Temat: Przykłady identyfikacji syndromu CNW

Przedstawiamy syndromy w formie tzw. kwantów - porcji wiedzy.

2010-04-29_2152_AR791029_v02_ KWANT_ syndrom CNW w urzędzie skarbowym
Problem: Jakie formy występowania znamienne są dla syndromu CNW w praktyce urzędniczej?
Słowa klucze: syndrom_ CNW_ praktyka urzędnicza_ praktyku urzędów skarbowych
Temat: Syndrom CNW US_ te same przesłanki, różne wnioski
Dla kogo? ZP MPI
Na kiedy?: stale
ŹRÓDŁO : http://www.bcc.org.pl/stanowiska_szczegoly_arch.php?ob... 2010-04-29 22:01
Autor: Agnieszka Rakoczy
CYTAT: „Znamy przypadek firmy, która dysponując opinią urzędnika w urzędzie skarbowym o prawnej dopuszczalności pewnej skomplikowanej operacji wykonała ją, po czym w wyniku kontroli ten sam urzędnik zakwestionował operację, o której wcześniej wydał pozytywną opinię.[…] Ogromnym problemem, który sygnalizujemy, jest sprawa samochodów osobowych rejestrowanych jako ciężarowe przed 1 stycznia 2001 r., kiedy to nie było uszczegółowionych przepisów dot. tego rodzaju pojazdów. Przedsiębiorcy kupowali wówczas takie samochody bez tzw. świadectwa homologacji, które nie było wówczas w sposób jednoznaczny wymagane przez przepisy prawa podatkowego. Zgodnie z tymi przepisami odliczany był VAT. Ostatnio wróciły przypadki kwestionowania przez inspektorów kontroli skarbowej tych odliczeń. Jest to naganny przykład naruszenia zasady nie działania prawa wstecz; praktyka ta podważa i tak już bardzo wątłe zaufanie podatnika do prawa.[…] Innym przykładem wadliwych zdaniem Business Centre Club przepisów bądź złej ich interpretacji jest zdarzająca się praktyka urzędów skarbowych wstrzymywania terminu zwrotu różnicy między podatkiem należnym a naliczonym. Niestety wg NSA w świetle przepisu art. 21 ust. 6 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym dopuszczalne jest bezterminowe przedłużenie terminu zwrotu podatku. Znamy przypadki korzystania przez urzędy skarbowe z takiej możliwości.[…] Notujemy także liczne skargi na przewlekłość postępowania i na rozpoczynanie weryfikacji prawidłowości rozliczeń z fiskusem w ostatnim roku przed upływem terminu przedawnienia. Wydaje się, że pięcioletni czas na taką weryfikację jest zbyt długi, i że jest on źródłem niepewności prawnej i finansowej przedsiębiorców. Przeciętny podatnik nie jest przecież w stanie pamiętać np. dokładnych okoliczności wystawienia faktur sprzed kilku lat, a często spotyka się z takimi bardzo szczegółowymi pytaniami ze strony kontrolującego.[…] Często notowaną praktyką jest jednak zwlekanie z wydaniem decyzji długo po sporządzeniu protokołu pokontrolnego i tuż przed przekroczeniem granicy przedawnienia tak, by naliczyć jak najwyższe odsetki karno-skarbowe..”
ASOCJACJE: Ewidentny przykład syndromu CNW, gdzie urzędnicy traktują przedsiębiorcę jako tego, któremu należy coś udowodnić, albo który coś źle zrobił ze szkodą dla państwa – oczywiście zakładany jest tylko wariant, że to urzędnik ma rację. Takie działanie wpływa na postrzeganie urzędników jako bezdusznych, niekompetentnych i z góry zakładających o winie przedsiębiorcy.
Te same przesłanki, w tej samej organizacji, w różnym czasie prowadzą do diametralnie różnych decyzji.
Syndrom CNW we wszystkich organizacjach o charakterze kontrolnym mocno wspierany jest przez syndrom plemienności. MY URZĘDNICY- orędownicy interesu państwa i stróże jego dóbr i ONI PRZEDSIEBIORCY- nastawieni na własne korzyści, kosztem państwa. Syndrom plemienności jest tutaj często pierwotny i to on uruchamia inne: syndrom CNW, tłuka, Hausnera itd.Tadeusz W. edytował(a) ten post dnia 08.01.11 o godzinie 20:03

Temat: Przykłady identyfikacji syndromu CNW

SYNDROM CNW

Gierki
Jeśli pracujesz dłużej w jakieś firmie, to dobrze wiesz „co w trawie piszczy”, co się aktualnie dzieje, czego się spodziewać i w „co, kto gra”. Wiesz, jaka jest różnica między tym, co kto mówi, a tym co faktycznie myśli i jak postępuje. Im firma mniejsza, tym (teoretycznie) ludzie lepiej się znają, tym trudniej ukryć nieszczere intencje, rzeczywiste interesy, własne wady i niedoskonałości.
O ideałach czyta się przyjemnie, ale pracuje z ludźmi. Dlatego oprócz wiedzy o tym jacy jesteśmy, potrzebna jest nam wiedza o tym jacy chcielibyśmy być, o naszych wzajemnych oczekiwaniach, potrzebach, a czasami - także marzeniach. Nie chodzi przy tym o kwestie złudzeń, ale potrzeb. Wiedząc o tym, jak jest i jak chcielibyśmy, żeby było, chętniej poszukujemy odpowiedzi na pytanie o to, dlaczego te dwa stany rzeczy nie pokrywają się? Co stoi na przeszkodzie?
Problem – „Co stoi na przeszkodzie?” przekłada się w procesach audytowych na pytanie o dyrektywy, jakim podporządkowują się decyzje w danej organizacji. W praktyce sprowadza się to do rekonstrukcji rzeczywistych, a nie deklarowanych wartości i odpowiedzi na pytanie o cel podejmowanych decyzji. Czy jest nim wypadkowa, którą można zidentyfikować, jako „nastawienie na rozwiązywanie problemów” (CNN) czy też są to decyzje,” nastawione na gierki”, na budowanie własnej pozycji, wykorzystywanie formalnych mechanizmów, dla swoich, prywatnych, indywidualnych celów (CNW)?
Decyzje, w sprawach zarówno mniejszej, jak i większej wagi, są w rzeczy samej uwarunkowane tym, jak podchodzimy, jak traktujemy organizację. Jak prywatny folwark, „własne podwórko”, jak plantacje niewolników, miejsce „gry w palanta”, tor wyścigowy, doświadczalne poletko nowego „Pana Boga”, dwór królewski, itp ?
Syndrom CNW przejawia się w różnych formach – zawsze adekwatnych do poziomu pomysłowości jego bohaterów, którym generalnie o to chodzi, aby działając w ramach obowiązującego prawa i zastanych procedur realizować własne, prywatne wartości. Wspólnym mianownikiem wszystkich działań Czyje Na Wierzchu – jest system wartości, którego nad-rzędnym celem jest osiąganie stanu rzeczy określanego jako „ nasze zawsze na wierzchu”. Jest to system swoistych sit aksjologicznych przez które przesiewane są fakty, zdarzenia, procedury i procesy zachodzące w organizacji. Sita regulujące tempo podejmowania decyzji, ukierunkowujące ścieżkę na jaką kierowana jest dana sprawa. Sita te funkcjonują bez żadnego powiązania z aksjologia wytyczającą misję organizacji, jej cele strategie czy wynikające z nich cele operacyjne organizacji. Konstrukcja sit aksjologicznych syndromu CNW składa się z konkretnych wartości – takich, jak zaszczyty, tytuły. Może je wypełniać zwyczajna przekora, ambicja, duma czy upór. Bez względu jednak na swój rodowód, pełną czy jedynie częściową odmienność – wspólną cechą i zarazem oznaką obecności CNW w organizacji jest:

• dążenie do zablokowania określonych decyzji
• kierowania spraw na martwy tor
• gmatwanie sprawy tak, aby jej sens stał się nieczytelny
• wyszukiwanie przeszkód formalnych
• opóźnianie terminów itd.

Działaniom znamiennym dla syndromu CNW jest skrupulatne wyszukiwanie procedur, które można uznać za wspierające negatywne decyzje w sprawie. Służy to budowaniu wizerunku decydenta zainteresowanego pozytywnym załatwieniem sprawy, ale spętanego obowiązującymi procedurami.
Działanie syndromu CNW przyrównać można do poszukiwań kotła, w którym podgrzewana smoła blokuje wszelkie ruchy, stanowiąc zarazem świadectwo beznadziejności sytuacji.

Redukcjonizm ekonomiczny a syndrom CNW

W czasach wykładniczego tempa rozwoju technologii informatycznych łatwo odnieść złudne przekonanie, że w rozwoju istnieje automatyzm przenoszący osiągnięcia w jednej dziedzinie - na inne. Jeżeli takowy istnieje - w interesującym nas obszarze, to szukać go należy w sferze negatywnych bardziej niż pozytywnych konsekwencji. Jedną z nich jest redukcjonizm metodologiczny przejawiający się w próbach interpretacji najważniejszych dziedzin życia w kategoriach intelektualnych dziedzin rozwijających się najszybciej lub takich, którym w danych czasach przypisuje się szczególne znaczenie. Jednym z nich jest bez wątpienia redukcjonizm technologiczny oraz ekonomiczny. Technologicznym zajmiemy się przy innej okazji. Tutaj skoncentrujemy się bardziej na redukcjonizmie ekonomicznym.
Potocznym odpowiednikiem redukcjonizmu ekonomicznego jest stosunkowo szeroko rozpowszechnione przekonanie zawarte w formule, że „jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pieniądze”. Zinterpretowanie syndromu CNW w tak wyznaczonych kategoriach intelektualnych – byłoby daleko idącym uproszczeniem. Zaniechanie podjęcia decyzji, usytuowanie jej w skomplikowanym, niekorzystnym emocjonalnie, organizacyjnie środowisku – nie musi w sposób bezwzględny wynikać z uwarunkowań li tylko ekonomicznych.
Trudno tez uwarunkowania mentalne, osobowościowe redukować do ekonomicznych. Oczywiście - nie umniejszając w niczym motywacji ekonomicznej w działach zespołowych, ale też bez ich fetyszyzacji…