Temat: skąd wiadomo?

W jaki sposób najskuteczniej zdiagnozować boreliozę? Jakie polecacie badania? Jakie polecacie ośrodki bądź lekarzy, którzy w sposób fachowy zajmują się tym w Polsce?

Temat: skąd wiadomo?

Najlepszą metodą w kierunku wykrycia boleriozy jest badanie metodą WESTERN BLOT LYME.
Niestety, nie wiem, gdzie w Polsce można wykonać takie badanie.

Temat: skąd wiadomo?

To nie do końca prawda. Są 2 testy, które warto zrobić, jeśli podejrzewamy u siebie boreliozę i rzadko zdarza się, aby 1 osoba miała dodatnie wyniki obu z nich. Niestety często jest tak, że wszystkie testy wychodzą ujemnie, mimo że pacjent faktycznie choruje na boreliozę, dlatego ważne jest żeby lekarz znał się na rzeczy i słuchał pacjenta (przeprowadził solidny wywiad), a nie tylko patrzył w papierki.

1. Western Blot jest testem badającym reakcję układu odpornościowego - sprawdza obecność we krwi swoistych przeciwciał. Znanych jest wiele powodów, dla których jego wynik może wyjść fałszywie ujemny. Na pewno nie jest to dobry test dla osób, które stosują/stosowały leki immunosupresyjne (a te podaje się m.in. w toczniu, chorobach stawów, stwardnieniu rozsianym czy zwykłej alergii).
Informacje o tym, gdzie w naszej okolicy najlepiej zrobić taki test, można uzyskać w punktach informacyjnych Stowarzyszenia Chorych Na Boreliozę http://borelioza.org

A, i jeszcze jedna informacja - Western Blot wykonuje się dopiero 6 tyg. po spotkaniu z kleszczem, ponieważ organizm potrzebuje czasu na wytworzenie przeciwciał.

2. Real-time PCR to test sprawdzający obecność we krwi DNA bakterii wywołującej boreliozę. Można go zrobić już następnego dnia po ukąszeniu.
Wykonuje go (także wysyłkowo) jedno laboratorium w Polsce - Centrum Badań DNA w Poznaniu ( http://cbdna.pl ).

W przypadku obu testów wynik ujemny nie wyklucza choroby, natomiast wynik dodatni jest znaczący.

Informacje o polecanych lekarzach można uzyskać w punktach informacyjnych wspomnianego stowarzyszenia. Niestety tych lekarzy jest ciągle bardzo niewielu.

P.S. Ta choroba to boReLioza.Małgorzata S. edytował(a) ten post dnia 25.09.09 o godzinie 01:48

Temat: skąd wiadomo?

Borelioza jest jedną z chorób odkleszczowych. Choroba powodowana jest przez krętki należące do gatunku Borrelia burgdorferi.
Borrelia burgdorferi, to krętki należące do rzędu Spirochaetales, rodziny Spirochaetaceae, rodzaju Borrelia. Gatunek ten dzieli się na jedenaście genogatunkow, z ktorych trzy są patogenne dla człowieka i psa, w tym: Borrelia burgdorferi sensu stricto, Borrelia afzelii oraz Borrelia garinii (w przypadku gdy nie określa się genogatunku, podawana jest zbiorowa nazwa patogenu Borrelia burgdorferi sensu lato, tak jak to uczyniono w tytule niniejszego podrozdziału).
Borrelia burgdorferi jest krętkiem mającym kształt nieregularnych spirali o długości 3 – 2 0 μm i średnicy 0,2–0,5 μm. Komorka krętka zbudowana jest z protoplazmatycznego cylindra zawierającego organelle komórkowe, który otacza błona cytoplazmatyczna i ściana komórkowa. Zewnętrzną cześć komórki stanowi błona pokryta warstwa mukoidu. Pomiędzy cylindrem plazmatycznym a błona zewnętrzna znajduje sie przestrzeń periplazmatyczna.
Borelie poruszają się ruchem rotacyjnym za pomocą organu lokomocyjnego – pęczka 15 – 20 rzęsek, które przymocowane subterminalnie do ciała komórki przebiegają w przestrzeni periplazmatycznej, wzdłuż osi długiej komorki. Gatunki krętków należące do rodzaju Borrelia maja zarówno błonę falującą, jak i błonę zewnętrzną. Optymalna temperatura wzrostu krętków waha się w granicach 28 – 30°C. Podziały komórki dokonują się co 12 – 24 godziny.
W Polsce stwierdzono występowanie wszystkich trzech wyżej wymienionych patogennych genogatunkow Borrelia burgdorferi sensu lato.
Do zakażenia krętkiem Borrelia burgdorferi dochodzi podczas żerowania kleszcza. W ciągu pierwszych 48 godzin żerowania dochodzi do zmiany antygenów powierzchniowych krętków z białek OspA na OspC (outer surface protein). Zmiana białek powierzchniowych krętków jest niezbędna do wywołania zakażenia.
Pierwszą linię obrony przed krętkami stanowią makrofagi oraz neutrofile. Związanie lipoprotein krętków z receptorami TLR (Toll-like receptors) makrofagów prowadzi do ich aktywacji i uwalniania cytokin prozapalnych takich jak IL-1, IL-6, IL-8, IL-12 i TNF-α, czego konsekwencją jest między innymi aktywacja neutrofilów, makrofagów, limfocytów cytotoksycznych oraz stymulacja limfocytów B, co prowadzi do rozwoju miejscowej reakcji zapalnej. Równocześnie pod wpływem białek zawartych w ślinie kleszcza dochodzi do zmiany profilu miejscowej odpowiedzi immunologicznej z Th 1 na Th 2. Zmiana ta ogranicza odpowiedź komórkową i umożliwia namnażanie bakterii w skórze żywiciela.
Namnażające się krętki przedostają się do krwiobiegu. W wyniku uogólnienia zakażenia dochodzi do odpowiedzi limfocytów B, które po przekształceniu w komórki plazmatyczne produkują przeciwciała skierowane przeciwko antygenom krętków.
U immunokompetentnych osobników nie dochodzi do rozwoju choroby po pierwszym zakażeniu. Wyjątkiem są małe osobniki, u których choroba rozwija się już po pierwszym wprowadzeniu krętków wraz ze śliną kleszczy. W przypadku kolejnego zakażenia bądź obniżenia odporności dochodzi do wystąpienia objawów chorobowych. W wyniku krzyżowej reakcji przeciwciał przeciwko białku krętka flagellinie z białkami neuronów rozwija się nerwowa postać choroby. Stwierdzano również reakcję krzyżową białka OspA z integryną LFA-1. Jednym z istotnych czynników zjadliwości krętków jest ich silna adhezja do białek, glikozaminoglikanów i integryn macierzy zewnątrzkomórkowej.
Równocześnie lipoproteidy krętków są silnymi induktorami cytokin prozapalnych. Ponadto odkładanie kompleksów immunologicznych w ścianach naczyń krwionośnych indukować może ich zapalenie. Konsekwencją opisanych zmian jest rozwój kłębuszkowego zapalenia nerek, zapalenia wielostawowego, zapalenie wątroby, skory oraz sporadycznie mięśnia sercowego.
Wektorem wymienionych genogatunków są pasożytujące kleszcze Ixodes ricinus.
Do przeniesienia krętka Borrelia burgdorferi dochodzi za pośrednictwem śliny kleszcza podczas ukąszenia żywiciela. Jakkolwiek przenosicielem krętka może być każde z trzech stadiów rozwojowych, to jednak największe znaczenie przypisuje się agresywnej nimfie. Szansa zakażenia jest większa w miarę przedłużania się czasu kontaktu kleszcza z żywicielem, co powinno trwać co najmniej 24 godziny.
Pierwsze przypadki boreliozy u psów zostały opisane w USA. W 1983 r. badaniami w kierunku boreliozy objęto psy pochodzące z endemicznego okręgu Lyme. U zwierząt ukąszonych przez kleszcze obserwowano podwyższenie temperatury ciała, asymetryczne zapalenia stawów, najczęściej nadgarstkowych, łokciowych i barkowych. W 1985 r. Kornblatt i wspólnicy wyizolowali Borrelia burgdorferi z płynu maziowego pobranego ze stawów chorych zwierząt. Kulawizna u badanych psów miała charakter nawrotowy, z przerwami trwającymi nawet do kilkunastu miesięcy. U psów, u których objawy chorobowe wskazywały na boreliozę, stwierdzano wysokie miana przeciwciał przeciwko Borrelia burgdorferi: 512–16 384. U psów klinicznie zdrowych miano przeciwciał wynosiło od 8 do 285. U psów zakażonych Borrelia burgdorferi, u których wykrywano przeciwciała swoiste dla krętka, stwierdzano ponadto zapalenia mięśnia sercowego, z blokiem serca oraz stany zapalne nerek. Zmiany zapalne mięśnia sercowego potwierdzono badaniami histopatologicznymi, w których wykazano nacieki komórkowe składające się z neutrofilów, makrofagów, limfocytów i komórek plazmatycznych.
W Polsce badania nad występowaniem przeciwciał swoistych dla Borrelia burgdorferi zostały zapoczątkowane w Wojskowym Instytucie Higieny i Epidemiologii w Puławach, który do 1996 r. był jedynym w kraju ośrodkiem prowadzącym badania nad borelioza u tego gatunku zwierząt.
Większość przypadków boreliozy przebiega w postaci podklinicznej, jakkolwiek u zakażonych psów obserwowano podwyższenie temperatury ciała, brak apetytu, bolesność i powiększenia węzłów chłonnych, głownie pachwinowych i podłopatkowych, obrzęk oraz podwyższenie temperatury skóry w okolicy stawów. Po kilku dniach od zakażenia może wystąpić ostre zapalenie stawów. Po ustąpieniu objawów, po 2–4-tygodniowej przerwie, następuje ich nawrot, obejmując także kolejne stawy.
U pacjentów nie leczonych stwierdza się niekiedy trwałe uszkodzenie chrząstek stawowych oraz zmiany w nerkach. Sporadycznie notowane też były zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego, zaburzenia ze strony serca (blok przedsionkowo-komorowy) oraz zmiany zapalne nerek i pęcherza moczowego.
Objawy kliniczne w przebiegu boreliozy mogą występować w trzech postaciach. W pierwszej dotyczą układu mięśniowo-szkieletowego. O chorych osobników nagle wykazują objawy bólu związane ze stanami zapalnymi stawów, występuje u nich podwyższenie temperatury ciała i brak apetytu. W drugiej postaci pojawia się nagła bolesność całego ciała, depresja oraz podwyższenie temperatury, trudności w poruszaniu się i brak apetytu. Objawy te przypominające zapalenie opon mózgowych są zbliżone do występujących u osób z postacią nerwowa choroby z Lyme. Trzecia postać charakteryzuje się występowaniem okresowej bolesności stawo, nieznaczna utrata apetytu oraz podwyższeniem temperatury ciała.
Rozpoznanie choroby stawiane jest na podstawie wyników testów serologicznych (IFA, ELISA), hodowli lub badań technikami biologii molekularnej np. łańcuchowa reakcja polimerazy wykorzystywana do namnażania fragmentów genu dla białka flagelliny lub małej podjednostki rybosomu.

Pozdrawiam
Iwona J.

Temat: skąd wiadomo?

Ja zrobiłam badania krwi i tak dowiedziałam się o chorobie. Później czytając https://boreliozaonline.pl/monitorowanie-skutecznosci-l... dowiedziałam się o tym,że borelioza może mieć różne fazy. trochę się zdziwiłam,ponieważ mój lekarz kompletnie mi o tym nie wspomniał

Temat: skąd wiadomo?

Nie miałem pewności, czy mam boreliozę. Musiałem się chwytać różnych metod diagnostycznych, ale w 100% potwierdziłem aparatem Mora w http://3mmedical.pl. Specjalnie dojeżdżałem do tej kliniki z zagranicy. Nie wiem, czy przypadkiem z dalszej terapii nie skorzystam, bo widziałem, że mają wysoką skuteczność.

Temat: skąd wiadomo?

Najczęściej spotykaną oznaką boreliozy jest przede wszystkim pojawienie się rumienia wędrującego, kliknij tutaj i przeczytaj o tym więcej. Niestety nie w każdym przypadku on występuje, a to niezbyt dobrze, ponieważ im później się wykryje borelioze, tym ciężej ją leczyć, a rumień pojawia się już na samym początku.