O grupie

18 września 1937 roku, powstał w Warszawie Komitet Organizacyjny Klubu Demokratycznego 1. Niebawem działalność Klubu Demokratycznego znana była w kręgach inteligenckich w całej Polsce. Już w 1938 roku, postępowi demokraci wywodzący się z kręgów legionistów, Polskiej Organizacji Wojskowej, Frakcji Legionów Młodych działali we wszystkich większych ośrodkach miejskich II RP, m.in. w Krakowie, Wilnie, Lwowie, Łodzi, Lublinie, Katowicach, Poznaniu, Radomiu, Rzeszowie.
Duże poparcie środowisk inteligenckich utwierdziło działaczy Klubów w przekonaniu, że najwyższy czas, aby w Polsce powstała partia, która będzie wprowadzać w życie idee nowoczesnej demokracji.

15 kwietnia 1939 roku swoje obrady rozpoczął Ogólnopolski Zjazd Założycielski Stronnictwa Demokratycznego. W przedstawionej wówczas Deklaracji Programowej przedstawiono m.in. plan uzdrowienia i rozwoju gospodarki, podniesienia poziomu edukacji. Zwracano również uwagę na potrzebę modernizacji armii, która mogłaby zagwarantować obronność państwa.

Wybuch II wojny światowej przerwał działalność polityczną SD. Członkowie Stronnictwa niemal od zaraz rozpoczęli pracę w konspiracji w organizacjach Polski Walczącej. Prowadzili również ożywioną działalność propagandowo - prasową wydając "Myśl Społeczno - Polityczną, "Dziennik Polski", "Polskę Walczącą" i "Nowe Drogi". W 1942 roku, między innymi z inicjatywy działaczy SD, powołano Główną Radę Pomocy Żydom "Żegota" oraz Społeczną Organizację Samoobrony. Swoją walkę z okupantami wielu przypłaciło życiem.

W dobie PRL-u, mimo wewnętrznych sporów oraz destabilizującej działalności osób oddelegowanych przez partie komunistyczne w szeregi SD, partia ta nadal postrzegana była jako swoisty azyl myśli demokratycznej. Nawet w czasach mocnego nacisku pozostała jedyną w bloku wschodnim partią niemarksistowską. Przedstawiciele SD w Sejmie PRL zawsze bronili interesów prywatnych przedsiębiorców i zdecydowanie przeciwstawiali się całkowitej likwidacji samodzielnej działalności gospodarczej.

Punktem kulminacyjnym powojennej historii SD był rok 1981. Wówczas na XII Kongresie Stronnictwa Demokratycznego przedstawiono propozycje powołania Trybunału Stanu i Trybunału Konstytucyjnego, Biura Rzecznika Praw Obywatelskich oraz przywrócenia Senatu. Zaproponowano także, aby rocznica uchwalenia Konstytucji 3 Maja stała się świętem państwowym.

Obwieszczenie stanu wojennego uświadomiło wielu działaczom SD, że partia rządząca nie jest już zdolna do dialogu z obywatelami. Część z nich zeszła do politycznego podziemia. Pod koniec lat '80 przedstawiciele Stronnictwa Demokratycznego dążyli do porozumienia z opozycją demokratyczną i brali aktywny udział w rozmowach Okrągłego Stołu.

Formalnie PRL zakończyła swoje istnienie 29 XII 1989 roku. Na wniosek Klubu Poselskiego SD powstała nowa nazwa państwa - Rzeczpospolita Polska. Rok później, również na wniosek SD przywrócono dawne godło państwowe.

Demokratyzacja państwa i system wielopartyjny, o który zawsze walczyło SD, sprawiło, że wielu aktywnych działaczy Stronnictwa znalazło swoje miejsce w nowych ugrupowaniach i w niedługim czasie doszli w nich do najwyższych stanowisk.

źródło: http://sd.org.pl

Założyciel:

Moderatorzy: