Temat: rozwod a opieka nad dzieckiem

Witam za kilka dni mam sprawe o rozwod z mezem rozstalam sie 7mies temu wniosek zlozyl on z orzekaniem o winie co dla mnie jest nie zrozumiale bo to przez niego nastapil rozpad malzenstwa dostalam pismo z sadu gdzie dowiedzialm sie ze w mieszkaniu mialam dyktafon czy jest to mozliwe zeby bez mojej wiedzy mogl robic takie rzeczy to chyba bezprawne i czy sad moze wziasc to pod uwage? na dodatek porobil zdjecia z portalu spolecznosciowego jak badoo ale konto bylo zalozone jak juz sie z nim rozstalam wiec nie rozumiem w jakim to jest celu zeby jeszcze tego bylo malo chce by nasz syn zamieszkal z nim nie ze mna uwaza ze jak ma pieniadze to wszystko mu wolno co mam robic w tej sytuacji on ma adwokata ja bede sama na rozprawie bo mnie na to nie stac bardzo sie boje prosze o porade Pozdrawiam.

Temat: rozwod a opieka nad dzieckiem

orzeczenie o winie nie ma nic wspólnego z opieką na dzieckiem. Wina w rozwodzie dotyczy rozpadu małżeństwa, a więc stosunków pomiędzy małżonkami. Rozwód nie oznacza ograniczenia władzy rodzicielskiej żadnego z rodziców (nawet tego uznanego za winnego rozpadu małżeństwa) - Sąd rozwodowy ma obowiązek jedynie orzec o miejscu zamieszkania dziecka (przy którym z rodziców) oraz ustalić kontakty rodzica, który nie mieszka z dzieckiem.
W sprawie miejsca zamieszkania dziecka, sposobu i częstotliwości kontaktów, alimentów (z reguły to oddzielny proces) decydujące jest dobro dziecka - jego potrzeby emocjonalne, rozwojowe, edukacyjne - w żadnym razie dziecko nie powinno być elementem rozliczeń między skłóconymi małżonkami( choć nieststy w praktyce bywa różnie).
nagrania, nawet nielegalne, mogą być dowodem w sądzie cywilnym (oczywiście Sąd ocenia je w zestawieniu z innymi dowodami), tak samo jak zdjęcia z portalu społęcznościowego. dobrze, aby Pani przedstawiła swoje dowody (dokumenty, świadków), tak aby Sąd miał pełny obraz.
jeżeli chodzi o opiekę nad dzieckiem najlepiej jest gdy rodzice się porozumieją: można sporządzić tzw plan wychowawczy, w którym rodzice ustalają najważniejsze sprawy związane z opieką nad dzieckiem - wówczas Sąd może zaakceptować propozycje rodziców

Temat: rozwod a opieka nad dzieckiem

W kwestii nagrania rozmów rozumiem,k że dyktafon był podłożony i dotyczył także rozmów, które prowadziła Pani, kiedy męża nie było w domu.

Kwestia wykorzystania tychże nagrań budzi spór w doktrynie i judykaturze.

W uzasadnieniu wyroku z dnia 25 kwietnia 2003 r. (IV CKN 94/01, LEX nr 80244) Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że nie ma zasadniczych powodów do całkowitej dyskwalifikacji kwestionowanego przez pozwaną dowodu z nagrań rozmów telefonicznych, nawet jeżeli nagrań tych dokonano bez wiedzy jednego z rozmówców, skoro strona pozwana nie zakwestionowała skutecznie w toku postępowania autentyczności tego materiału. Wyrok ten wydano w sprawie o rozwód, przy czym - jak wynika z uzasadnienia - nagrania rozmów telefonicznych nie stanowiły w tej sprawie jedynego dowodu, na podstawie którego przypisano stronie przyczynienie się do rozkładu pożycia małżeńskiego.
Z kolei w wyroku z dnia 10 stycznia 2008 r. Sąd Apelacyjny w Poznaniu (I ACa 1057/07, LEX nr 466434) zajął stanowisko, zgodnie z którym dowody uzyskane w sposób sprzeczny z prawem nie powinny być co do zasady dopuszczone, uznając, iż podstępne nagranie prywatnej rozmowy godzi w konstytucyjną zasadę swobody i ochrony komunikowania się (art. 49 Konstytucji RP).

Gdyby zatem wykorzystano Pani rozmowy z mężem sprawa jest problematyczna co do wykorzystania tego rodzaju dowodu.

W kontekście dotyczących nagrań rozmów jakie Pani prowadziła bez udziału męża proszę się powołać na konstytucyjną zasadę swobody i ochrony komunikowania się (art. 49 Konstytucji RP) i przywołane wyżej orzeczenie.

Restrykcyjny pogląd odnośnie dopuszczalności nagrań zaprezentowano w szeregu orzeczeń sądów apelacyjnych. W wyroku z dnia 6 lipca 1999 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie na kanwie stanu faktycznego, w którym strona zainstalowała w mieszkaniu aparaturę podsłuchową, stwierdził, iż ochroną art. 23 k.c. objęte jest prawo do swobody wypowiedzi, wyboru rozmówcy i tajemnicy rozmowy, gromadzenie materiału dowodowego w procesie i prezentowanie go przez strony nie powinno się natomiast odbywać się z naruszeniem zasad współżycia społecznego (Wyrok SA w Warszawie z dnia 6 lipca 1999 roku, I ACa 380/99, LEX nr 46757). W podobnym tonie wypowiedział się Sąd Apelacyjny w Poznaniu, uznając, iż niedopuszczalne należy uznać wykorzystywanie w postępowaniu cywilnym dowodów uzyskanych w sposób sprzeczny z prawem do integralności fizycznej i psychicznej człowieka (art. 40, 41 Konstytucji RP, art. 3, 5 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 4 listopada 1950 r. – Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284), takim zaś dowodem jest podstępne nagranie prywatnej rozmowy (Wyrok SA w Poznaniu z dnia 10 stycznia 2008 roku, I ACa 1057/07, LEX nr 466434). Sąd Apelacyjny w Warszawie w jednym z wyroków powołał się dodatkowo na niezgodność takiego dowodu z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego, konkretnie z artykułami 227,233 oraz 328 ustawy, wskazując, iż stanowisko takie ma oparcie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu (Wyrok SA w Warszawie z dnia 18 marca 2010 roku, I ACa 10/10, LEX nr 1120049). Podsumowując przekaz wyżej wskazanych judykatów, wskazać można, iż dopuszczenie dowodu z rozmów prywatnych w postępowaniu cywilnym jest niedopuszczalne, ponieważ :
• stoi w sprzeczność z art. 3 i 5 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,
• stoi w sprzeczności z art. 40 oraz 41 Konstytucji RP,
• narusza dobra osobiste osób nagrywanych w rozumieniu art. 23 Kodeksu cywilnego,
• narusza zasady współżycia społecznego.

Co więcej nagranie rozmowy w przypadku gdyby zainstalowany dyktafon obejmował rozmowę Pani z inna osoba aniżeli mężem może stanowić przestępstwo z art. 267 par. 3 kk.

art. 267. (218)  §1. Kto bez uprawnienia uzyskuje dostęp do informacji dla niego nieprzeznaczonej, otwierając zamknięte pismo, podłączając się do sieci telekomunikacyjnej lub przełamując albo omijając elektroniczne, magnetyczne, informatyczne lub inne szczególne jej zabezpieczenie,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto bez uprawnienia uzyskuje dostęp do całości lub części systemu informatycznego.
§ 3. Tej samej karze podlega, kto w celu uzyskania informacji, do której nie jest uprawniony, zakłada lub posługuje się urządzeniem podsłuchowym, wizualnym albo innym urządzeniem lub oprogramowaniem.
§ 4. Tej samej karze podlega, kto informację uzyskaną w sposób określony w § 1-3 ujawnia innej osobie.
§ 5. Ściganie przestępstwa określonego w § 1-4 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Kwestia zdjęć z portalu społecznościowego.

Należy się bronić, że obejmują one sytuacje po ustaniu więzi małżeńskich, zaś winę rozkładu małżeństwa ocenia sie na datę przerwania więzi małżeńskich..

rzedmiotem rozważań w doktrynie i orzecznictwie była odpowiedź na pytanie, czy zachowanie się małżonków, po uprzednim powstaniu rozkładu pożycia, może mieć znaczenie przy ustalaniu winy stron w powstaniu rozkładu.
Zajmując się tą kwestią S. Szer (Prawo rodzinne, Warszawa 1966, s. 189) stwierdza: "ponieważ zagadnienie winy małżonka w świetle k.r.o. powstaje tylko ze względu na spowodowanie rozkładu, przeto, gdy zupełny i trwały rozkład już nastąpił, zachowanie się małżonka niewinnego w tym okresie nie może spowodować w konsekwencji przypisania mu winy rozkładu". Pogląd ten głosił też J. Suski w artykule pt.: Wina w rozwodzie (NP 1962, s. 1319). Identyczny pogląd reprezentowany był przez dwa orzeczenia Sądu Najwyższego, a mianowicie z dnia 19 września 1949 r., WaC 103/49 (DPP 1950, nr 3, s. 61) oraz z dnia 20 listopada 1952 r., C 600/52 (PiP 1953, z. 4, s. 610; OSN 1954, poz. 31). W orzeczeniach tych stwierdzono, że małżonek zdradzający żonę nie wywołuje tym rozkładu pożycia, jeśli ten rozkład już w tym małżeństwie istniał.