Aneta
S.
trener, doradca
zawodowy, coach
Temat: VIPASSANA - OSOBOWOŚĆ # 1
PERFEKCJONISTAZniekształcającym obraz pryzmatem, przez który Perfekcjonista patrzy na życie, jest doskonałość. Większość Perfekcjonistów zawsze ma w głowie gotową wizję tego, co jak musi lub powinno wyglądać. Uważają oni, że każdemu działaniu odpowiada tylko jedna właściwa metoda, i że wszyscy ludzie powinni dokładać największych starań, by się do niej dostosować.
Silny przymus, by wszystko dokoła naprawiać i porządkować, czyni z Perfekcjonistów ludzi kontrolujących, ceniących współzawodnictwo i wyjątkowo ciężko pracujących. Wysiłek jest dla nich równoznaczny z samozaparciem, często działają tak, jakby próbowali się unieść ciągnąc własne szelki. Mają skłonność do stawiania swych zasad wyżej niż ludzi i do traktowania obecnej kondycji ludzkości jako marnej namiastki dawno minionego, „złotego wieku". Jest to osobowość pioniera, patriarchy, konserwatysty.
Wśród Perfekcjonistów jest wielu nauczycieli. Często dążą do utrzymania silnej dyscypliny i propagują szacunek dla władzy. Są zazwyczaj wysoce moralni, uczciwi i otwarci; przywiązują wagę do szczegółów i dokładności (choć nie zawsze przychodzi im to z łatwością). Polegają głównie na sobie, a swą energię kierują przede wszystkim na swą rodzinę, organizację, grupę społeczną.
Z drugiej, negatywnej strony charakteryzuje ich gromadzenie w sobie uraz i gniewu. Często są krytyczni tak w stosunku do siebie, jak i do innych, ponieważ wszystko zawsze jest dalekie od doskonałości. Są sfrustrowani, lecz uzewnętrznianie swej frustracji uważają za „nieprawidłowy" sposób działania. Mają skłonności do „nakładania cielesnej zbroi" tłumiąc i zamykając uczucia we wnętrzu swego ciała. W stanie silnego napięcia wybuchają gniewem lub teź dławią go w sobie i popadają w depresję.
Podczas medytacji Perfekcjoniści odczuwają zazwyczaj fizyczny dyskomfort i ból. Trudno jest im się przyznać do „kotłowaniny" i niedoskonałości swych emocji i dlatego starają się trzymać je w zamknięciu. Mogą odczuwać frustrację wynikającą z uczucia, że nie medytują w „odpowiedni" sposób, albo ze medytacja jest dla nich zbyt bolesna, by mogli ją kontynuować.
Perfekcjonista powinien nauczyć się odprężać i przestać wszystko brać tak poważnie. Musi zdać sobie sprawę z tego, że doskonałość nie jest konieczna, aby coś mogło nabrać wartości czy dać nam zadowolenie. Doskonałość nie jest żadnym uniwersalnym nakazem; to tylko idea, którą sam sobie stworzył. Wszystko jakoś się ułoży, nawet bez usilnej kontroli z jego strony.
Do Perfekcjonistów zaliczyć można takie znane osoby, jak: George Bernard Shaw, Martin Luther, Margaret Thatcher i Konfucjusz - pierwotne źródło inspiracji kultury chińskiej, a także Dave Stieb z drużyny Toronto Blue Jays, który istotę dylematu wynikającego z jego osobowości zawarł w tytule swej autobiografii Tomorrow, I'll be Perfect („Jutro będę doskonały"). A przecież jutro nigdy nie nadchodzi. Istnieje tylko dzień dzisiejszy.
Autor - James Andy