Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Ingeborg Bachmann

Do słońca


Piękniejsze niż wyrazisty księżyc i jego uszlachetnione światło,
Piękniejsze niż gwiazdy, znamienite ordery nocy,
O wiele piękniejsze niż ognisty popis komety
I powołane do rzeczy znacznie piękniejszych niż inne ciała niebieskie
Bo twoje i moje życie każdego dnia spoczywa w nim, jest słońce.

Słońce piękne, które wschodzi, o swym dziele pamięta
i wieńczy je, latem najpiękniejsze, gdy dzień
na wybrzeżach paruje i żagle jak niknący obraz
przez twe oko przepływają, aż przyjdzie zmęczenie i zwinie się ostatni.

Bez słońca także sztuka na nowo wdziewa woal
Nie pojawiasz się, a morze i piasek
Wybiczowane cieniami, uciekają pod moją powiekę.

światło piękne, co nas ogrzewa, zachowuje i cudownie troszczy się,
Bym znów widział, bym znów zobaczył ciebie!

Nic piękniejszego pod słońcem niż być pod słońcem ...

Nic piękniejszego niż zobaczyć patyk w wodzie i ptaka w górze,
który lot swój obmyśla, a w dole ławicę ryb,

Barwną, kształtną, przybyłą na świat z posłaniem
światła
I okolicę zobaczyć, czworokąt pola, wielokąt
mego kraju
I szatę, którą włożyłaś. I twoją szatę, kloszową
i błękitną!

Piękny błękicie, w którym pawie przechadzają się i kłaniają,
Błękicie dali, stref szczęścia z burzami
na miarę mnie
Błękitny losie na horyzoncie! I moje oczy pełne zachwytu
Rozszerzają się znów i błyszczą i boleśnie pieką.

Słońce piękne, któremu pył winien największy podziw
Dlatego nie ze względu na księżyc ani gwiazdy, i nie
Dla nocy kometami dumnej i we mnie szukającej błazna,
Lecz dla ciebie, i wkrótce na wieki i jedynie dlatego
Skargę zaniosę na nieuchronną utratę moich oczu.

tłum. Joanna Firaza

w wersji oryginalnej pt. „An die Sonne“
w temacie A może w języku Goethego?
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 24.10.09 o godzinie 10:53
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Marian Jachimowicz

Czas


Skoro materii
ani ubywa ani przybywa

Wszechświat
w swoim ogromie
jest jednak skończony

Choć ulega ciągłym nuklearnym przemianom
i rozrzedza swą masę
uciekając od pierwotnego wybuchu
swymi gwiazdami globami
w przestrzeń
jak czynią to cząstki gazu

A miliardy lat docierania światła gwiazd
będą zwiększały swą odległość wzajemną
o dalsze nieskończone kwadraty i sześciany
miliardów lat świetlnych

Komuż wtedy
z takich odległości
niebo wyda się bez gwiazd?

Choć one będą i będą

Czas to nieludzka już sprawa

No i przestrzeń

Chociaż człowiek rodzi się w nich

I umiera.

2 II 1993

z tomu „W blasku istnienia”, 1994
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 23.08.09 o godzinie 11:54
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Stanisław Grochowiak

Gwiazd na tarasie oglądanie


Bo jak zegar mnie minął, ja na gwiazdy patrzeć
Przetarłem szron ciemny na ciężkich powiekach...
Gwiazdom można sprzyjać, nigdy się napatrzeć,
Nie taka kondycja, Fabrizio di Salina, człowieka.

Co się zmierzy, małe. Za tęsknotą - krzyk...
Ledwo zaznaczony jako Betelgeuza...
Potem czoło zniżasz. Znów w ten wonny krzak,
Gdzie trzmieliną pachnie Galileusz we łzach.

Obojętny byłeś, Panie, żeby naraz
Księżycem i Karłem uderzyć w ten taras,
Gdzie pięć palców umiem. I tylko to tłumię,
Co gwiazdą upadło, uwiera w rozumie.

Jeśli rozumujesz, dobrze ty mnie zrozum:
Rozum jest na gwiazdy, czy gwiazdy na rozum?Michał M. edytował(a) ten post dnia 05.09.09 o godzinie 10:13
Jerzy Nita

Jerzy Nita pracownik ochrony,
SKORPION

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

zupełnie nowe doświadczenia

laboratoryjny szczur zapędzony kijem
do tunelu czasoprzestrzennego
w mgnieniu oka jako as
z rękawa wyskakuje
komuś tam na drugiej Ziemi

przekrwione oczy o nieziemsko powiększonych źrenicach
skutecznie przypominają o bliskim
wschodzie dwóch ogromnych słońc

Jerzy Nita
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Jerzy Nita:
zupełnie nowe doświadczenia

laboratoryjny szczur zapędzony kijem
do tunelu czasoprzestrzennego
w mgnieniu oka jako as
z rękawa wyskakuje
komuś tam na drugiej Ziemi

przekrwione oczy o nieziemsko powiększonych źrenicach
skutecznie przypominają o bliskim
wschodzie dwóch ogromnych słońc

Jerzy Nita

No, witaj, Gwiazdo grupy! Szybko sie pojawiłaś na naszym firmamencie i tak samo szybko znikłaś, ale - na szczęście - nie na zawsze i - jak widać - ciągle nam pięknie świecisz, swoją oryginalną poezją. Witaj, Jurku, po długiej przerwie. Cieszę się, że znów u nas piszesz i dajesz tym do myślenia. Pozdrawiam - Ryszard
Jerzy Nita

Jerzy Nita pracownik ochrony,
SKORPION

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Ryszard Mierzejewski:

No, witaj, Gwiazdo grupy! Szybko sie pojawiłaś na naszym firmamencie i tak samo szybko znikłaś, ale - na szczęście - nie na zawsze i - jak widać - ciągle nam pięknie świecisz, swoją oryginalną poezją. Witaj, Jurku, po długiej przerwie. Cieszę się, że znów u nas piszesz i dajesz tym do myślenia. Pozdrawiam - Ryszard


Witaj Ryśku. Bardzo dziękuję Ci za miłe powitanie po mojej dłuższej przerwie. Niesamowicie przyjemnie mi, że tak lubisz i cenisz moje pisanie. Bardzo chce się tutaj wracać. Gdyby tylko zakończyła się wreszcie ta żywiołowa klęska nieurodzaju mojego czasu wolnego to bywałbym tutaj codziennie. Pozdrawiam Cię serdecznie - Jurek
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Lina Kostenko*

* * *


Planeto, ziemio moja, biały świecie,
gwiazdo płynąca przez czasu głębinę –
mocno nas usidlają twoje sieci,
padole łez – w nich żyję, cierpię, ginę!

Żyję i cierpię w sidłach twoich sieci
i błogosławię to co wycierpiane:
tę ciepłą garść – człowieka! – we Wszechświecie
i cały Wszechświat ten – akwarium planet.

tłum. z ukraińskiego Józef Waczków

*notka o autorce w temacie W zamieci słowa...
Jadwiga Z.

Jadwiga Z. Bardzo długoletni
dyrektor
przedszkola,
nauczyciel dyplom...

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Bernadyna Łuczaj

NÓW KSIĘŻYCA


Sądzę, że mi się nie myli,
że Nów Księżyca
jest w tej chwili
a skoro nie widać
Księżyca
ta magia mnie zachwyca
Ziemia go całkiem zasłoniła
lecz cała ta konstrukcja
jest nieco zawiła
bowiem
z końca Wagi
działa trygonem
na mistycznego Neptuna
ponoć będzie
marzeń fortuna
chwila to wręcz magiczna
faza mocno neptuniczna
a inspiracja twórcza
i wizja wybiórcza
można wiersz napisać
tylko wiedzieć po co
oczywiście
o miłości
lepiej było nocą
ja się na to
załapałam
jednak z łóżka wstałam
i jako pierwsza
zabrałam się
do wiersza
skąd ma być ta wena
skoro Luny nie ma
wszystko trochę
zakręcone
odejdę więc
na stronę
i szepnę Wam
na ucho
U MNIE Z WENĄ
KRUCHO...

(18.10.2009. Faktycznie napisane rankiem, podczas Nowiu Księżyca w Wadze).
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Kenneth Rexroth

Serce Heraklesa


Leżąc pod gwiazdami
W letnią noc, późno, kiedy jesienne
Konstelacje wstępują w niebo
I Gwiazdozbiór Herkulesa
Zniża się ku zachodowi,
Biorę teleskop
I patrzę, jak Deneb
Zmierza do zenitu.
Moje ciało śpi. Jedynie
Oczy i mózg nie śpią.
Gwiazdy stoją wokół mnie
Jak złote oczy. Teraz już nie wiem,
Gdzie zaczynam się, gdzie być przestaję.
Lekki powiew w ciemnych sosnach
I niewidzialna trawa,
Przechylająca się ziemia, mrowiące się gwiazdy
Patrzą okiem, które widzi siebie.

tłum. Czesław Miłosz

wersja oryginalna pt. "The Heart of Herakles"
w temacie Poezja anglojęzyczna
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 06.06.11 o godzinie 17:33
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

May Swenson

Gdybym miała dzieci


Gdybym miała dzieci, nadawałabym im
astrometeorologiczne imiona:
córka Południk, syn Zenit.
Zaćmienie, piękne imię dla obojga.
Anaksymander, dawny uczony grecki
(który zbudował gnomon w Lacedemonii
i dzięki temu przewidział dokładną datę

kiedy miasto zostanie zniszczone przez
trzęsienie ziemi)... Anaksymander, wspaniałe
imię dla dziewczynki. Zdrobnienie
brzmiałoby Anny. Jon, skrót od jonosfery
byłby wdzięcznym imieniem dla
chłopca. Bliźniaki można by nazwać według
planet: Wenus i Mars albo

Neptun i Mars. Pokochaliby nawzajem
swoje boskie ciała świecące
Nad ich sobowtórami na ziemi.
Czy pomyśleliście kiedyś, że z dziewięciu
planet tylko jedna jest rodzaju żeńskiego?
Wenus. Chyba, że wliczyć Ziemię. Tak więc
z siedmiorga dzieci Słońca wszystkie są rodzaju męskiego.

Ale gdybym miała dzieci i wnuki,
a potem prawnuki, miliardy nowonarodzonych
księżyców i księżycków tłoczących się
w wizjerach, podsunęłoby mi to
imiona zarazem piękne i słodkie:
Febe, Rea, Dione, córki
Saturna, wraz z braćmi.

Tytanem i Janusem. Io, Ganimedes i Kallisto,
synkowie Jupitera: Europa i mała
Amaltea, ich siostry.
Na Io, najbardziej egzotycznym z księżyców
Galileusza, naznaczonych jest sześć przepotężnych
wulkanów: Loki, Hemo, Horus, Dedalus,
Tarsis, Ra, same piękności! Ale wszystko

to chłopcy. Otóż, gdybym miała dzieci,
nie dbałabym o płeć ani orbitę, wybierałabym
tylko imiona dla nich. Wahający się Fobos,
daleki potomek Marsa, nieszczęsny
jak zmarznięty kartofel... gdybym miała
taki koślawy księżyc, imię Fobos pasowałoby
do niego. I kochałabym go na równi.

przeł. Julia Hartwig

Wiersz znajduje się również w temacie Imiona w poezji - M.M.Michał M. edytował(a) ten post dnia 29.11.09 o godzinie 17:07
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Federico García Lorca*

Obraz nieba


Gwiazdy
nie mają narzeczonych.

A takie piękne
gwiazdy są przecie!
Każda czeka na galanta,
który ją powiezie
do swej wyśnionej Wenecji.

Co wieczór
przy oknach czekają
- Ach, to niebo o stu tysiącach pięter!
i liryczne znaki dają
tym morzom cieni,
które je otaczają.

Czekajcie, czekajcie, pięknotki,
bowiem gdy przestanę żyć,
będę porywał was po jednej
i unosił na koniu z mgły.

tłum. Zofia Szleyen

*notka o poecie, inne jego wiersze i linki w temacie
Poezja iberyjska i iberoamerykańska
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 14.04.10 o godzinie 12:42
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Juan Ramón Jiménez*

Wczesny błękit


Kiedy obudził mnie łagodny zapach,
ujrzałem gwiazdę,
jak, uśmiechnięta, schodziła mi z oczu;
- uśmiechnięta, że tak przetrwała
calutką noc przede mną
obnażona i wonna, uśmiechnięta.

tłum. Janusz Strasburger

*notka o poecie, inne jego wiersze i linki
w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańska
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 02.05.10 o godzinie 14:53
Jerzy Nita

Jerzy Nita pracownik ochrony,
SKORPION

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Julia Fiedorczuk

Ramię Oriona

Wielkie poruszenie na tych gładkich morzach,
kłębią się ciężkie, ciemne ciała ryb.
To duch awaryjnie ląduje na wodzie,
ślizga się, tnie toń, wytraca prędkość, czas.

Czas rozdzielić poły słonecznego płaszcza,
uwolnić wiatr -

i już.

Pył międzygwiazdowy na listkach pierwszych drzew.
Rozmodlony zając strząsa słoną rosę,
lgnie do ciepłej ziemi wsłuchany w jej musujące tętno.

Asymilacja i dysymilacja. CO2, H2O,
i światło, światło, światło,
przemiana materii w materię, wzrost i dojrzewanie
w płaskim dysku falującej Galaktyki.

Czarna śmierć pulsuje cicho pomiędzy gwiazdami,
"Koło biegunu krąży wiecznymi obwody" -
płomienna Betelgeuse, Rigel, Bellatrix -
jadą Kosiarze na jesienne niebo, patrz!

Patrzymy. Masz we włosach mgłę i nitki pajęczyny,
niesiesz reklamówkę pełną zimnych gruszek.

Z tomu "Poeci na nowy wiek"
Jerzy Nita

Jerzy Nita pracownik ochrony,
SKORPION

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

podczas odliczania wyglądającego na ostatnie

zamieciona pod dywan
chmura zgubiła kompas

nie wie nawet
gdzie góra gdzie
dół

nie przypuszcza że cyklon
który wpędził w kłopoty
to tylko awatar którejś z galaktyk

przeczuwa że nie pomoże
nawet uparcie wypatrujący

człowiek wkrótce okaże się
tylko bezradnym kotem

wyciągniętym z worka
wszechświata

Jerzy Nita
Marta Imad

Marta Imad Customer Care
Manager w Groupon
Polska

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

John Keats
Jasna gwiazdo

Jasna gwiazdo, o, gdybym mógł tak nieprzerwanie

Jak ty — nie, nie promienieć samotnie, wysoko

Jak na wieczność rozwarte, w natury otchłanie

Bezsennie zapatrzone pustelnika oko;

Nie śledzić, jak w odwiecznym kapłańskim mozole

Wody mórz obmywają ludzkich lądów brzegi,

Lub jak na ostre rysy łańcuchów gór w dole

Maską czystą i miękką opadają śniegi;

Nie — raczej nieprzerwanie jak ty i niezmiennie

Trwać jak teraz, skroń tuląc do piersi dziewczęcej,

Czuć bez końca, jak oddech unosi ją sennie,

Na sen nie tracić odtąd ani chwili więcej

I wciąż, wciąż słyszeć równy puls serca w tej piersi,

I żyć tak wiecznie — albo zapaść w wieczność śmierci.
Marta Imad

Marta Imad Customer Care
Manager w Groupon
Polska

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Poe Edgar Allan

Gwiazda wieczorna

Lato było w pełni,
Noc w pełni. Plejadą
Gwiazdy przez poświatę
Migotały blado,
Gdy księżyc lśniąc zimno
Wśród planet-wasali
Smugę blasku z niebios
Kładł na morskiej fali.

W uśmiechu na licach
Zimnych księżyca
-Zbyt zimnych! patrzyłem chwilę.
Skrył go pomału
Obłok jak całun.
Ku tobie oczy zwróciłem,
Gwiazdo wieczorna
W chwale dalekiej
Mojemu sercu tak miłej!
Z radością zawsze
Na ciebie patrzę,
Gdy w górze dumną masz wartę.
Wolę twe błyski
W dali niż bliskie
To światło zimne i martwe.
Ela Gruszfeld

Ela Gruszfeld Szukam pracy -
handel / marketing /
usługi

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

KOSMOS

mgła niebytem
mleczną dalą

podświetlone wątłe liście
podróżnicy od dnia do dni
porywem wiatru
w zagonioną wieczność

las tylko bez końca
przeszukuje początki

w nas i poza nami
w mgły bycie
Jadwiga Z.

Jadwiga Z. Bardzo długoletni
dyrektor
przedszkola,
nauczyciel dyplom...

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Jadwiga Zgliszewska

* * *


W poduchy pokryte
granatowym aksamitem
wbijają się jak szpile
ostrza meteorytów

przeorują sierpniowe niebo
odprysków kaskadą
jak złotym lemieszem
spełnienie marzeń
wieszcząc

kiedy gwiazda spada
oczy mi błyszczą
a serce wszczyna alarm
bo to anioł
znów diamentem
na oślep cisnął

a jedna z nich
to moja myśl
z nieśmiałym marzeniem...

... czy niebo
do ciebie wyśle
telegram
z moim ostatnim
na szczęście pomysłem?...

2010.08.23Jadwiga Z. edytował(a) ten post dnia 25.08.10 o godzinie 21:44
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Marian Piechal

Autorytety


Dwadzieścia trzy wieki temu
Arystarch z Samos dowodził,
że Ziemia wraz z planetami
stanowi naszyjnik Słońca.
Ale mu wręcz w sto lat później
zaprzeczył astronom Hipparch,
stwierdzając, że życiodajne
Słońce wiruje w krąg Ziemi
jak pszczoła wokoło Ula.
Ten miód słodkiego przesądu
w ziemskich plastrach ludzkiej pychy
ustalił nienaruszalny
przez lat prawie dwa tysiące
autorytet Hipparcha.
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Gwiazdy, planety, kosmos w poezji...

Vicente Huidobro*

Gwiazda


Książka
I drzwi
Zatrzaśnięte wiatrem
Moja głowa schylona
Nad cieniem dymu
I biała stronica która się oddala

Posłuchaj jak tykają żywe popołudnia
Zegar horyzontu

W postarzałej mgle
To jakby sprężynowa gwiazda

Alkowa moja drży jak okręt

Ale ty jesteś
Właśnie ty
Gwiazdą na moim suficie

Patrzę w twe zatopione wspomnienie

I na tego naiwnego ptaka
Który pije wodę ze zwierciadła

Księżyc

Byliśmy tak dalecy od życia
Że wzdychaliśmy z każdym podmuchem wiatru

KSIĘŻYC BIJE JAK ZEGAR

Na próżno uciekaliśmy
Zima zagrodziła nam drogę
I przeszłość pełna zeschłych liści
Zgubiła ścieżkę w zagajniku

Wypaliliśmy wśród drzew tyle papierosów
Że migdałowce pachną tytoniem

Północ

Nad odległym życiem
ktoś płacze
I księżyc zapomniał wybić godzinę

Pływak

Tej nocy
Niebo jest tak ciemne
Że włosy są tylko dymem

Mam w palcach sekrety alchemii

Za naciśnięciem guzika
Zapalają się wszystkie gwiazdy

A ty
który śpiewasz daleko między delfinami
Pośród żywych planet

Zamyślony pływaku
Wszelkich ogrodów

Któregoś wieczoru przyniosłeś
Naręcza lilipucich planet

Pływaku: zamyślony
Wśród wieczornej mgły

Wczoraj
chory księżyc umarł w szpitalu

tłum. Krystyna Rodowska

*notka o poecie, inne jego wiersze w oryginale i linki do polskich
przekładów w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańska
Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 17.12.10 o godzinie 16:01

Następna dyskusja:

S.O.S. dla naszej planety (...




Wyślij zaproszenie do