Krystian
Pluciak
♛CO MOGĘ DLA CIEBIE
UDOSKONALIĆ?☛JAKIE
BARIERY, BŁĘDY I
P...
Temat: Warta Poznań 1912
"Warta Poznań – polski klub piłkarski z siedzibą w Poznaniu. Założony został 15 czerwca 1912 roku i jest najstarszym poznańskim zespołem piłkarskim. W swojej historii zdobył dwa tytuły mistrza Polski oraz pięć wicemistrzostw. W sezonie 2010/2011 występuje w I lidze.Sukcesy[edytuj]
Mistrz Polski (2 razy) – 1929, 1947
Wicemistrz Polski (5 razy) – 1922, 1925, 1928, 1938, 1946
Trzecie miejsce (7 razy) – 1921, 1923, 1926, 1927, 1932, 1935, 1936
Półfinalista Pucharu Polski – 1926
Wicemistrz Polski juniorów U-19 (2 razy) – 1936, 1975
Mistrz Wielkopolski (11 razy) – 1913, 1914, 1920, 1921, 1922, 1923, 1924, 1925, 1926, 1946, 1947
Wicemistrz Wielkopolski – 1919
Król strzelców – (1932) Kajetan Kryszkiewicz
Historia[edytuj]
W zaborze pruskim polska młodzież, piłkę nożną mogła uprawiać tylko w niemieckich klubach. 15 czerwca 1912 roku sytuacja ta uległa zmianie. Stało się tak za sprawą kilku poznańskich nastolatków: Franciszka i Edmunda Szyców, Stefana Malinowskiego, Mariana Beyma, Czesława Mórkowskiego, Kazimierza Świderskiego i Ludwika Zysnarskiego. Powołali oni do życia pierwszy poznański klub piłkarski i ochrzcili go Warta. Nazwę tę można rozszyfrowywać w dwojaki sposób: największa rzeka regionu oraz trwanie na posterunku, czuwanie. Na barwy obrano zieleń i biel. 18 sierpnia 1912 roku, w swoim pierwszym oficjalnym meczu, warciarze rozgromili berlińską Herthę aż 9:2 Klub zrzeszał coraz więcej młodzieży, która na jego korzyść rezygnowała z gry w zachodnich klubach, odnosząc kolejne zwycięstwa nadniemieckimi drużynami, przybywało również fanów.
Szybki rozwój klubu został zahamowany wybuchem I wojny światowej. Wojny nie przeżyli Franciszek Szyc i Stefan Malinowski.
Okres międzywojenny, to pasmo wielu sukcesów warciarzy – w 17 sezonach w latach 1921–1938 (w 1924 roku nie rozgrywano mistrzostw) aż 12 razy Zieloni stawali na podium. Poznaniacyświetnie sobie radzili zarówno w rozgrywkach pucharowych (tak wyłaniano mistrza w latach 1921–1926), jaki w lidze (tak wyłaniano mistrza od 1927 roku). Od 1920 roku klub dysponował własnym obiektem przy ulicy Rolnej. Stadion ten funkcjonował aż do lat 70. XX wieku.
Po raz drugi klub był zmuszony zawiesić działalność przez okupację hitlerowską. W 1939 roku, po zwycięstwie nad Ruchem Chorzów 5:2, warciarze awansowali na 3. miejsce, jednak rozgrywek nie dokończono. Niemcy zniszczyli wiele dokumentów i pamiątek klubowych, wielu warciarzy rozproszyło się po świecie, część z nich już nie wróciła. Jednak tuż po wojnie – 18 marca 1945 roku – zwołano pierwsze powojenne zebranie klubu, reaktywowano na nim jego działalność. Chęć sukcesów była wielka i już w pierwszym powojennym sezonie (1946 rok) Warta zdobyła wicemistrzostwo, ulegając w finałowym meczu stołecznej Polonii(mistrzowie w dwóch sezonach po wojnie byli wyłaniani systemem pucharowym, ligę wznowiono w roku 1948). Rok później aspiracje były jeszcze większe. Warciarze grali jak z nut. W półfinale rozgrywek pokonali AKS Chorzów 4:1 i 2:0, i w finale czekała na nich krakowska Wisła. W Krakowie Wielkopolanie wygrali 2:0. Zainteresowanie rewanżem w Poznaniu było bardzo duże. Na stadion przy Rolnej przyszedł nadkomplet (ponad 20 000 ludzi). Po emocjonującym meczu, zakończonym zwycięstwem Zielonych 5:2, Warta zdobyła drugie mistrzostwo w swojej historii.
Jednak okres stalinizmu zakończył epokę zwycięstw dla Warty. W 1950 roku doszło do fuzji z klubemHCP, wynikiem czego było zniknięcie historycznej nazwy Warta. W sezonach 1951-1955 klub występował pod nazwą Stal Poznań. Na szczęście okres ten nie trwał długo i 29 grudnia 1956 roku, Walne Zgromadzenie Klubu przywróciło mu dawną nazwę. W 1959 patronat nad Wartą przejęły Zakłady Hipolita Cegielskiego. Potężne zakłady, co prawda nie były w stanie odbudować dawnej świetności klubu, jednak dzięki im znacznie rozwinęła się baza klubu. Warta zyskała środki na przebudowę stadionu, korty tenisowe i boiskotreningowe. Po rozejściu się dróg Warty i HCP w 1989 roku, rozpoczęły się pertraktacje w sprawie własności obiektów. Zakończyły się one powodzeniem i stadion Szyca wraz z terenami wokół stał się własnością klubu.
Początek lat 90. XX wieku przyniósł powrót do Ekstraklasy po 43 latach. Był to tylko dwusezonowy epizod (1993/94 i 1994/95). Przełom XX i XXI wieku to przeważnie pierwsza połowa III ligowej tabeli z krótkimi odwiedzinami na zapleczu Ekstraklasy.
W sezonie 2006/2007 zespół zajął 2 miejsce w rozgrywkach II grupy III ligi i zagrał w barażach o 2 ligę z Unią Janikowo. Po osiągnięciu wyników 1:1 w Poznaniu i 2:2 w Janikowie dzięki korzystniejszemu wynikowi na wyjeździe awans wywalczyła Warta.
Spłacono zadłużenia wobec zawodników i wyremontowane szatnie, a 20 stycznia 2011 roku nowym prezesem sekcji piłki nożnej w Warcie została Izabella Łukomska-Pyżalska[1]. Na stanowisku trenera zatrudniono ponownie Bogusława Baniaka, a dyrektorem sportowym został Tadeusz Fajfer. Frekwencja na pierwszym meczu Warty Poznań, rozgrywanym na Stadionie Miejskim w Poznaniu wyniosła ok. 20 tysięcy widzów"