1. Ekonomicznie
Coraz więcej polskich firm, zwłaszcza sporo start-upów programistycznych pracuje w ten sposób dla klientów z Zachodu, głównie UK i USA. Są to najczęściej kilkuoosobowe firmy tworzące aplikacje webowe w offowych technologiach jak Ruby, Python.
Model bardzo popularny na Wschodzie (Białoruś, Ukraina, Rosja). Tam na Białorusi biorą ok 30$/h (a właściwie to brali - z uwagi na deprecjację dolara, zaczynają preferować euro). Firmy i freelancerzy stamtąd aktywnie poszukują zleceń. Zamieszczając przed rokiem zajawkę o rekrutacji na jakiejś google'owej grupie dyskusyjnej, bardzo szybko dostałem oferty współpracy od firmy z Ukrainy oraz koderów z Rosji, Kuwejtu i Indonezji.
Popularnym modelem rozliczenia jest time & materials.
Czy to się opłaca? Owszem, bo pozwala pracować za zachodnie stawki przy wykorzystaniu wschodniej - świetnie wykwlifikowanej i tańszej siły roboczej.
2. Technicznie
W poprzedniej firmie nasz programista był wyoutsourcowany do klienta z biurem w Krakowie realizującego projekt dla firmy z USA. Trzon zespołu siedział w Krakowie, nasz człowiek i jedenHindus pracowali zdalnie. Komunikacja odbywała się za pomocą videokonferencji via skype. Codziennie o 15 był skype'owy scrum meeting. Scrum master (szef firmy) od czasu do czasu latał do klienta, a product owner kontaktował się z zespołem skype'owo / mailowo.
Zaobserwowane problemy:
- niechęć do gadania z Hindusem z uwagi na mało zrozumiały angielski
- kiedy nie było SM, zespół zobligowany do samodzielnego przeprowadzenia scrum meetingu nie korzystał z telekonferencji (nie chciało im się), a jedynie z chata
Projekt zakończył się sukcesem.
Bartosz Kramek edytował(a) ten post dnia 06.08.08 o godzinie 20:01
пропозиції роботи
