GoldenLine
Zaloguj się

konto usunięte

Temat: orgi

Ponieważ uczestniczyłam w weekend z ramienia naszego Stowarzyszenia Otwarte Forum (in statu ascendi ;) ) w II Ogólnopolskim Spotkaniu Organizacji LGBTQ (krótka relacja tu: http://www.homiki.pl/modules.php?name=News&file=articl... ), przyszło mi do głowy zapytać, czy działacie w orgach, czemu tak lub nie, a moze robiłyście to i już nie robicie - podzielicie się doświadczeniami?

(jak się tylko trochę odrobię w pracy, chętnie napisze o sobie)
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: orgi

Jak na razie nie. W moim mieście nie ma organizacji LGBTQ (o ile mi wiadomo). Jest Amnesty International jeśli to się liczy, ale tam trochę insze priorytety są jednak. Ale w sumie to kiepskie wytłumaczenie. Hmm.. pomyślę.
Link do wypowiedziLink
Joanna H.

Joanna H. Duńszczyzna!

Temat: orgi

Myślę, że mnie przede wszystkim drażni dość typowa dla polskich orgów praktyka brania całej ręki, gdy ty chcesz dać tylko palec. Masz dla nich np. 2-3 godziny tygodniowo, ale nawet się nie obejrzysz, jak to się zmienia w 2-3 popołudnia. Chcesz się zaangażować w jedną rzecz, a tu rach ciach wkręcają cię w pięć, sześć. Jeśli się opierasz rozszerzeniu zakresu swojego działania, jadą po wyrzutach sumienia, że tak mało ludzi, że jesteś im taka potrzebna, itd, itp. W końcu masz serdecznie dość i się wycofujesz. Ta źle prowadzona polityka wolontariatu powoduje, że ludzie stronią od orgów, boją się w cokolwiek zaangażować, bo z osób chcących troszkę pomóc robi się z nich aktywistów pełną gębą poświęcających życie osobiste i nie tylko.

Druga rzecz to zakulisowe rozgrywki, kopanie się po kostkach i walenie kłód pod stopy tudzież ciotodramy. Interes własny osoby chorej na władzę jest ważniejszy od dobra organizacji (jak choćby w Lambdzie latem 2007).

Tak więc, ja orgom mogę dać 1%, dołożyć kasy tu i tam przy jakiejś okazji, ale nie mam najmniejszej ochoty na działanie w nich. Tak samo jak mam dość działania w skupiskach nieformalnych. Przez wiele lat udzielałam się na zasadzie - ktoś kiedyś działał, żeby mi było lżej, więc "spłacam dług". Nie do konca jestem przekonana, czy zawsze było warto, ale mówi się trudno. Czasu nie cofnę.
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: orgi

A ja całe życie broniłam się rękami i nogami przed jakąkolwiek formalizacją mojej działalności (zresztą, w mojej "drugiej" dziedzinie, czyli pomocy bezdomnym kotom, do dziś mi się to udaje). Wiedziałam, ze nadaję się na szeregową pracownicę wykonującą mrówczą pracę, ale musiałam mieć tę świadomość, ze w każdej chwili mogę odejść nawet bez słowa pożegnania - pewnie wynikała taka postawa z fakty, że jako młodziez ;) byłam klasycznym słomianym ogniem i szybko się z różnych rzeczy wycofywałam ;)

Z homikami.pl jednak było o tyle inaczej, że kiedy zaczęłam współpracę z redakcją - zaproponowałam im po prostu korektę, bo te trzy lata temu strona bardzo boleśnie tego wymagała ;). Szybko jednak zauważyłam, ze w redakcji rozpaczliwie brakuje tematów kobiecych (a strona nie jest przecież gejowska tylko LGBTQ), brakuje też po prostu kobiet (nadal zresztą brakuje!) - więc tu czasem coś napisałam, tam napisałam. Dalej jednak jestem w redakcji formalnie redaktorką-korektorką. :) I to lubię, nie czuję się jakoś bardzo mocno formalnie związana ;)

Ale kiedy podjęliśmy decyzję, że aby móc dalej być medium LGBTQ o profilu non-profit i nie stresować się regularnym wykładaniem z własnej kieszeni kasy na działalność - musimy się sformalizować w postaci stowarzyszenia, sytuacja się nieco zmieniła - trochę głupio byśmy się czuli, gdyby pan naczelny redaktor był też szefem stowarzyszenia ;) - po pierwsze strasznie dużo obowiązków, po drugie pogłębianie stereotypu lesbijek ukrytych w szafie ;) - no i pało na mnie ;). A jak już padło, no to trzeba było wybrać się na Ogólnopolskie Spotkanie orgów, a jak się już wybrałam, to nie dało się nie dać wciągnąć w różne projekty szerokiego frontu porozumienia orgów - i zdaje się, ze wpadłam jak śliwka w kompot ;).

I wiecie co? To daje satysfakcję (choć budzi też moje przerażenie ;) )

Ale wiem, Joanno, o czym mówisz. Dlatego cieszę się, ze mogę pracować dla naszego malutkiego stowarzyszenia, a nie dla jednego z duopolistów ;) - których swoją drogą bardzo cenię :)
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: orgi

Uschi Pawlik:
A ja całe życie broniłam się rękami i nogami przed jakąkolwiek formalizacją mojej działalności (zresztą, w mojej "drugiej" dziedzinie, czyli pomocy bezdomnym kotom, do dziś mi się to udaje). Wiedziałam, ze nadaję się na szeregową pracownicę wykonującą mrówczą pracę, ale musiałam mieć tę świadomość, ze w każdej chwili mogę odejść nawet bez słowa pożegnania - pewnie wynikała taka postawa z fakty, że jako młodziez ;) byłam klasycznym słomianym ogniem i szybko się z różnych rzeczy wycofywałam ;)

Z homikami.pl jednak było o tyle inaczej, że kiedy zaczęłam współpracę z redakcją - zaproponowałam im po prostu korektę, bo te trzy lata temu strona bardzo boleśnie tego wymagała ;). Szybko jednak zauważyłam, ze w redakcji rozpaczliwie brakuje tematów kobiecych (a strona nie jest przecież gejowska tylko LGBTQ), brakuje też po prostu kobiet (nadal zresztą brakuje!) - więc tu czasem coś napisałam, tam napisałam. Dalej jednak jestem w redakcji formalnie redaktorką-korektorką. :) I to lubię, nie czuję się jakoś bardzo mocno formalnie związana ;)

Ale kiedy podjęliśmy decyzję, że aby móc dalej być medium LGBTQ o profilu non-profit i nie stresować się regularnym wykładaniem z własnej kieszeni kasy na działalność - musimy się sformalizować w postaci stowarzyszenia, sytuacja się nieco zmieniła - trochę głupio byśmy się czuli, gdyby pan naczelny redaktor był też szefem stowarzyszenia ;) - po pierwsze strasznie dużo obowiązków, po drugie pogłębianie stereotypu lesbijek ukrytych w szafie ;) - no i pało na mnie ;). A jak już padło, no to trzeba było wybrać się na Ogólnopolskie Spotkanie orgów, a jak się już wybrałam, to nie dało się nie dać wciągnąć w różne projekty szerokiego frontu porozumienia orgów - i zdaje się, ze wpadłam jak śliwka w kompot ;).

I wiecie co? To daje satysfakcję (choć budzi też moje przerażenie ;) )

Ale wiem, Joanno, o czym mówisz. Dlatego cieszę się, ze mogę pracować dla naszego malutkiego stowarzyszenia, a nie dla jednego z duopolistów ;) - których swoją drogą bardzo cenię :)

ja moge pomoc, jednak tylko czasami( 2-3 godz/tyg.)nie lubie kiedy moje zycie prywatne zamienia sie w prace- zawodowa/wolontariat what ever. Oczywiscie sytuacja jest inna, kiedy organizacja staje sie pasja, jesli moge tak powiedziec...
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: orgi

od ośmiu lat udzielam się w orgach, miałam długie i poważne chwile zwątpienia, ale od kiedy działam we współzałożonej przeze mnie fundacji (w sobotę stuknie rok od rejestracji, wcześniej była to grupa nieformalna), jest pasjonująco:)
byłam w styczniu w Krakowie na I Spotkaniu Organizacji LGBTQ w Krakowie, tym razem nie mogłam pojechać do Wawy i czuję, że ominęły mnie ważne rzeczy.
myślę nieskromnie, Uschi, że nasze małe orgi są w tej działce bardzo potrzebne, po części dlatego, że każdy monopol czy duopol wpływa niekorzystnie na efektywność i motywację osób działających w tych największych podmiotach, a po części dlatego, że przy rozbudowanej strukturze, dużych pieniądzach i realnej władzy ludzie zaczynają działać na rzecz organizacji, a nie na rzecz statutowych celów organizacji. no i często - jak w heteromatrixie - hasła "duże pieniądze" i "realna władza" mają płeć. oczywiście nie naszą:)
Link do wypowiedziLink
Joanna H.

Joanna H. Duńszczyzna!

Temat: orgi

Ja w sformalizowanym orgu nie działałam, ale z tego, co sobie zafundowałam organizacją jednej edycji Teddy on Tour, a potem 2 edycji Pryzmatu (szczególnie tej ostatniej) leczyć się będę do końca życia.
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: orgi

Opowiedz nam o tym ;)

Poważnie - myślę, że to mogłaby być istotna wiedza dla wielu z nas. Sama zastanawiam się, jak się nie dać zjeść - nawet nie innym, a własnemu poczuciu obowiązkowości...
Link do wypowiedziLink
Joanna H.

Joanna H. Duńszczyzna!

Temat: orgi

Najgorsze (o paradoksie!), co można mieć, pracując wolontariacko (szczególnie nad konkretnymi projektami) to poczucie obowiązkowości i odpowiedzialności. Ludzie, z którymi współpracujesz, dość szybko zauważą, że tak masz, a jeśli dołożysz do tego autentyczne zainteresowanie i zaangażowanie w temat to już przepadłaś. Staniesz się oliwką, którą można wytłoczyć nie tylko raz, ale dwa razy. A oni będą asertywni do bólu, kiedy będą się wymigiwać, leserować i robić cię regularnie w trąbę.
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: orgi

A wiesz, ze obserwując od pewnego czasu działaczy "duopolu" doszłam do tego samego wniosku? Tzn. Tymi tę prawidłowość uzmysłowiłaś, ale musiała być wcześniej w mojej głowie. Osoby, które znam, a które są wyjątkowo skuteczne w swoich działaniach, najczęściej zachowują sie tak, jakby wielką łaska z ich strony było robienie tego, co robią ;). Nie wykazują żadnej chęci ani zainteresowania - a są świetni w swoich działkach...
(mam nadzieję, ze wyraziłam się jasno, bo mi gorączka oczy nieco mgli ;) )
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz



Wyślij zaproszenie do
Anuluj