Temat: W którym kierunku chcesz iść? W jakiej Polsce chcesz być?...

Ostatnio spotkałem się z taką opinią:

Elektroniczne historie choroby przechowywane w centralnym repozytorium tyczą się jedynie obywateli Polskich posiadających nadany numer PESEL.



Szpital po zakończonym procesie terapeutycznym pacjenta kartę wpisową w postaci podpisanego dokumentu XML przesyła do centralnego repozytorium.

W przypadku noworodków - dane przekazywane są do dokumentacji medycznej matki. Szpital jest zobowiązany przesłać dane noworodka do urzędu stanu cywilnego, urząd stanu cywilnego winien jest odesłać szpitalowi numer PESEL noworodka. Szpital po otrzymaniu numeru pesel noworodka przesyła jego historię do centralnego repozytorium w przeciągu 15 dni od dnia otrzymania numeru PESEL.



Centralne repozytorium odnotowuje:

- dane pacjenta (przede wszystkim PESEL). W przypadku braku numeru PESEL, szpital dosyła dane po jego uzyskaniu, nie później niż 18 dni po zakończeniu procesu terapeutycznego. W przypadku osób nieznanych do 30 dni od momentu zakończenia hospitalizacji sprawą dokumentacji zajmuje się prokuratura.



Brak przekazania dokumentacji pacjenta do centralnego repozytorium wiąże się z 20% obniżeniem zapłaty za hospitalizację przez oddział NFZ. Historia choroby pacjenta wysyłana jest równocześnie z rozliczeniem.  Brak przekazania dokumentacji pacjenta przez instytucje niepubliczne niefinansowane ze środków publicznych nie wiąże się z konsekwencjami. pacjent może żądać przekazania swojej dokumentacji do centralnego repozytorium (kara dla firmy prywatnej za nieprzekazanie dokumentacji pacjenta do centralnego repozytorium, za każdy ujawniony przypadek wynosi XXXXzł).



- dane wpisowe pacjenta (zgodnie ze standardem otrzymanym od CSIOZ):

   * dane przyjęcia i hospitalizacji

   * dane zleceń i wyników badań

   * dane wypisowe

   * epikryzę, zalecenia, przebieg choroby, zastosowne leczenie

   * inne uzgodnione dla konkretnych rozpoznań zgodnych z ICD10





Do centralnego repozytorium ma dostęp pacjent na podstawie numeru PESEL i wydanej "karty pacjenta".

W centralnym repozytorium pacjent może dodawać lekarzy  na podstawie nr prawa wykonywania zawodu. Lekarz ma dostęp do danych medycznych pacjenta na podstawie "karty profesjonalisty" oraz otrzymanych upoważnień od pacjenta.



Pacjent ma prawo usunąć dokumenty z centralnego repozytorium. Fakt ten odnotowywany jest w centralnym repozytorium (pozostaje wpis o hospitalizacji i dacie dokumentacji) oraz w szpitalu z którego otrzymano historię pacjenta (centralne repozytorium przesyła informację o skasowaniu danych do odpowiedniego szpitala).



Pacjent za dodatkowa opłata może ponownie uzyskać od szpitala dokumentację medyczną w formie elektronicznej (ale jedynie tej, którą oznaczyło centralne repozytorium), jednak wniosek o jej wydanie musi być złożony za pomocą profilu zaufanego e-puap lub „karty pacjenta”.



PACJENT NIE MOŻE OTRZYMAĆ DOKUMENTACJI W FORMIE nośnika danych.

Jedynym odstępstwem od tej reguły jest fakt nagrania danych przez pacjenta pozyskanych z centralnego repozytorium. Dane nagrane przez pacjenta mogą być wykorzystywane przez lekarzy nie mających dostępu do centralnego repozytorium danych. Pacjent może dać dostęp do swojej historii choroby lekarzowi w trakcie wizyty, jednak sesja z dostępem o danych (po zalogowaniu pacjenta) nie może trwać dłużej niż 30 min.



Do centralnego repozytorium (danych konkretnego pacjenta) mają dostęp:

- szpitale, które wytworzyły konkretną dokumentacje medyczną (mogą jedynie podejrzeć przesłaną przez siebie dokumentacje),

- pacjent, którego dokumentacja dotyczy

- odpowiednie służby (sądy) w przypadku uzyskania zgody od pacjenta (zgoda podpisana profilem epuap lub kartą pacjenta)



W przypadku zagrożenia życia pacjenta dostęp do jego wszystkich danych medycznych uzyskuje szpital w którym znajduje się pacjent. Fakt pozyskania danych przez konkretna jednostkę zostaje odnotowany w centralnym repozytorium.



Sądy oraz instytucje do tego powołane mogą uzyskać dostęp do danych medycznych pacjenta z szpitala w którym wytworzono i przechowuje się oryginalne treści dokumentacji medycznej) wyłącznie poprzez złożenie specjalnego wniosku z wykorzystaniem platformy epuap.



Sądy do prowadzenia spraw sadowych posługują się danymi pozyskanymi z centralnego repozytorium (zgoda pacjenta) lub z danych pozyskanych bezpośrednio z jednostki szpitala.

Czy obecne "duże' plany CSIOZ ruszą z miejsca? Nadal spoglądam na wszystko z dużą nadzieją.