GoldenLine
Zaloguj się

konto usunięte

Temat: Dlaczego uważacie, że pragniecie więcej?

Kiedy tylko zobaczyłam nazwę tej grupy pomyślałam, że to grupa dla mnie... Często mam wrażenie, ze pragnę i wymagam więcej, od życia, od ludzi, od pracy, ale też od siebie. Czy macie wrażenie, że osoby w waszym otoczeniu zadowalają się 'bylejakością'?
Link do wypowiedziLink
Małgorzata Zaremba

Małgorzata Zaremba Pro Ego Training
Małgorzata Zaremba

Temat: Dlaczego uważacie, że pragniecie więcej?

Nie nazywałabym tego w ten sposób - że ludzie wokół nas zadawalają się "bylejakością".
Jeżeli poziom wymagań stawiamy sobie sami - jest to kwestia naszych decyzji i konsekwenscji, które za tym idą i dobrych i złych.
Jeżeli jednak podbijamy sobie poprzeczkę, bo takie są oczekiwania inncyh i chcemy te oczekiwania spełniać - to może stać się to problemem.
Problemem jest też to przedziwne wrażenie, że już więcej nie chcemy, nie możemy, ale cały czas siedzimy w tym kociołku oczekiwań i pragnień i gonitw za czymś, co nawet trudno nazwać.

Trudno samemu powiedzieć - stop to jest to czego chce i więcej nie będę udawadniać, że więcej potrafię, umiem i tak dalej.

Kobiety, które pragną więcej, to może kobiety, które już nauczyły się mówić sobie stop i teraz są dla siebie sensem życia???
Link do wypowiedziLink
Joanna D.

Joanna D. Nielsen Company -
Research Manager

Temat: Dlaczego uważacie, że pragniecie więcej?

To proste, to przede wszystkim pragnienie wzajemności, a nie tylko dawania siebie innym, to pragnienie otrzymywania z życia, a nie tylko dogadzania innym.
Link do wypowiedziLink
Małgorzata Zaremba

Małgorzata Zaremba Pro Ego Training
Małgorzata Zaremba

Temat: Dlaczego uważacie, że pragniecie więcej?

Prawdziwie świeta słowa:-)
Link do wypowiedziLink
Karolina W.

Karolina W. IT Architect, IBM
Polska

Temat: Dlaczego uważacie, że pragniecie więcej?

a propos tego zadowalania sie 'bylejakoscia' jak to ładnie Kasia ujelas - dobrze oddaje to takie powiedzonko: 'szukasz ludzi szczesliwych, nie szukaj wśród leniwych'

jednym ludziom sie po prostu nie chce i znajdą miliony wytlumaczen na _nierobienie_ roznych rzeczy, a dla innych te przeszkody nie istnieją. a przeciez i jedni i drudzy czasu maja tyle samo: 24 godziny na dobe - kwestia tylko jak sobie te 24 godz poorganizujemy...
Link do wypowiedziLink
Małgorzata Zaremba

Małgorzata Zaremba Pro Ego Training
Małgorzata Zaremba

Temat: Dlaczego uważacie, że pragniecie więcej?

Pewnie ze dobra organizacja czasu jest ważna, ale czasami jest też tak, że nasz środek gdzieś się buntuje i nie dajemy rady - to nie zawsze jest słabość, to po prostu brak wewnętrznej motywacji, chęci, siły witalnej - i stąd też pytanie - jak z tym pracować????
Link do wypowiedziLink
Karolina W.

Karolina W. IT Architect, IBM
Polska

Temat: Dlaczego uważacie, że pragniecie więcej?

to czego ja probuje: czasem na sile myslenie o pozytywach nawet jakis beznadziejnych sytuacji
doszukiwanie sie tych pozytywow wszedzie .... w koncu glowa sama sie poddaje i mowi: "OK widze ze nie ma co myslec na NIE"
i wtedy znowu mi sie chce ;)

z drugiej strony nikt z nas nie jest cyborgiem i trzeba dac sobie prawo do lenistwa, nic nie robienia, wyluzowania - na zasadzie wybieram sposob w jaki chce spedzac wolny czas. Nie musze przeciez zyc super aktywnie non stop jesli nie sprawia mi to przyjemnosci.
Link do wypowiedziLink
Joanna D.

Joanna D. Nielsen Company -
Research Manager

Temat: Dlaczego uważacie, że pragniecie więcej?

To prawda - trzeba myśleć pozytywnie, nawet jeśli sytuacja wydaje być beznadziejna, bo niezgodna z naszymi oczekiwaniami. Nawet w takich chwilach trzeba zastanowić się, być może coś nie wyszło po to, aby co innego mogło się zdarzyć. Zgodnie z powiedzeniem "nie ma tego złego ...". Oczywiście nie twierdzę, że ze wszystkim należy się godzić. Absolutnie nie można. Należy działać, aby zmienić to co złe. Bywają rzeczy niezależne od nas, ale one też mają swój sens. Kwestia tylko refleksji czemu miało to służyć, a potem działania. NIe jest to łatwe i wymaga dużo samozaparcia, silnej woli, konsekwencji. Myślę, że na początek należy nauczyć się asertywności, a z czasem wszystko stanie się łatwiejsze. Wiem to z własnego doświadczenia. Z powodu choroby syna musiałam zrezygnowac z marzeń, z esiebie samej w jakimś sensie. Było mi z ty bardzo ciężko nie mogłam się pogodzić, ale z czasem dotarło do mnie, że mam prawo mieć chwile dla siebie, tylko dla siebie, na swoje marzenia. Nie do wszystkich to dotarło i nie nie oczekuję, że dotrze. Ważne, że ja teraz jestem tego świadoma.
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz



Wyślij zaproszenie do
Anuluj