O grupie

Stowarzyszenie Polskie Centrum Mediacji powstało w maju 2000 roku. Jesteśmy kontynuatorami działalności Zespołu ds. Wprowadzenia Mediacji w Polsce przy Stowarzyszeniu Penitencjarnym Patronat.

W dniach 1-2 kwietnia 2000 grupa 22 osób spotkała się w Górkach koło Garwolina, aby opracować zręby nowej organizacji - Statut PCM, byli to:

Andrzej Banaszek, Joanna Bocheńska, Waldemar Figat, Ewa Górska, Iwona Jaśkiewicz-Wyrębska, Jolanta Kaczorek, Robert Kaszczyszyn, Marzena Korzeniewska, Jerzy Książek, Marian Kulecki, Anna Luczek, Izabela Marchlewicz, Józef Obertaniec, Robert Podkowiński, Joanna Skupieńska-Mówińska, Małgorzata Sosnowska, Danuta Stopińska, Janina Waluk, Hanna Wszałkowska, Joanna Zdanowska, Maciej Zydlewicz, Marek Życzyński.

Nasza historia zaczyna się w chwili, gdy w 1992 r. grupa pracowników ówczesnego Biura Interwencji Senatu oraz przedstawiciele Zarządu Głównego Stowarzyszenia Penitencjarnego Patronat, na zaproszenie niemieckiej Fundacji H. Bőll'a, wyjechała do Kolonii. Tam zapoznała się z działalnością niemieckich ośrodków mediacji, zajmujących się szczególnie nieletnimi sprawcami czynu karalnego. Uzyskane w Niemczech informacje stanowiły zaczyn powstania Zespołu ds. Wprowadzenia Mediacji w Polsce, który oficjalnie został powołany w grudniu 1995 roku i afiliowany przy Stowarzyszeniu Penitencjarnym Patronat, wspierany finansowo przez Fundację H. Bőll'a. Konsultatntami naukowymi Zespołu ds. Wprowadzania Mediacji w Polsce byli m.in: profesor Dobrochna Wójcik, profesor Andrzej Murzynowski, profesor Lech Falandysz, profesor Marek Safjan, dr Beata Czarnecka-Dzialuk, dr Zbigniew Romaszewski, dr Paweł Moczydłowski.

Najważniejszym, choć nie jedynym celem w pracach Zespołu było wprowadzenie mediacji jako instytucji prawnej do polskiego wymiaru sprawiedliwości. Po 1995 r. na terenie całego kraju powstały ośrodki mediacji, w których realizowano eksperymentalny program mediacji między pokrzywdzonym a sprawcą czynu karalnego. Między innymi, na bazie naszych doświadczeń zostały opracowane i ostatecznie wprowadzone w 1997 r. zmiany w kodyfikacji karnej dot. wprowadzenia instytucji mediacji do kodeksu karnego i kodeksu postępowania karnego. W sierpniu 1998 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie warunków prowadzenia mediacji w sprawach dorosłych sprawców przestępstw a w maju 2001 r. w sprawach nieletnich.
W tym czasie Zespół prowadził szeroką działalność edukacyjną, m.in. przeszkolił ponad 400 przyszłych mediatorów z całej Polski. Grupa dwudziestu, najbardziej doświadczonych mediatorów z całego kraju ukończyła szkolenie II stopnia prowadzone przez znakomitych niemieckich specjalistów i otrzymała certyfikat doradcy ds. rozwiązywania konfliktów.

Nie mniej ważne było dla nas promowanie idei sprawiedliwości naprawczej wśród przedstawicieli polskiego wymiaru sprawiedliwości (sędziów, prokuratorów, służb jednostek penitencjarnych) i szerokich kręgów polskiego społeczeństwa. Mamy w tym zakresie wiele osiągnięć.

Po pięciu latach działalności, zamykając bardzo ważny etap w wytyczaniu szlaków dla pozasądowych sposobów rozwiązywania sporów, (zawierania ugody i zadośćuczynienia ofierze przestępstwa), członkowie Zespołu ds. Wprowadzania Mediacji w Polsce rozszerzyli zakres działalności mediacyjnej, powołując Stowarzyszenie Polskie Centrum Mediacji.
Prace członków i mediatorów Polskiego Centrum Mediacji nadal skupiały się na szeroko pojętym propagowaniu idei mediacji jako alternatywnej metody rozwiązywania konfliktów i sporów.

Założyciel:

Moderatorzy: