Temat: Odwaga - Radość niebezpiecznego życia

Odważni pędzą na złamanie karku. Poszukują niebezpieczeństwa. Ich życiowa filozofia nie ma nic wspólnego z podejściem firm ubezpieczeniowych. To filozofia himalaistów, lotników, surferów. A surfują nie tylko w morzach zewnętrznych, ale także po oceanach ukrytych we wnętrzu nich samych. Nie wspinają się jedynie w Alpach czy Himalajach; zdobywają najwyższe szczyty w sobie.

Niebezpieczne życie sprawia, że czujesz się w pełni żywym człowiekiem. Jeśli nie podejmujesz ryzyka, nie żyjesz wcale. Życie kwitnie tylko, gdy jest niebezpiecznie, niepewnie; w bezpieczeństwie nie rozkwita nigdy.

Jeśli dążysz do bezpieczeństwa, stajesz się spokojnym stawem. Twoja energia przestaje się poruszać. Zaczynasz się bać… ponieważ nie umiesz wyprawić się w nieznane. Po co ryzykować? Znane jest bardziej bezpieczne. Wpadasz w obsesję tego, co znane. Czujesz się nim zmęczony, jesteś znudzony, czujesz się smutny, ale nadal pozostajesz w tym, co znasz, w tym, co zdaje się być wygodne. Nieznane sprawia, że drżysz. Na samą myśl o nim masz zawroty głowy.

Na świecie są tylko dwa typy ludzi: jedni, dążący do wygody, poszukujący śmierci, zmierzający do komfortowego grobu, i drudzy, którzy chcą żyć. Ci ostatni wybierają ryzyko, ponieważ tylko dzięki niemu życie kwitnie.

Czy wspinałeś się kiedyś? Im wyżej wejdziesz, tym młodszy, świeższy się czujesz. Im większe ryzyko spadku, im głębsza przepaść za plecami, tym więcej życia czujesz w sobie (…)• Właśnie wtedy – na granicy życia i śmierci, gdy wisisz pomiędzy życiem i śmiercią – wtedy nie ma nudy, nie ma kurzu przeszłości, nie ma pragnienia przyszłości. Wtedy wyostrza się teraźniejszość jak płomień. To wystarczy – żyjesz tu i teraz.

Podobnie w przypadku surfingu, narciarstwa, szybownictwa – tam, gdzie pojawia się ryzyko utraty życia, jest też ogromna radość, bo czujesz, jak wielką wartość ma twoje życie. Stąd przywiązanie ludzi do sportów ekstremalnych.

Ludzie wspinają się na szczyty górskie (…). Ktoś spytał Edmunda Hillarego: „Dlaczego chciałeś wejść na Mount Everest? Po co?” A Hillary odpowiedział: „Ponieważ jest. Stanowi nieustające wyzwanie”. Było to ryzykowne, wielu poprzedników zginęło. Przez sześćdziesiąt, siedemdziesiąt lat ludzie się tam wspinali całymi grupami. Mimo że to była prawie pewna śmierć, chętnych nie brakowało. Co ich pociągało?

... cyt. OSHO, Odwaga - Radość niebezpiecznego życia

Temat: Odwaga - Radość niebezpiecznego życia

Szczepanie,
Niezła dawka mądrości o niebezpiecznym życiu....
Można pomyśleć, że tylko za niebezpiecznym życiem moża odkryć czym na prawdę jest życie.
Obecnie jestem na etapie mocno refleksyjnym na temat jakości i sensu takiego właśnie życia...przyznam, że wyniki tych refleksji nie są tak przepełnione wiarą w tej sprawie.
Ostatnio marzę o spokoju....

Temat: Odwaga - Radość niebezpiecznego życia

Rozne typy osobowosci na roznych fragmentach zycia. Dlatego dla jednych czyms co zda sie im dac wytchnienie bedzie zaszycie sie w domu z ksiazka i goraca herbata, a dla innej prawdziwym relaksem okarze sie skok na spadochronie. Zatracenie sie i w jednym i w drugim bylo by niejako brakiem rownowagi lub obsesja. Dlatego odniose sie rowniez do ksiazki OSHO, "Odwaga - Radość niebezpiecznego życia", gdyz on wlasnie taka refleksje nam nasuwa. Odwaga aby w danej chwili byc soba i czus sie dobrze z kadza z podjetych w danej chwili decyzji. Jesli jest to czas na samotnosc to poprostu enjoy bez ganienia siebie za lenistwo czy alienacje, a jesli jest to czas na aktywnosc to czemu by nie zanurkowac badz wspiac sie an szczyt? Chodzi aby znalezc w sobie odwage na dostrzeganie oraz doceniania tu i teraz. Na, jak to ujal Osho, odkrywanie niezbadanych oceanow w samym sobie, zdobywanie nieznanych szczytow w nas samych. To pcha nas do dzialania w zyciu codziennym, do pokonywania strachu i naszych wewnetrznych slabosci, ktore wychodza na powierzchnie kazdego dnia.
Cudna lektura! Pozdrawiam