Temat: Co jest przestępstwem a co nie?
Dziękuję bardzo, właśnie je znalazłem i dla porządku dyskusji (dla ciekawych) zamieszczam je poniżej:
Oddział 3
Zakaz manipulacji
Art. 39.
1. Zakazana jest manipulacja instrumentem finansowym, zwana dalej
"manipulacją".
2. Manipulację stanowi:
1) składanie zleceń lub zawieranie transakcji wprowadzających lub mogących
wprowadzić w błąd co do rzeczywistego popytu, podaży lub ceny instrumentu
finansowego, chyba że powody tych działań były uprawnione, a złożone
zlecenia, lub zawarte transakcje nie naruszyły przyjętych praktyk
rynkowych na danym rynku regulowanym;
2) składanie zleceń lub zawieranie transakcji powodujących nienaturalne lub
sztuczne ustalenie się ceny jednego lub kilku instrumentów finansowych,
chyba że powody tych działań były uprawnione, a złożone zlecenia lub
zawarte transakcje nie naruszyły przyjętych praktyk rynkowych na danym
rynku regulowanym;
3) składanie zleceń lub zawieranie transakcji, z zamiarem wywołania innych
skutków prawnych niż te, dla osiągnięcia których faktycznie jest
dokonywana dana czynność prawna;
4) rozpowszechnianie za pomocą środków masowego przekazu, w tym internetu,
lub w inny sposób fałszywych lub nierzetelnych informacji albo pogłosek,
które wprowadzają lub mogą wprowadzać w błąd w zakresie instrumentów
finansowych:
a) przez dziennikarza � jeżeli nie działał z zachowaniem należytej
staranności zawodowej, albo jeżeli uzyskał z rozpowszechniania takich
informacji bezpośrednią lub pośrednią korzyść majątkową lub osobistą dla
siebie lub innej osoby, nawet działając z zachowaniem tej staranności,
b) przez inną osobę � jeżeli wiedziała lub przy dołożeniu należytej
staranności mogła się dowiedzieć, że są to informacje nieprawdziwe lub
wprowadzające w błąd;
5) składanie zleceń lub zawieranie transakcji przy jednoczesnym
wprowadzeniu uczestników rynku w błąd albo wykorzystanie ich błędu, co do
ceny instrumentów finansowych;
6) zapewnianie kontroli nad popytem lub podażą instrumentu finansowego z
naruszeniem zasad uczciwego obrotu lub w sposób powodujący bezpośrednie
lub pośrednie ustalanie cen nabycia lub zbycia instrumentów finansowych;
7) nabywanie lub zbywanie instrumentów finansowych na zakończenie notowań
powodujące wprowadzenie w błąd inwestorów dokonujących czynności na
podstawie ceny ustalonej na tym etapie notowań;
8) uzyskiwanie korzyści majątkowej z wpływu opinii dotyczących instrumentów
finansowych lub ich emitentów wyrażanych w środkach masowego przekazu w
sposób okazjonalny lub regularny, na cenę posiadanych instrumentów
finansowych, jeśli nie został publicznie ujawniony w sposób pełny i
rzetelny występujący konflikt interesu.
3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się do:
1) nabywania akcji własnych przez spółkę publiczną lub podmiot działający
na jej rachunek lub w jej imieniu, pod warunkiem że nabywanie to odbywać
się będzie w trybie, terminie i na warunkach określonych w przepisach
rozporządzenia Komisji (WE) nr 2273/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r.
wykonującego dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w
odniesieniu do zwolnień dla programów odkupu i stabilizacji instrumentów
finansowych (Dz.Urz. WE L 336 z 23.12.2003);
2) transakcji służących realizacji ustawowych zadań w zakresie polityki
pieniężnej lub dewizowej państwa albo zarządzania długiem publicznym,
zawieranych przez osoby uprawnione do reprezentowania właściwych organów
państwowych, lub Narodowego Banku Polskiego, a także przez Europejski
System Banków Centralnych;
3) nabywania instrumentów finansowych w celu stabilizacji ich ceny w
obrocie na rynku regulowanym, pod warunkiem że nabywanie to odbywać się
będzie w trybie, terminie i na warunkach określonych w przepisach,
o których mowa w pkt 1.
4. Zakazy i wymogi, o których mowa w ust. 1-3, mają zastosowanie do:
1) zachowań zaistniałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innego
państwa członkowskiego, dotyczących instrumentów finansowych dopuszczonych
lub będących przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na rynku
regulowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) zachowań zaistniałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
dotyczących instrumentów finansowych dopuszczonych lub będących
przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym na
terytorium któregokolwiek z innych państw członkowskich;
3) instrumentów finansowych wprowadzonych do alternatywnego systemu obrotu
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 40.
1. Podmioty nadzorowane, o których mowa w art. 5 pkt 1-3 oraz pkt 12 i 13
ustawy o nadzorze, są obowiązane do niezwłocznego przekazania Komisji �
jeżeli jest właściwa ze względu na udzielone temu podmiotowi zezwolenie na
prowadzenie działalności podlegającej nadzorowi, siedzibę podmiotu lub
siedzibę jego oddziału � informacji o każdym uzasadnionym podejrzeniu
manipulacji, zawierającej, z zastrzeżeniem ust. 2:
1) szczegółowe dane dotyczące podejrzanej transakcji, ze wskazaniem:
a) instrumentu finansowego będącego przedmiotem transakcji,
b) rodzaju transakcji i trybu jej zawarcia,
c) daty i miejsca transakcji,
d) ceny i wolumenu transakcji,
e) rodzaju rynku i systemu notowań instrumentów finansowych, których
dotyczy transakcja,
f) opisu zlecenia dotyczącego instrumentów finansowych, których dotyczy
transakcja, w tym jego typu i wielkości,
g) osoby, która złożyła zlecenie lub zawarła transakcję, z określeniem w
szczególności czy działała ona na rachunek własny czy na rzecz osoby
trzeciej;
2) powody uzasadniające podejrzenie;
3) informacje pozwalające na identyfikację osób, na rachunek których
zlecenie zostało złożone lub transakcja zawarta, oraz innych osób mających
związek z zawieraną transakcją;
4) określenie związku podmiotu nadzorowanego z podejrzaną transakcją i
osobami, o których mowa w pkt 3, wynikającego z charakteru wykonywanych
przez ten podmiot czynności, w szczególności określonych w art. 69 ust. 2
pkt 2 lub 3;
5) inne informacje, które w ocenie podmiotu nadzorowanego, o którym mowa w
art. 5 pkt 1-3, 12 lub 13 ustawy o nadzorze, mogą mieć istotne znaczenie
dla weryfikacji podejrzenia;
6) datę i miejsce sporządzenia informacji oraz podpis osoby przekazującej
informację.
2. W przypadku gdy wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1, podmiot
nadzorowany nie posiada wszystkich informacji, przekazuje te informacje,
które są mu znane, co najmniej ze wskazaniem powodu powzięcia podejrzenia
manipulacji. Pozostałe informacje, w posiadanie których podmiot nadzorowany
wszedł później, podmiot ten przekazuje niezwłocznie po ich uzyskaniu.
3. Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być sporządzane i
przekazywane przez podmiot nadzorowany w inny sposób niż na piśmie, w
szczególności na nośnikach elektronicznych lub przy użyciu środków
porozumiewania się na odległość, z zachowaniem poufności tych informacji.
W takim przypadku podmiot nadzorowany, na żądanie Komisji, przedstawia
dokument potwierdzający na piśmie fakt przekazania informacji.
4. Po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, Komisja niezwłocznie
przekazuje je właściwemu organowi nadzoru w innym państwie członkowskim,
właściwemu dla rynku regulowanego, z funkcjonowaniem którego informacja ta ma
związek.
5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, spoczywa również na innych, niebędących
podmiotami nadzorowanymi, bankach krajowych i oddziałach instytucji
kredytowych, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. � Prawo
bankowe.
6. Podmiot wykonujący obowiązek, o którym mowa w ust. 1, zarówno o fakcie
dokonania notyfikacji jak i jej treści nie może informować podmiotów innych
niż Komisja, w szczególności osób na których rachunek transakcje
przeprowadzono lub podmiotów powiązanych z tymi osobami, z wyłączeniem
przypadków, w których obowiązek przekazania tych informacji wynika z
przepisów innych ustaw.
Art. 41.
1. Komisja oraz uczestnicy rynku rozważając, czy składanie danych zleceń lub
zawieranie danych transakcji może stanowić manipulację, o której mowa w art.
39 ust. 2 pkt 1 i 2, biorą pod uwagę w szczególności:
1) jak znaczący udział w dziennym obrocie określonym instrumentem
finansowym na danym rynku regulowanym mają dane zlecenia lub transakcje, a
w szczególności, czy powodują one istotną zmianę ceny instrumentu
finansowego;
2) na ile zlecenia, które mają znaczący udział w ofertach kupna lub
sprzedaży albo transakcje, które mają znaczący udział w kupnie lub
sprzedaży określonego instrumentu finansowego, powodują istotną zmianę
ceny:
a) tego instrumentu finansowego lub
b) instrumentu pochodnego od instrumentu, o którym mowa w lit. a, lub
c) określonego prawa będącego podstawą wystawienia instrumentu
finansowego, które jest dopuszczone do obrotu na danym rynku
regulowanym;
3) czy dane transakcje wpływają na zmianę faktycznego stanu posiadania
określonego instrumentu finansowego dopuszczonego do obrotu na danym rynku
regulowanym;
4) na ile zmieniający się w krótkich odstępach czasu udział zleceń lub
transakcji w ofertach kupna lub w kupnie na udział w ofertach sprzedaży
lub w sprzedaży albo odwrotnie, które to zlecenia lub transakcje mają
znaczący udział w dziennym obrocie określonym instrumentem finansowym na
danym rynku regulowanym, powoduje w sposób bezpośredni lub pośredni
istotną zmianę ceny tego instrumentu finansowego;
5) na ile składanie w krótkich odstępach czasu zleceń lub zawieranie w ten
sam sposób transakcji wywołuje krótkotrwałą zmianę ceny instrumentu
finansowego, która następnie powraca do poziomu sprzed jej zmiany;
6) na ile dane zlecenia odwołane przed ich realizacją powodują zmianę w
zakresie najlepszych pod względem ceny ofert kupna lub sprzedaży albo
pozostałych ofert kupna lub sprzedaży instrumentu finansowego
dopuszczonego do obrotu na danym rynku regulowanym;
7) na ile zlecenia składane w okresie, który stanowi podstawę do określenia
ceny rozliczeniowej, ceny wykonania, ceny odniesienia lub wyceny wartości
danego instrumentu finansowego, lub w czasie poprzedzającym ten okres albo
transakcje zawierane w tym samym czasie, wpływają na cenę danego
instrumentu finansowego na podstawie której ustala się cenę rozliczeniową,
cenę wykonania, cenę odniesienia lub dokonuje wyceny.
2. Przy rozważaniu, czy składanie zleceń lub zawieranie transakcji następuje
przy jednoczesnym wprowadzeniu uczestników rynku w błąd albo wyzyskaniu ich
błędu, co do ceny instrumentów finansowych Komisja oraz uczestnicy rynku
biorą pod uwagę w szczególności:
1) czy składanie zleceń lub zawieranie transakcji przez określone osoby
następuje w okresie poprzedzającym lub następującym po rozpowszechnieniu
przez te osoby lub osoby z nimi powiązane, fałszywych lub wprowadzających
w błąd informacji;
2) czy składanie zleceń lub zawieranie transakcji przez określone osoby
następuje w okresie poprzedzającym lub następującym po sporządzeniu lub
rozpowszechnieniu przez te osoby lub osoby z nimi powiązane błędnych,
stronniczych lub w sposób wyraźny podyktowanych zamiarem osiągnięcia
korzyści majątkowej lub osobistej rekomendacji.
Art. 42.
1. Osoby sporządzające rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, ich
emitentów lub wystawców, przeznaczone do rozpowszechniania wśród inwestorów,
oraz osoby zajmujące się rozpowszechnianiem takich rekomendacji, są obo
wiązane do zachowania należytej staranności, zapewnienia rzetelności sporzą
dzanych rekomendacji oraz ujawnienia słusznego interesu, a także konfliktów
interesów istniejących w chwili ich sporządzania lub rozpowszechniania.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze
rozporządzenia, rodzaje informacji stanowiących rekomendacje dotyczące
instrumentów finansowych, ich emitentów lub wystawców, sposób sporządzania i
rozpowszechniania takich rekomendacji oraz szczegółowe warunki, jakim powinny
odpowiadać te rekomendacje, przy uwzględnieniu konieczności zapewnienia ich
rzetelnej prezentacji i ujawniania słusznego interesu oraz istnienia
konfliktu interesów oraz bezpieczeństwa obrotu na rynku i zapobieżenia
naruszeniu interesu jego uczestników.
3. Zakazy i wymogi, o których mowa w ust. 1, oraz wynikające z przepisów
wydanych na podstawie ust. 2 mają zastosowanie w przypadkach określonych w
art. 39 ust. 4.
Art. 43.
1. Przepisy niniejszego oddziału mają zastosowanie do instrumentów finansowych
dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej lub któregokolwiek z innych państw członkowskich lub będących
przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na takim rynku,
niezależnie od tego czy transakcje, których przedmiotem jest dany instrument
są dokonywane na tym rynku, z uwzględnieniem ust. 2.
2. Przepis art. 39 ust. 2 pkt 4 lit. b stosuje się również do papierów
wartościowych będących przedmiotem oferty publicznej, które mają podlegać
dopuszczeniu do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzeniu do
alternatywnego systemu obrotu.
пропозиції роботи
