пропозиції роботи
Adam Pernal medycyna sportowa
Temat: sekret
03.06.09 Gigantyczna forma kosmiczna jest reprezentowany przez trzy, dziesięć i jeden w tym sensie, że jest On ciałem, umysłem i zmysłami, jest On dynamiczną siłą wszystkich ruchów dziesięciu rodzajów energii życia, i jest On jednym sercem, gdzie powstaje energia życia.03.06.09 Znaczenie: W Bhagavad-gicie (7.4-5) jest powiedziane, że osiem elementów: ziemia, woda, ogień, powietrze, niebo, umysł, inteligencja i fałszywe ego, są wszystkie produktami niższej energii Pana, podczas gdy żywe istoty, które używają tej niższej energii, oryginalnie należą do energii wyższej, wewnętrznej mocy Pana. Dziesięć energii niższych działa w sposób wulgarny i subtelny, podczas gdy energia wyższa działa jako centrala wytwarzająca siłę. To doświadczane jest w ludzkim ciele. Elementy fizyczne, mianowicie ziemia itd., formują zewnętrzne, fizyczne ciało i są niczym płaszcz, podczas gdy subtelny umysł i fałszywe ego są niczym bielizna okrywająca ciało.
Ruchy ciała najpierw powstają w sercu, a wszystkie czynności ciała są możliwe dzięki zmysłom, otrzymującym energię od dziesięciu rodzajów powietrza wewnątrz ciała Te dziesięć rodzajów powietrza zostało opisane w sposób następujący: główne powietrze przechodzące przez nos podczas oddychania jest zwane prana. Powietrze, które przechodzi przez odbyt, jako powietrze wydalane z ciała; jest zwane apana. Powietrze, które reguluje pożywienie w żołądku i które czasami słyszymy jako odbijanie się, jest zwane samana. Powietrze, które przechodzi przez gardło i którego zatrzymanie powoduje uduszenie, jest zwane powietrzem udana. A suma powietrza, które okrąża całe ciało, jest zwana powietrzem vyana. Poza tym jest jeszcze pięć innych, subtelniejszych rodzajów powietrza. Powietrze umożliwiające otwieranie oczu, ust itd. jest zwane powietrzem naga. Powietrze, które zwiększa apetyt, jest zwane krkara. Powietrze, które powoduje skurcze, jest zwane powietrzem kurma. Powietrze, które wzmaga odprężenie poprzez szerokie otwarcie ust (w ziewaniu), jest zwane powietrzem devadatta, a powietrze, które pomaga w odżywianiu, jest zwane powietrzem dhananjaya.
Te wszystkie rodzaje powietrza powstają w centrum serca, które jest tylko jedno. Ta centralna energia jest wyższą energią Pana, który przebywa w sercu razem z duszą danego ciała, działającą pod kierunkiem Pana. W Bhagavad-gicie (15.15) zostało to wytłumaczone w następujący sposób:
sarvasya caham hrdi sannivisto
mattah smrtir jnanam apohanam ca
vedaiś ca sarvair aham eva vedyo
vedanta-krd veda-vid eva caham
Ta kompletna, centralna siła pochodzi z serca i wytwarzana jest przez przebywającego tam Pana, ułatwiającego uwarunkowanej durzy pamiętanie i zapominanie. Przyczyną tego uwarunkowanego stanu jest zapomnienie duszy o jej związku z Panem w podporządkowaniu. Jeśli ktoś nie pragnie pamiętać Pana, Pan pomaga takiej osobie zapominać o Sobie narodziny po narodzinach, ale jeśli ktoś, dzięki obcowaniu z bhaktą Pana, pamięta Go, Pan sprawia, że pamięć tej osoby o Nim coraz bardziej się zwiększa. W ten sposób uwarunkowana dusza może ostatecznie powrócić do domu, z powrotem do Boga.
Ten proces transcendentalnej pomocy został w następujący sposób opisany w Bhagavad-gicie (10.10):
tesam satata-yuktanam bhajatam priti-purvakam
dadami buddhi-yogam tam yena mam upayanti te
Dana osoba może wznieść się z uwarunkowanego stanu materialnego uwikłania w kosmicznym stworzeniu po prostu przez podjęcie buddhi-yogi, czyli procesu samorealizacji wykorzystującego transcendentalną w stosunku do umysłu inteligencję (służba oddania). Uwarunkowany stan żywej istoty jest podobny do sytuacji osoby, która znajduje się na dnie ogromnego mechanicznego urządzenia. Spekulanci umysłowi mogą dotrzeć do punktu buddhi-yogi dopiero po wielu, wielu okresach życia poświęconych spekulacji, ale osoba inteligentna, która startuje z platformy inteligencji, będącej ponad umysłem, czyni szybki postęp w samorealizacji. Ponieważ w procesie buddhi-yogi nigdy nie ma ryzyka degradacji czy upadku, jest on pewną ścieżką samorealizacji, jak potwierdza to Bhagavad-gita (2.40). Spekulanci umysłowi nie są w stanie zrozumieć, że dwa ptaki (Śvetaśvatara Upanisad) siedzące na jednym drzewie to dusza i Dusza Najwyższa. Dusza indywidualna spożywa owoce drzewa, podczas gdy drugi ptak nie jest zainteresowany owocami, ale jedynie obserwuje czynności jedzącego ptaka. Sam będąc wolnym od przywiązania, obserwujący ptak pomaga ptakowi spożywającemu owoce w spełnianiu czynności karmicznych. Osoba, która nie jest w stanie zrozumieć tej różnicy pomiędzy duszą a Duszą Najwyższą, czyli Bogiem a żywymi istotami, z pewnością nadal pozostaje usidlona w pułapce kosmicznej machiny i wskutek tego musi oczekiwać czasu, kiedy zostanie oswobodzona z tej niewoli.
