O grupie

DAGMARA
Pochodzenia skandynawskiego. Oznacza: sławny dzień. Może być również wersją imienia Dragomira. Przypuszcza się, że do Danii dotarło w XIII w. jako przekształcone imię czeskiej księżniczki Dragomiry, żony duńskiego króla Waldemara. Na początku XX w. bardzo modne w Niemczech. Inne formy: Dagma, Dagmar. Obce formy: Dagmara (ogólnie przyj. forma), Dagmar, Drahomira (czes.), Dagomaro (hiszp.), Drahomyra (litew.), Dagmara, Dragomira (połud.-słow.), Dagnu (litew.). Forma męska: Dagomar, Dragomir.
AFORYZM:
Nie wiedziałem, że Dagmara
To w miłości ślamazara.
Andrzej Morski
Nie stawia Dagmara przy łóżku zegara. Do mierzenia szczęścia służy inna miara.
Bogusław Chmielarczyk

Założyciel:

Moderatorzy: