GoldenLine
Zaloguj się
Mariola Kruszewska

Mariola Kruszewska wierszokletka z
Mińska Mazowieckiego

Temat: Obraz Madonny w poezji

pieta

panno nazareńska królowo alabastrowa
sukienka okrywa kształty niepokalane
myśli i uczynki niczym wzorzec w sèvres
niedościgłe

matko betlejemska śnieżna
czystość mowy ciała udręczonego
syna nie wskrzeszą oczy turystów
skamieniałaś nie jak niobe a niebo
zesłało anioła
michała od dłuta

kobieto rzymska młodość zastygła
siłą minerału dźwigasz
ból na kolanach i dłoń od pięciuset zim
zaciskającą się w pięść
Link do wypowiedziLink
Mirosławe Pęciak

Mirosławe Pęciak muzyk,tekściarz

Temat: Obraz Madonny w poezji

Madonna

Stała na skrzyżowaniu
piaszczystych dróg,
drewniana.
Madonna rzeźbiona
rękoma chłopa
zawsze ze świeżymi
kwiatami w zależności
od pory roku.
Koło niej na piasku
wgłębienia od kolan
i kawałek rozerwanego różańca.
Stoi tak do dziś
w tym samym miejscu,
choć zapomniana
na dnie zalewu.
Patrzy przez pryzmat
wody
na wiernych
którzy zapomnieli
o jej istnieniu.

Łódź 14.09.2013 Mirosław Pęciak Ta wypowiedź została przeniesiona dnia 15.09.2013 o godzinie 12:33 z tematu "Madonna"
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Obraz Madonny w poezji

Edith Södergran
        
Nocna madonna

Kiedy pojawiły się ciemne chmury na niebie
matka z dzieckiem spała na siedząco.
A w nocnej ciszy rozchodził się śpiew anielski
w całym świecie wkoło.

I młoda matka usłyszała go jakby echo
najgłębiej w środku nocnej ciszy wkoło.
I jak świat wyrósł na wszystkie strony
kiedy ten mały spał na siedząco!
        
        
z tomu “Landet som icke är”, 1925

tłum. ze szwedzkiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt. “Nattlig madonna”
w temacie Poezja skandynawskaTen post został edytowany przez Autora dnia 08.01.15 o godzinie 02:54
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Obraz Madonny w poezji

Émile Nelligan

Czarna Madonna

Oczy ma do dziwnych pochodni podobne
I niezwykle złote włosy na szczupłych ramionach,
W delikatnych drżeniach liści na wierzbach
Jej szaty wyglądają jak cyprysy żałobne.

Suknia, którą nosi, zawsze jest postrzępiona,
A ona czarna i zła, kiedy uwięziona pozostaje
I nigdy batem nie wymierza razów w mamrze.
Uważajcie na nią, śmiertelni, to jest ciało kruka!

Uśmiechnęła się do mnie w głębokiej dobroci,
A ja uwierzyłem w świat życzliwy i beztroski,
Gdzie trzymamy się mocno, ona i ja za ręce.

Gdy z nią rozmawiałem, czarnym z zazdrości wzrokiem
Powiedziała: chcę, aby moje drogi nie były splamione:
Na pewno o tym wiesz, że nazywa się to Życiem!

z tomu „Poésies complètes 1896-1899”, 1952

tłum. z francuskiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt. „La Vierge noire” w temacie
W języku Baudelaire'aTen post został edytowany przez Autora dnia 24.09.16 o godzinie 21:55
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy


Następna dyskusja:

Gwiazdy, planety, kosmos w ...




Wyślij zaproszenie do
Anuluj