szczęcie”. Książka przepełniona jest dużymi emocjami, biją one niemal z każdej strony powieści. Bohaterka doznaje skrajnych uczuć, mierzy się z rzeczywistością, która bynajmniej nie jest dla niej łatwa. Kobieta, która doświadczyła w życiu wielu przykrych chwil i rozczarowań, która poznała smak utraty ukochanych osób, żalu i tęsknoty próbuje zacząć żyć od nowa. Jednak zostawienie przeszłości za sobą nie jest wcale takie proste, duchy dawnych lat wracają niespodziewanie w różnych momentach. I choć Hania wie, że najlepszym wyjściem dla niej jest zaakceptowanie rzeczywistości, posiada wsparcie i miłość bliskich, zaufanych osób, postawienie kroku do przodu okazuje się niezwykle trudne. Opowieść o prawdziwej miłości, której nie są w stanie zagłuszyć żadne problemy, która jest cierpliwa i potrafi przeczekać trudny czas. Książka pochłania na tyle, że rzeczywistość wokół nas przestaje istnieć. Polecam!
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
„Nasz mały PRL” Izabeli Meyzy i Witolda Szabłowskiego to historia absolutnie genialna. Byłam zachwycona już od pierwszych kilku stron. Autorzy przenoszą nas w rzeczywistość PRL-u, świat nie tak bardzo odległy, jednak dla współczesnego Polaka zupełnie zapomniany. Młode małżeństwo, wraz z malutką córeczką postanawia przeprowadzić eksperyment i spróbować na pół roku przenieść się w czasy PRL-u. Nie posiadają wehikułu czasu, więc swój zamysł realizują poprzez stworzenie we współczesnej Warszawie swojego małego świata, w którym wszystko (dosłownie wszystko!) jest rodem z lat 80-tych XX wieku. Wymaga to od nich niemałego wysiłku, z pomocą przyjaciół i rodziny odgrzebują stare przedmioty codziennego użytku, ubrania, meble, wynajmują nieremontowane od dawna mieszkanie, wystrojem odpowiadające ubiegłej epoce. Zmieniają swoje nawyki, przyzwyczajenia, pozbywają się całej technologii, bez której ciężko dzisiaj przeżyć, przeorganizowaniu ulega każda sfera ich życia. Szaleńcza podróż tej trójki w świat PRL-u pokazuje nam jak wyglądało życie ludzi w tamtych czasach, jak się ubierali, co jedli, jakie stosowali środki czystości, jak często się myli i z jakimi codziennymi problemami musieli się zmagać. Porusza również problem emancypacji kobiet, ich roli w tamtym świecie oraz ówczesnych stereotypów i zasad moralnych. Fascynująca historia, bardzo polecam!!!
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Świetność dramatów Teenessee Williamsa możemy teraz podziwiać w wersji książkowej. Dzięki tłumaczeniu Jacka Poniedziałka „Tramwaj zwany pożądaniem i inne dramaty” ma szansę zaistnieć w świadomości czytelnika nie tylko, jako spektakl teatralny czy doskonały film z Marlonem Brando, Paulem Newmanem czy Elizabeth Taylor, lecz również, jako indywidualnie odebrana lektura, własne wyobrażenie. Doskonałe tłumaczenie sprawia, że dramaty czyta się niemal jak w oryginale, wywołują one skrajne emocje i zachwycają wielobarwnością i wyrazistością postaci. Williams przenosi nas w świat zakłamania i obłudy i kartka po kartce demaskuje ciemne strony charakterów swoich bohaterów. Bardzo polecam!
konto usunięte
Temat: Recenzje
Małgorzata Gagajek:o, dobrze, że piszesz. Jakie dramaty wchodzą w skład książki oprócz "Tramwaju..."?
Świetność dramatów Teenessee Williamsa możemy teraz podziwiać w wersji książkowej. Dzięki tłumaczeniu Jacka Poniedziałka „Tramwaj zwany pożądaniem i inne dramaty” ma szansę zaistnieć w świadomości czytelnika nie tylko, jako spektakl teatralny czy doskonały film z Marlonem Brando, Paulem Newmanem czy Elizabeth Taylor, lecz również, jako indywidualnie odebrana lektura, własne wyobrażenie. Doskonałe tłumaczenie sprawia, że dramaty czyta się niemal jak w oryginale, wywołują one skrajne emocje i zachwycają wielobarwnością i wyrazistością postaci. Williams przenosi nas w świat zakłamania i obłudy i kartka po kartce demaskuje ciemne strony charakterów swoich bohaterów. Bardzo polecam!
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Nie potrafię przypomnieć sobie jak długo trwało moje czytanie wywiadu Artura Cieślara z Małgorzatą Braunek. Wydaje mi się, że była to chwila, jednak chwila ta była niewątpliwie magiczna. Do teraz mało wiedziałam o prywatnym życiu tej wspaniałej aktorki. Okazuje się, że jest ona osobą niezwykle ciepłą, opanowaną, pogodzoną z losem i szczęśliwą, z jej wypowiedzi nieustannie emanuje pozytywna energia. Aktorka niezwykle szczerze opowiada o przeróżnych momentach swojego życia. Opisuje drogę, jaką przeszła od dzieciństwa, aż do momentu, w którym znajduje się dzisiaj. Za każdym razem, kiedy wspomina o rodzinie, ukochanym mężu jej słowa przepełnione są silnym uczuciem. W wywiadzie nie ma przechwałek, przesadnej, nieuzasadnionej dumy, przez Małgorzatę Braunek przemawia skromność i ogromny szacunek do ludzi i świata. Bardzo polecam wywiad „Jabłoń w ogrodzie, morze jest blisko”, to naprawdę niezwykłe przeżycie.
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Karolina Ł.:"Szklana menażeria", "Tramwaj zwany pożądaniem", "Kotka na gorącym blaszanym dachu", "Słodki ptak młodości" i "Noc iguany". Polecam :)
o, dobrze, że piszesz. Jakie dramaty wchodzą w skład książki oprócz "Tramwaju..."?
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Już dawno nie miałam okazji zagłębić się w tak świetną historię miłosną. Dzięki „Delikatności” odzyskałam wiarę w pisanie o tym wielkim uczuciu w sposób pozbawiony banału i tandetności. David Foenkinos zaprezentował nam wizerunek kobiety, która doświadczyła w życiu prawdziwej miłości. Miłości, która nie widzi podstaw do zdrady, która nie zazdrości, ma bezgraniczne zaufanie do partnera, miłości szczęśliwej i bezkonfliktowej. Ciekawym zabiegiem jest pokazanie przez autora tego uczucia od strony wewnętrznych refleksji, myśli, spostrzeżeń. Foenkinos udowadnia nam, że to porozumienie w sferze duchowej, emocjonalnej, a nie powierzchowność, wygląd zewnętrzny, gwarantują udany związek, skutkują doskonałym porozumieniem między partnerami, idealnym dobraniem. Dodatkowo na uwagę zasługuje zabawa językowa z czytelnikiem, którą zastosował autor, przeplatając fabułę, powiązanymi z kontekstem, jednak mało istotnymi dla przebiegu akcji, wątkami zaczerpniętymi z rzeczywistości pozaliterackiej. Bardzo polecam!
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Doskonała książka Roberta K. Massie’go „Katarzyna Wielka. Portret kobiety” skupiając się na sylwetce carycy Katarzyny, ukazuje nam tajemniczy, mroczny i bezlitosny świat mieszkańców Pałacu Zimowego, odkrywa sekrety najważniejszych figur dawnej, XVIII-wiecznej Rosji. Nie szczędząc szczegółów, autor snuje relację z wydarzeń, które rozgrywały się w zamkniętych i niedostępnych dla przeciętnego człowieka komnatach pałacowych. Massie rysuje rzetelny, dokładny, przepełniony pikantnymi historiami portret kobiety, która doświadczyła wielu upokorzeń i szykan ze strony swojego najbliższego otoczenia, kobiety, która wychowała się w atmosferze ciągłej nieufności, spisków i intryg, a która pomimo swojej trudnej pozycji na dworze potrafiła osiągnąć swój cel, zdobyć władzę. „Katarzyna Wielka. Portret kobiety” to biografia, która pokazuje carycę z różnych stron, uwzględnia wszystkie jej oblicza, nie tylko te kojarzące się z bezwzględnością i krwawymi rządami, lecz także jej zagubienie emocjonalne oraz nieprzeciętną wiedzę, zdolności strategiczne i inteligencję. Dla osób, które nie znają losów tej postaci jest to lektura obowiązkowa. Bardzo polecam!
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Rewelacyjne opracowanie Kacpra Śledzińskiego „Cichociemni. Elita polskiej dywersji” to coś więcej niż naukowa relacja z działalności środowiska Spadochroniarzy, to bardzo ciekawa, zajmująca historia, opowieść o walce, strategii, relacjach międzyludzkich i działaniach polskiego Podziemia. Opracowanie Śledzińskiego uważam za bardzo rzetelne i fachowe, poparte obszerną bibliografią, dzięki czemu książka zachowuje obiektywny charakter. Żołnierzy Sił Zbrojnych autor umieszcza w szerokim kontekście historycznym i politycznym, pokazując czytelnikowi, w jakiej sytuacji i w obliczu jakich ograniczeń i problemów musieli spełniać swoją misję. Czyta się świetnie, jak dobrą powieść. Polecam serdecznie!
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Lew Tołstoj to nie pisarz byle jaki, to pisarz-legenda! Już niedługo w polskich kinach pojawi się ekranizacja jego cudownej powieści „Anna Karenina”. Jest to dramatyczna historia wielkiej miłości. Główna bohaterka ogarnięta monotonią swojego małżeństwa ucieczkę od nudy odnajduje w burzliwym romansie i nowej przygodzie. Opętana magią miłości nie zdaje sobie sprawy z tego, jakie jej wybór niesie za sobą konsekwencje… Warto sięgnąć po tę książkę już dla samego stylu autora, wspaniałej, dać się ponieść wspaniałej, wartkiej narracji, barwnym opisom i realistycznej kreacji bohaterów, którzy przeżywają całą paletę uczuć i mierzą się z, wciąż współczesnymi dla nas, problemami. „Anna Karenina” to powieść ponadczasowa, czytali ją nasi dziadkowie, rodzice i zapewne będą czytały przyszłe pokolenia. Nowe wydanie umożliwia zamienienie starych, zniszczonych egzemplarzy na gustownie wykonane wznowienie i odświeżenie swojej biblioteczki. Bardzo polecam!
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
„Matka Świętego. Poruszające świadectwo Marianny Popiełuszko” to wzruszająca do łez opowieść kobiety, która przeżyła śmierć własnego dziecka, śmierć wciąż roztrząsaną na nowo, jedną z najbardziej kontrowersyjnych śmierci ostatnich lat. Milena Kindziuk na podstawie wielu spotkań odbytych z matką ks. Jerzego Popiełuszki stworzyła książkę, która zawiera w sobie wspomnienia i refleksje na temat życia męczennika oraz pośrednio wyjaśnia nam wyjątkowość jego matki, tkwiącą w jej niezłamanej wierze w dobro i miłości do Boga. Marianna Popiełuszko pięknie opowiada o życiu, miłości, o Bogu, z jej wspomnień wyłania się najpiękniejsza biografia bestialsko zamordowanego przez Służby Bezpieczeństwa księdza, najpiękniejsza ponieważ opowiadana z miłością, przez osobę, która znała go najlepiej. Bardzo polecam!
Małgorzata Puzyr Redaktor Prowadząca
Temat: Recenzje
Jest w Polsce radio, które doczekało się swojej książkowej biografii, radio nie byle jakie, radio zawsze niezależne, radio głęboko zakorzenione w naszej kulturze, istniejące od 1962 roku! Mowa oczywiście o Trójce, rozgłośni, którą wyróżnia spośród innych przede wszystkim to, że ludzie którzy ją tworzą nie są tylko zespołem współpracowników, są niemal rodziną. Marcin Gutowski w książce zatytułowanej „ Trójka z dżemem – palce lizać! Biografia pewnego radia” kreśli historię Trójki od pierwszych słów jakie padły na antenie aż do dzisiaj. Żeby pozbierać tyle scen z życia radiowej Trójki trzeba było się nie mało postarać, ale efekt jest znakomity! Mnóstwo ciekawych szczegółów dotyczących nie tylko kształtu programu rozgłośni, lecz także ludzi, którzy za tym stali, zaskakujące fakty, masa błyskotliwych anegdotek. Jak udało im się zachować niezależność w czasie PRL-u? Jakie były kulisy powstawania najpopularniejszych audycji? Co łączy Trójkę z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy? Na te i wiele innych pyta można znaleźć odpowiedź w tej nietypowej biografii. Polecam!Podobne tematy
Następna dyskusja:
