GoldenLine
Zaloguj się
Bogdan Janusz

Bogdan Janusz Jak jest śledź po
japońsku?

Temat: gradacja błędów typograficznych (książka)

Często bywa tak, że łamanie tekstu jest wyborem mniejszego zła, że danego fragmentu nie da się złamać bez naruszenia jakiejś zasady. No i właśnie, chciałbym poznać Wasze zdanie: które zasady uważacie za nienaruszalne, a które można zignorować, jeśli wymaga tego sytuacja?

Poniżej zestawiłem listę błędów (do uzupełnienia, jeżeli jest niekompletna) i chciałbym prosić o sugestie co do uszeregowania ich od najcięższego do najlżejszego.
- szewc (samotny pierwszy wiersz nowego akapitu na końcu kolumny)
- bękart (samotny ostatni wiersz akapitu na początku kolumny)
- wdowa (bardzo krótki wiersz końcowy akapitu)
- wyraźnie zbyt gęsty bądź zbyt rzadki tekst
- nadmierna liczba linii kończących się przeniesionym wyrazem
- jednoliterowe wyrazy "wiszące" na końcu linii
- zmniejszona liczby linii w łamie (to nie tyle błąd, co próba rozwiązania problemu, ale nie wygląda najlepiej)
- białe korytarze
- przeniesienie wyrazu na następną stronę
- przeniesienie wyrazu będącego nazwą własną
(szewca, bękarta i wdowę zdefiniowałem, bo funkcjonują sprzeczne definicje)

Pozdrawiam wszystkich.

EDIT: dorzucam jeszcze 2 błędy, ostatnie na liścieBogdan Janusz edytował(a) ten post dnia 18.04.12 o godzinie 17:52
Link do wypowiedziLink
Klara Zawada

Klara Zawada Key Account, DTP
Coordinator w Oneway
Advertising

Temat: gradacja błędów typograficznych (książka)

Zdefiniuję opisane:
Sierota - czyli jednoliterowe wyrazy "wiszące" na końcu linii.
Większość z tych problemów korygują odpowiednie H&J w programach typograficznych. Problem polega na tym, ze czasem trzeba "obejść " rygor H&J. kiedy nie dopuszcza - z naszej definicji - do zostawiania mniej niz 3 wierszy akapitu na poprzedniej stronie, a wdowy i bekarty są karygodne oczywiscie.
Dla korytarzy nie ma dobrej ogólnej rady - wynikaja z treści a więc wyrazów uzytych w tekscie. korektorzy proponują wtedy przeredagowanie, lub wymianę chocby słowa, co moze "złamać" niedogodność optyczną.
Odpowiadając stricte na pytanie:
Jesli za błedy uwazamy wymienione powyżej, to wszystkich powinniśmy unikać. Wygląd publikacji ma być przyzwoity, bez bledów. Po to sie je opisuje, by ich nie popełniać
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: gradacja błędów typograficznych (książka)

Normalnie witki opadają! :-(
Może warto zerknąć najpierw do wyszukiwarki by sprawdzić, że:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Akapit
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wisz%C4%85cy_sp%C3%B3jnik
http://pl.wikipedia.org/wiki/Kanaliki
Ale tego uczy się na najprostszym nawet kursie DTP. Zazwyczaj nawet lepiej niż jest to opisane w Wikipedii, bo pokazywane są przykłady oraz narzędzia którymi te błędy likwidować.
Link do wypowiedziLink
Bogdan Janusz

Bogdan Janusz Jak jest śledź po
japońsku?

Temat: gradacja błędów typograficznych (książka)

Obojgu dziękuję za wypowiedź, ale... może moglibyście ponownie przeczytać mój post. Nie proszę w nim ani o definicję poszczególnych błędów, ani o podanie sposobów ich unikania. Na wszelki wypadek pogrubiam to, o co mi chodzi. Liczę, że — gdy już witki wrócą do normalnej pozycji — podzielicie się swoimi przemyśleniami.
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: gradacja błędów typograficznych (książka)

Taka gradacja jest IMHO równie celowa, jak zastanawianie się co jest gorsze: tyfus czy malaria?
Możesz przygotować najlepszą potrawę świata, ale jeśli do talerza wpadnie mucha to mało kto się skusi by dokonywać oceny smaku. ;-)

Liczy się sumaryczny efekt finalny.

Przy okazji polecam linka:
http://rafal.towarzysze.com/krytycznym-okiem/
Link do wypowiedziLink
Bogdan Janusz

Bogdan Janusz Jak jest śledź po
japońsku?

Temat: gradacja błędów typograficznych (książka)

Taka gradacja jest IMHO równie celowa, jak zastanawianie się co jest gorsze: tyfus czy malaria?
Się pozwolę nie zgodzić. Jeżeli już nie mogę być zdrowy, ale mam wybór choroby, to zamiast tyfusu czy malarii wybrałbym katar albo niestrawność. I właśnie o to mi tutaj chodzi: wysondować, co dla Was jest tyfusem, a co katarem.
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: gradacja błędów typograficznych (książka)

W tej "wadze" błędów możesz zmieścić co najwyżej wcięcie akapitowe po tytule lub śródtytule lub brak odstępu nad śródtytułem.
Link do wypowiedziLink
Bogdan Janusz

Bogdan Janusz Jak jest śledź po
japońsku?

Temat: gradacja błędów typograficznych (książka)

W tej "wadze" błędów możesz zmieścić co najwyżej wcięcie akapitowe po tytule lub śródtytule lub brak odstępu nad śródtytułem.
To będę krnąbrny i znów się nie zgodzę: w obu tych przypadkach mamy do czynienia tylko i wyłącznie z suwerenną decyzją typografa, sam tekst nie ma tu żadnego wpływu. Natomiast błędy, które wymieniam, są wynikiem określonej sytuacji, która — będę się upierał — może powodować konieczność wybrania jednego niepożądanego rozwiązania, aby ustrzec się innego, ocenianego przez daną osobę jako większe zło.
Link do wypowiedziLink
Tomasz Zarzycki

Tomasz Zarzycki międzynarodowe dtp,
typografia, i18n,
l10n

Temat: gradacja błędów typograficznych (książka)

Aby właściwie ocenić który błąd ma większe, a który mniejsze znaczenie, należałoby obejrzeć konkretny layout. Niektóre błędy (np dzielenie wyrazów) łatwiej unikać w szerokim łamie, ale w wąskim już dużo trudniej.
Nie sposób abstrakcyjnie ocenić co jest ważniejsze, nie znając środowiska w którym przypadki występują.
Jak wspomniał Zbyszek, liczy się odbiór CAŁOŚCI.
Nie da się zwalić na opinię ogółu, to nie milionerzy - tu nie ma pytania do publiczności :).
Musisz sam ocenić czy w danym layoucie mniej razi duża ilość dzieleń wyrazów, czy nadmierne odstępy międzywyrazowe.

Dla mnie prywatnie największym błędem są spójniki na końcu wiersza, szewcy i bękarty, oraz brak właściwych znaków typograficznych (cudzysłowia, wielokropki itp.). Równoważnie.
Reszta podlega ocenie „przypadku” (ale nie przypadkowej).
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy





Wyślij zaproszenie do
Anuluj