Temat: Samotność
Gunnar Ekelöf
Wierzę w samotnego człowieka
Wierzę w samotnego człowieka,
w tego, który wędruje sam,
nie kieruje się węchem jak pies,
nie ucieka od woni człowieka jak wilk:
równocześnie człowiek i antyczłowiek.
Jak osiągnąć wspólnotę?
Unikaj górnej i zewnętrznej drogi:
to co bydlęce w innych, jest również bydlęce w tobie.
Idź dolną i wewnętrzna drogą:
to co głębokie w tobie, jest również głębokie w innych.
Trudno przyzwyczaić się do siebie.
Trudno odzwyczaić się od siebie.
Ten, kto tak czyni, mimo wszystko nigdy nie zostaje opuszczony.
Ten, kto tak czyni, mimo wszystko zawsze pozostanie solidarny.
To co niepraktyczne, jest jedynie praktycznością
na długą metę.
z tomu „ Färjesång”, 1941
tłum. ze szwedzkiego Zdzisław Wawrzyniak
wersja oryginalna pt. „Jag tror på den ensamma människan”
w temacie Poezja skandynawska
Róża z Allmag (fragm.)
Udręczony między samotnościami: tą od morza,
która jest wewnętrzną samotnością, i tą wśród ludzi,
która jest samotnością zewnętrzną – jakbym był rozrywany końmi! -
próbuje wybrać jedna z nich,
a wtedy niszczą mnie bezlitośnie, wystawiając
na trzecią samotność, która jest pustynią
zamierania, pełną gorących korzennych woni,
piołunów i dzikich osłów, pierzchających
tak szybko, że już chwili zdają się być
tylko fatamorganą...
Jaki mam pożytek z moich dziesięciu tysięcy?
Wielki król jest daleko, kraj bezbrzeżny,
odwrót całkowity, szukam nieprzyjaciela,
ja sam i nikt inny. Jego tarcze
i lance nie wybłysną nigdy
z gęstego obłoku pyłu. Nigdy nie stracę
prawej ręki ani tym bardziej głowy,
a już raczej na pewno serca. Odnieść zwycięstwo!
Czy ktoś może wygrać, nie tracąc
najmniejszej cząstki siebie? Moją winą jest niewinność.
z tomu „Om hösten”, 1951
tłum. ze szwedzkiego Janusz B. Roszkowski
wersja oryginalna pt. „En ros från Allmag”
w temacie Poezja skandynawska
Samotny w nocy
Samotny w nocy czuję się najlepiej,
sam na sam z lampą pełną tajemnic,
uwolniony od natrętnego dnia,
schylony nad nigdy niegotową pracą:
kombinacjami kart pasjansa. Cóż z tego, że
ten pasjans nigdy nie wyjdzie.
Mam całą noc dla siebie. Gdzieś
śpi przypadek na kartach. Gdzieś
jest już prawda raz wypowiedziana.
Czemu więc niepokoić się? Czy ona
może kiedykolwiek więcej wyrazić?
W roztargnieniu chcę słuchać wiatru
w nocy, fletów korybanckich
i mowy wiecznych wędrowców.
z tomu „Strountes”, 1955
tłum. ze szwedzkiego Zdzisław Wawrzyniak
wersja oryginalna pt. „Ensam i natten”
w temacie Poezja skandynawska
Samotny, samotny
Samotny, samotny, nazywasz siebie samotnikiem -
lecz książę Emghionu powiada:
najpierw kochałem Szecherezadę
i baśnie,
następnie Dinarsad, jej młodszą siostrę,
potem jej służącą,
później kochanka służącej, Nubijczyka,
a później jego pucybuta.
I gdy tak klęczałem,
zlizując czernidło z jego palców,
kochałem kurz.
I wchłaniałem go tak głęboko w płuca,
że wszystko wokół mnie poczerniało.
z tomu „Opus incertum”, 1959
tłum. ze szwedzkiego Janusz B. Roszkowski
wersja oryginalna pt. „Ensam, ensam”
w temacie Poezja skandynawskaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 04.11.11 o godzinie 20:13
пропозиції роботи
