GoldenLine
Zaloguj się
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Drogie kamienie w poezji

Georg Heym

Tancerka w gemmie*

Zamknięta dawno w okrągłym kamieniu
Z żałobnym drzewem i rzadką gałęzią,
Jeszcze owija wokół szyi welon
I kroczy w lekkim tańcu, w cichym święcie.

Wciąż dalej, gdzie już bogowie pomarli,
Nad wyspy, wokół których się rozciąga
Ogromne morze pod sennym obłokiem,
A o brzeg bije fala bełkocząca.

Kiedyś tu szedł Orfeusz. Czuła jego kroki
Wąwozem w dół idące ku cichej przestrzeni,
Gdzie leżała w sitowiu wraz z wełnistą trzodą.
Lecz tylko w dali rozbrzmiewał flet boga

Nad szmaragdową ciszą martwych pastwisk,
Co tak samotnie śpiewał swoje smutki
Szarym sklepieniom i niósł się na łąki,
Gdzie leżały zwierzęta z opuszczonym rogiem.

tłum. Andrzej Lam

w wersji oryginalnej pt. "Die Tänzerin in der Gemme"
w temacie A może w języku Goethego?
*gemma – kamień szlachetny o kształcie okrągłym lub owalnym, ozdobiony reliefem,
na którym przedstawiano postacie mitologiczne, religijne, ludzi, zwierzęta lub rośliny.
Gemmy znany już były w starożytności, w cesarstwie rzymskim i na Bliskim Wschodzie, popularne były również w Europie w czasach średniowiecza. Pełniły funkcje ozdobne,
ale niekiedy też magiczne i religijne, używano ich również jako pieczęci. – R. M.Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 24.10.09 o godzinie 14:32
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Ksenia Niekrasowa

Pierścionek

Tak bardzo chciałam
mieć pierścionek,
ale nie miałam złota ani srebra.
Wówczas wichury,
śnieg i zawieję
postanowiłam roztopić
w wiosenną strugę
i zrobić z tej strugi obrączkę.
Potem do mojej obrączki
wprawiłam kamień –
okruch turkusowej
moskiewskiej wiosny.
Modre niebo,
błękitne dno,
marmur budynków,
spowity mgłą.
Ostre granie placu połyskują
w barwnych promieniach
ulicznych świateł.
Drzewa
ciężkie od gawronów
stoją na skwerku
jak palmy rzeźbione.
Zlutowałam obrączkę,
włożyłam pierścionek na palec,
włożyłam i już nie zdejmę.

przełożyła Ałła Sarachanowa
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Zuzanna Ginczanka*

Trofea

Amuletem na przegub ręki ciemnowłosy przede mną błyskał,
paciorkami z cennego jaspisu jasnowłosy przebierał chytrze,
i był, który miał wonne błyskotki z najprzedniejszych drzew sandałowych,
który nęcił pierścieniem sławnym, przewiezionym z zamorskich krajów,
który bursztyn foremny przyrzekał, dłoń mi przy tym gładząc przebiegle.

Przyjdę do ciebie i powiem z uczuciem chełpliwym i słodkim:
"Oto mam szyję
nagą
i ręce niezdobne w błyskotki."

"Sygnały" 1938 nr 40

z tomu „Udźwignąć własne szczęście”, 1991

*Notka o autorce, inne jej wiersze i linki w temacie
Żydzi, judaizm i kultura żydowska w poezjiMarta K. edytował(a) ten post dnia 17.02.10 o godzinie 09:30
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Drogie kamienie w poezji

Jean Follain

Czarne mięso

Dokoła tak zwanych drogich kamieni
z których ma pożytek
jedynie ich kurz
zjadacze dziczyzny
kroją w milczeniu
swoje czarne mięso
a na widnokręgu
drzewa swoim zarysem
naśladują
gigantyczne zdanie.

tłum. Czesław MiłoszRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 30.09.09 o godzinie 22:25
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Bogusław Adamowicz

Klejnoty

Zimna gwiazda kryształów – brylant stuogniowy,
Róże głazów ogrodu – korale, granaty,
Blady księżyc Piękności, zapadłej w zaświaty –
Gasnący już królewski dyjadem twej głowy.

W ogniu złota, purpury, przed laty, przed laty,
Wieńczyły pierś i czoło wyniosłe królowej...
Dziś więdną w pomrok skarbca zrzucone grobowy,
Bez światła twej urody, jak bez słońca kwiaty.

Ta perła się kochała w ciele twym!... Z tęsknoty
Kona... Zamróz wieczności mrozi jej uroki.

Ale powiedz, dlaczego gaśnie blask bursztynu złoty?

Czyliżby tylko rubin ciemny i głęboki,
Miał się krwawić bez końca żądzą twej pieszczoty?!
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Drogie kamienie w poezji

Hugh MacDiarmid

Kryształy jak krew

Pamiętam, że przed laty znalazłem
Kryształy jak krew w rozłupanym kamieniu.

Podniosłem pęknięty odłamek skały
I obracałem nim na wszystkie strony,
Był cięższy niż się spodziewałem
Po jego rozmiarach. Jedną ściankę pokrywał
Brązowy wapień. A reszta
Była twardą, zielonkawoszarą, kwarcową bryłą,
Lekko naznaczoną siecią ciemnych smug,
Upstrzoną żyłkami i paciorkami
W kolorze jasnokarmazynowym.

I pamiętam, że widziałem później,
Jak dobywa się rtęć z cynobru
- Żelazne kafary w podwójnym kręgu,
Jak zwielokrotnione nogi fantastycznie symetrycznego pająka,
Które unoszą się i opadają z monotonną precyzją,
Maszerowały w niekończącym się kole
I uderzały bez zmęczenia, w górę i w dół, z piorunującym stukotem,
Kiedy, poza nimi, inny konwejer dobywał pokruszoną rudę
Z dna i przenosił ją do otworu, wysoko
W ścianie gigantycznego, szarobiałego pieca.

Przypominam sobie, jak wydobywa się rtęć,
I przeciwstawiam to żywe wspomnienie o tobie
Twojemu drogiemu ciału, które gnije tu w glinie,
I znowu czuję, jak wyzwalają się ze mnie
Jasne prądy radości, swobody i wiary,
Które moja pamięć, jak kierat, wciąż z ciebie dobywa.

tłum. Jerzy Jarniewicz

w wersji oryginalnej pt. "Crystals like Blood"
w temacie Poezja anglojęzyczna

wiersz jest też w temacie PamięćRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 17.11.09 o godzinie 21:15
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

* * *

O brylantach:

Wzdłuż kolii
diament za diamentem,
toczy się kurant migotów...
Zła to magia,
tęczowa, lecz chciwa.

Współczesne Sodomy, wśród nocy
błyszczą równie upajająco,
a każda z nich w rudej łunie,
brylantami kusi i przyzywa...

Gdy spod zacisznej strzechy
patrzą tęskne oczy
w naszyjnik ciemnej nocy:
metropolię
roztoczoną w całej swej ozdobie -
wówczas światła wołają
i przez lasy, przez pole
pociągają wiejskie serca
ku sobie...

Jak dziewczynę uwodzi jasnooki pierścień
w rozjarzonym oknie złotnika -
tak mieszkańca wsi rząd świateł,
most westchnień,
przez który się z tobołkiem, pokornie,
przemyka - - -

Ach, i gwiazdy,
bliźnie siostry złej ziemi,
olśnić i zdobyć potrafią
w diamentowym ataku nieprzerwanym
tych, co chcieli już tylko wiecznego spoczynku
- nirwany, najcichszej nirwany -

udręczeni zwodniczą brylantową mafią. –

1938
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Drogie kamienie w poezji

Mariusz Baryła

Oglądanie brylantów

To nie łzy. To muzyka. To poezja.
Strumyki zimnej wody. Czerwone
nitki naczyń krwionośnych. Drżące
wargi. Drżący język. Drżący więc żywy.

Przeźroczysty węgiel. Światło pieści
kryształ. Najpiękniejsze zielone oczy.
Najpiękniejsze chabrowe oczy.
Najpiękniejsze oczy piwne.

Chłód. Wilgoć. Mleczna zawiesina.
Przebarwia się kamień.
Nie budźmy czeladników.
Oni śnią o Amsterdamie.

”Dekada Literacka” 1996, nr 5 (117)
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Maria Grossek-Korycka*

Skarby

Myślę — patrząc na morze, że pod fali szatą
Leży na dnie niejedna drogocenna perła,
Która jest warta mitry cesarskiej i berła —
Gdybym ją znaleźć mogła — byłabym bogatą.

Myślę — patrząc na ziemi doliny i garby:
W nich leżą nieodkryte diamentów gniazda,
Tam niejeden Kohinoor, świetniejszy niż gwiazda
Gdybym go mogła znaleźć, posiadłabym skarby!

I na tłum ludzki patrząc, myślę, że w tym tłoku
Jest głowa, która by mi większym skarbem była
Niźli cesarska perła i diamentu bryła...

Tylko, że nie masz takiej władzy w mojem oku,
By odkryć drogocenną perłę w morskim szumie,
Kohinoor w głębi ziemi i tę głowę w tłumie.

*Notka o autorce w temacie Motyw schodów w poezji
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Drogie kamienie w poezji

James Wright

Klejnot

Za moim ciałem
Jest jaskinia powietrza
Której nie tkni nikt;
Klasztor, cisza
Zamykająca się wokół kwiatu z ognia.
Gdy się prostuję na wietrze
Moje kości
Zmieniają się w ciemne szmaragdy.

tłum. Grzegorz Musiał

w wersji oryginalnej pt. "The Jewel" w temacie
Poezja anglojęzycznaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 31.03.10 o godzinie 19:29
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Anna Magdalena Mróz

Zaręczynowa pamiątka

Pierścionek po prababkach księżniczka ujrzała.
Zalśniły kryształowe załamki przeszłości
A diament – arcydzieło niezwykłe wychwalał
I szlifem ideałów w jej oczach zagościł.
Nie mogła rąk oderwać od magii błyskotek,
Ozdobą zachwycona klejnot zaczepiła
O drobny ścieg ażuru, złoconych koronek,
I gładkie łzy tęsknoty nagle w nich odkryła.
Uciekły drobne perły tajnymi ścieżkami
Od pustych oczodołów bezcennej obrączki.
I niosły portret księcia rysą nieskalany,
Spowity w cień patyny – antyku pamiątki.
Zabłysnął obraz frakiem i słów krynoliną,
Zakręcił jak na balu świetliste okręgi.
Mignęły płoche kwiaty miłości muślinem
A pierścień płaczem szczęścia budził zachwyt ręki...

„Akant” 2010 nr 1(157)Elwira Styczyńska edytował(a) ten post dnia 24.04.10 o godzinie 21:22
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Drogie kamienie w poezji

Nelly Sachs*

* * *

W tym ametyście
koczowały epoki nocy
i jakaś wczesna świetlna inteligencja
zapaliła gorycz
była jeszcze płynna
i płakała

Nadal lśni twoje umieranie
twardy fiołku

tłum. Ryszard Krynicki

Obrazek


*notka o autorce, inne jej wiersze i linki
w temacie A może w języku Goethego?
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Marcin Urban

Narodziny perły

Perła powstaje, kiedy utkwi
w skorupce małża - ziarnko piasku,
czas z wolna rodzi nowy klejnot,
cierpienie mu dodaje blasku?

Małż ziarno, które go kaleczy
owija, by swe chronić ciało
i stwarza nową, lśniącą perłę
niezwykłą, mocną i wspaniałą?

A zatem nawet ból też bywa
niechcący piękna praprzyczyną,
które nas cieszy i zachwyca
kiedy cierpienia już przeminą!
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Emily Dickinson

* * *

Trzymałam klejnot w dłoni,
usnęłam za dnia
- dzień był ciepły, powiew nużący –
mówiąc: „Nie spadnie!”

Zbudziłam się, z rzetelnych mych palców
nierada,
bo teraz – ametystowe wspomnienie
to wszystko, co posiadam.

tłum. Kazimiera Iłłakowiczówna

wersja oryginalna pt. „245. I held a Jewel in my fingers”
w temacie Poezja anglojęzycznaMarta K. edytował(a) ten post dnia 21.11.10 o godzinie 07:14
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Mieczysław Łypa

Kaşıkçı Elması

Komnaty sułtańskiego skarbca pałacu Topkapı

błyszczą osmańskim diamentem
niczym Brama Szczęśliwości której ciągle szukasz

Ten diament świeci w niejednym śnie
w niejednym zamyśleniu zauroczeniu
Słyszałem ale nie mogłem zobaczyć
tego co minęło
Nie mogłem przedostać się do tamtych zdarzeń
jeźdźców koni namiotów osmańskich traktów
Nie mogłem też w tłumie dojrzeć twarzy szlifierza
Ale widziałem kobierce króla Salomona
rajskie ogrody rajskie ptaki zielone cyprysy
trony sztylety nie we krwi a w rubinach i szmaragdach
- egrety w turbanie osmańskiego imperium

W Stambule każdy wierzy w podróż obrzezanie
lato mavi boncuk i światło diamentu

Rzeszów, 30.08.2010 r.
* Legendarny diament z pałacu Topkapi w Stambule


Obrazek
Krystyna B. edytował(a) ten post dnia 29.01.12 o godzinie 16:20
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Agnieszka Frankowska

SZKLANE KULE I DIAMENTY

Szklane kule odbijają się od siebie
a w nich śnieg prószy we mnie czas tonie
w tobie moneta rzucona o nas Roztrzaskują się
drobne uprzejmości wymieniamy Szklane kule
wróżą z nas przyszłość jak kocie ścieżki
- słowa jak przyciski do papieru przepadają -
jak biała śmierć w kawie rozpuszczamy się
Mijamy a śnieg prószy i tyle zostaje z nas

Diamenty
– słyszałam, że można je stworzyć z popiołów.
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Kazimierz Kaz Ostaszewicz

Z TYSIĄCA I JEDNEJ NOCY DROGOCENNIE...

Korali sznur rozsypał się
w kaskadach tęczą tkanych
marzeniem pustym w pełnym śnie
topazów miodem nadziewanych

Rubin kapiący krwią gołębią
rozlewał zorzy krajobrazy
wiosennej łąki nieba głębią
sitowiem stały chryzoprazy

Błądziłem w pasmach agatowych
pod ametystem nocy parnej
poprzez nefrytu cień dabrowy
w tajemnych kręgach malachitu
zwodziło światło fluorytu
arbuzy głów turmalinowych
zawijał w turban onyks czarny
zmieniały twarz aleksandryty
resztkami nocy koralowej

Jeszcze diamenty księżyc sypał
na turkusową krawędź dnia
jeszcze perłami gwiazd migotał
lapis lazuli nocy złotej
jeszcze w opalach rozpływała
jeszcze podobnie tak jak ja
marzenia noc rozsypywała...

Calofornia, jesień 1982
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Stanisław Grochowiak

Bransolety

Opowiadała mi babcia bransoletkę:
- Pewna żmija
Nosiła ten klejnot nad kostką
Poniżej kolana -
Więc dziadek wracając z Paryża -
Przywiózł babci lornetkę z kości słoniowej.

- Bransoletki są dobre na raka -
Spowiadał się śmiertelny wujek.
Owijając starannie nerki skórką zajęczą.

- A co przede wszystkim wynieść z ognia i dymu? -
Wołał Buchwald, cywil żołnierskiego powstania.
Ledwo obrączkę
Dała mi pocieszająca żona.

Klejnoty te rozkładam na świetlistym obrusie.
Popatrzcie.

1975

z tomu „Wiersze nieznane i rozproszone”, 1996
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Drogie kamienie w poezji

Alicja Szoda*

Diament

Marzył o Diamencie ciepłem serca
szlifowanym z prawdy budował życie Piękniało
ogrodem czynów Ona z zieleni słów
przepowiadała przyszłość Humorem kreśliła jej
przestrzeń o zmroku zapalała świecę
uwalniała Lęki myślą wróżyła z listków
koniczyny Niepoprawnie zachłanna na piękno
Ufna w równowagę pragnień i Szczęścia
tyle Miłości ile Uśmiechów wiosny szepnęła
przyjazna osoba teraz Pewna swoich racji
Serce otwiera jak okno spragniona słowa
KOCHAM
Z jego magii czerpie siłę i szlifuje kamienne
serca ludzi misterne rysy odbijają blask
i tylko leniwi Nie czują piękna dla Niej przyszłość
ma barwną sukienkę - wystarczy przymierzyć
i trudno się rozstać Tym bardziej
z Diamentami podarowanymi od serca
one LŚNIĄ ponad przykrymi słowami

Perły marzeń,2009

*notka o autorce w temacie Wędrówką życie jest człowieka
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy


Następna dyskusja:

Gwiazdy, planety, kosmos w ...




Wyślij zaproszenie do
Anuluj