konto usunięte

Temat: Motyw twarzy

Przemysław Szubartowicz*

* * *

Moja twarz, której rysów nie pamieta nikt
Z zyjących i umarłych, a którą -
Ilekroć zadrę głowę -
Oglądam w slepym zwierciadle
Nieskończoności.

Moja twarz, która – wiem – jest galaktyką
Zapomnianą przez słońce i komety
Rozsyłane przez Boga
Z nadmiaru czasu, co choć jest wieczny -
Dawno się zatrzymał.

Moja twarz, którą opuściły: sen i smierć;
I której istnienie jest tak prawdziwe
Jak istnienie świata,
gdzie słychać tylko smutne bicie dzwonów,
Co zawsze zwiastują przyjście samotności.

z tomu „Wieża z kurzu”, 2001

*notka o autorze inne jego wiersze i linki do wierszy w temacie
Współczesna poezja polska – najmłodsze pokolenieTen post został edytowany przez Autora dnia 13.06.13 o godzinie 17:30
Link do wypowiedziLink